အဘယ်ကြောင့်လင်မယား ချစ်ချစ်ခင် ခင်နှင့် လက်ထပ်ကြသော်လည်း၊ နောက် ပိုင်း၌ ရန်သူကဲ့သို့ ရန်ဖြစ်ကြကာသေသွားလျှင်လည်း မနှမျော၊ ကွဲလျှင်လည်း စိတ်အေးသည်ဟု ဖြစ်လာကြသနည်း။ အဘယ်ကြောင့်မိဘများနှင့် သားသမီး များလည်း လုံးဝ အစေးမကပ်၊ ရန်သူ ကဲ့သို့ စကား မပြောနိုင်ဘဲ ဖြစ်တတ်ကြ သနည်း။ အဘယ်ကြောင့် အသင်းတော် များလည်း စကားများ၊ အပြစ်တင်၊ ရန်ဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးအသင်းကွဲတတ်ကြသနည်း။ အကြောင်းရင်းမှာ တလုံးတဝ တည်းမဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

.

မာတိကာ

• ခမည်းတော်နှင့် ခရစ်တော်
• ဘုရားနှင့် ယုံကြည်သူများ
• ကိုယ်ကိုကိုယ် ငြင်းပယ်
• ယုံကြည်သူ အချင်းချင်း
• လင်မယား
• ဣဇက်မိသားစု (ကမ္ဘာဦး ၂ရ)
• အသင်းတော်

.

ခမည်းတော်နှင့် ခရစ်တော်

ခရစ်တော်က၊ “ငါသည် ငါ့ ခမည်းတော်နှင့် တလုံးတဝတည်း ဖြစ်သည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။” (ယော ၁၀:၃၀)။ ထို့ကြောင့် ခမည်းတော်နှင့် သားတော်သည် လုံးဝ ကွဲပြားခြင်း မရှိချေ။ တလုံးတဝတည်း ဆိုသည်မှာ၊ အမြင် တူ၊ အကြံတူ၊ စီမံကိန်းတူ၊ လုပ်ဆောင်မှု တူညီခြင်း ဖြစ်သည်။ “ယေရှုကလည်း၊ သင်တို့အား ငါ့အမှန်အကန်ဆိုသည်ကား၊ ခမည်းတော် ပြုတော်မူသော အမှုကိုသားတော်သည် မြင်၍ သာပြု၏။ မိမိအလိုအလျောက်အဘယ် အမှုကိုမျှ မပြုနိုင်။ ခမည်းတော် ပြုတော်မူသမျှ အတိုင်း သားတော်လည်း ပြု၏။” (ယော ၅:၁၉)။ ခမည်းတော်၏ လုပ်ဆောင်မှု အားလုံး ကိုသားတော် ကမြင်သည်။ သားတော်သည် ထိုသို့ မြင်သည့်အ တိုင်း ပြုသည်။ ထို့ကြောင့် တ လုံးတဝတည်း ဖြစ်ဘို့ရန်၊ ပြုမူခြင်းများကို တယောက်နှင့် တယောက်မြင်ဘို့ လိုသည်။

တဖန်၊ ယေရှုက၊ “ငါသည်ကိုယ် အလိုအလျောက် အဘယ်အမှုကိုမျှ မပြုနိုင်။ ငါသည် ကြားသည် အတိုင်း တရားစီရင်၏။ ငါစီရင်ခြင်းသည်လည်း တရား တော်နှင့် ညီညွတ်၏။ အကြောင်းမူကား၊ ငါသည်ကိုယ်အလိုသို့ မလိုက်။ ငါ့ကို စေလွှတ်တော်မူသော ခမည်းတော်၏ အလိုသို့ လိုက်၏။” (ယော ၅:၃၀) ဟုဆိုသည်။ ယေရှုက သူသည်ကိုယ်အလိုအလျောက် အဘယ်အမှုကိုမျှ မပြုနိုင်ဟု သူ့ကိုယ် သူပြဌါန်းသည်။ ထိုမျှသာမက ခမည်းတော် ပြောသော အရာများကိုသားတော်က ကြားသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရား အလိုတော်အတိုင်း လုပ်နိုင်ဘို့ရန်မှာ၊ ဘုရား ပြောသော အရာများကို ကြားရမည်။ ကိုယ့်အလိုအလျောက်လည်း အဘယ်အ မှုကိုမျှ မပြုဘို့ ဖြစ်သည်။

.

ဘုရားနှင့် ယုံကြည်သူများ

ယနေ့ များစွာသော ခရစ်ယာန် များသည် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို လိုက်ချင် ကြသော် လည်း၊ ဘုရား ပြောသောအရာကို မကြားကြချေ။ အဘယ်ကြောင့်မ ကြား ကြသနည်း။ ဘုရားသခင်ကအသံအားဖြင့် မပြောတော့ပါ။ ကျမ်းစာအားဖြင့်သာလျှင် ပြောသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရား၏ အသံကြားနိုင်ရန် ကျမ်းစာဖတ်ရမည်။ ကျမ်းစာဖတ်သောအခါ၌ တာဝန် ကျေရုံ၊ ဩတ္တပ္ပစိတ် ကျေရုံ မဖတ်ဘဲ၊ ဘုရား၏ အလိုတော်ကို နားလည်သည် အထိ ဖတ်ရမည်။

မောရှေက ဣသရေလ လူများထံ၊ “တရားတော်ကို ငါတို့သည် နားထောင်၍ စောင့်​ေရှာက် မည်အကြောင်း၊ ကောင်းကင်သို့ အဘယ်သူ တက်၍ ငါတို့ထံသို့ ဆောင် ခဲ့လိမ့်မည်နည်းဟု မေးစေခြင်းငှါ ကောင်းကင်၌ ရှိသည် မဟုတ်။ ၁၃ တရားတော်ကို ငါတို့သည် နားထောင်၍ စောင့်ရှောက်မည် အကြောင်း၊ ပင်လယ်ကို အဘယ်သူ ကူး၍ ငါတို့ထံသို့ ဆောင်ခဲ့လိမ့်မည်နည်းဟု မေးစေခြင်းငှါ၊ ပင်လယ် တဘက်၌ ရှိသည် မဟုတ်။ ၁၄ တရားတော်သည် သင်စောင့်ရှောက်ဘို့ ရာသင်နှင့် အလွန်နီး၏။ သင်၏ နှုတ်၌၎င်း၊ သင်၏ နှလုံး၌၎င်းရှိ၏။” ( တရားဟော ၃၀:၁၂-၁၄)ဟု ရေး ထားသည်။ သူတို့သည် ကျမ်းစာကို အလွတ်ကျက်ကြသောကြောင့်၊ တရားတော်သည် သင်၏ နှုတ်နှင့် နှလုံး၌ ရှိသည် ဟုဆိုခြင်း ဖြစ်သည်။ ယနေ့ ခရစ်ယာန် အချို့လည်း ကျမ်းစာကို ဖတ်ကြသော်လည်း၊ ကြားကြသော်လည်း နားမလည် ကြချေ။ ထိုအခါ ဘုရား၏ အလိုတော်ကို အသံအားဖြင့်၎င်း၊ အိပ်မက်ရူပါရုံအားဖြင့်၎င်း၊ ပရောဖက် အားဖြင့်၎င်း၊ ကြားဘို့ မျှော် လင့် ကြသည်။ ထိုသူများကို စာတန် အသုံးပြုသော ဆရာအတု၊ ပရောဖက် အတုများက အလွယ်တကူလိမ်လည်သွား တတ်ကြသည်။ ဘုရား အလိုတော်ကို သိနားလည်နိုင်ရန် ကျမ်းစာကို မှန်မှန်အ ချိန်ယူပြီး ဖတ်ပါ။

ဘုရား၏ အလိုတော် မသိသောအခါ၊ကိုယ် အလိုဆန္ဒကို လိုက်၍ လုပ်ဆောင် ကြ၊ စိီမံကြ၊ ကိုယ့်စီမံကိန်းကို အောင်မြင် ဘို့ရန် ဆုတောင်း ကြသည်။ ဘုရား၏ အလို တော်သည်

ဤလောက ပိုင်ဘို့၊ ဇိမ်ခံဘို့၊ မဟုတ်ပါ။
လူတိုင်း ကောင်းကင်နိုင်ငံသွားဘို့ (၁ တိ ၂:၄)၊
ထာဝရ အသက် ရရှိဘို့ (၁ ယော ၅:၁၁-၁၂)၊
လောကကို မချစ်ဘို့ (၁ ယော ၂:၁၅)၊
ဘုရားသခင်ကို အားကိုးဘို့ (သုတ္တံ ၃:၅-၈)၊
သူ၏ ကယ်တင်ခြင်းကို လူတိုင်း ထံဟောပြော သက်သေခံဘို့ (မ ၂၈:၁၉၊ တမန် ၁:၈)၊
၀ိညာဉ်ပိုင်း၌ ကြီးထွားရင့်ကျက်ဘို့ (ဟေဗြဲ ၅:၁၂)၊
ခရစ်တော် ကြွလာ မှာကို မြော်လင့်၍
သန့်ရှင်းသော အသက်တာနှင့် အသက်ရှင်ဘို့ (တိတု ၂:၁၁-၁၄)တို့ ဖြစ်သည်။

သို့သော် ထိုအရာများကို မလိုချင်ဘဲ၊
ဤလောက၌ ကောင်း စားဘို့၊ အောင်မြင်ဘို့၊
လောက ပညာရှိဘို့၊ ဘွဲ့ ထူး ဂုဏ်ထူးများ ရရှိဘို့၊
နာမည်ကျော်ကြားပြီး လူများ၏ ချီးမွမ်းဂုဏ်ပြုခြင်း ခံဘို့၊
လူများ အပေါ်ဩဇာအာဏာ ရှိဘို့ တို့ကိုသာလျှင် ရှာဖွေ ကြသည်။

ထို့ကြောင့် ဆုတောင်း နေလျှင်လည်း ဘုရားသခင် နားမ​ညောင်းချေ။ ကျမ်းစာဖတ်၍ ကျမ်းစာကျောင်းအောင်သော်လည်း ဘုရားနှင့် မဆိုင်သောကြောင့် တန်ခိုးမထွက်လာချေ။ လောကသားများကဲ့သို့ ရည်ရွယ်၍ လုပ်ဆောင် နေကြသည်။

အမှန်မှာ ဘုရား၏ အလိုတော် လိုက်ဘို့သည် လုံးဝ မခဲယဉ်းချေ။ ကုမ္ပဏီ၌ အလုပ်လုပ်သောအခါ၊ မာနေဂျာမှစ၍ အလုပ်သမားတိုင်း ကပိုင်ရှင် သူဌေး၏ အလို ဆန္ဒ အတိုင်း သာလျှင် လုပ် တတ်ကြသည်။ ထိုသို့ လုပ်သောကြောင့် ငြင်းခုံစရာ၊ တွေးတောစရာ၊ ပူပန်စရာ မရှိချေ။ အလုပ် သမားများ အနေဖြင့် အထက် မှခိုင်း သကဲ့သို့ သာလုပ်ရသည်။ ထို့နည်းတူ၊ လူသားများကို ဘုရားသခင်ကဖန်ဆင်းသည်။ ​ကျွေးမွေး ပြုစု စောင့်ရှောက်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို လုံးဝ ဂရုမစိုက်ကြချေ။ မိမိတို့ ဆန္ဒ၊ အမြင် အတိုင်း သာလုပ်ဆောင် နေကြသည်။ ထိုကြောင့် အစ ကတည်း ကမှား ယွင်း နေကြသည်။ ကျမ်းစာက၊ “ထာဝရဘုရားကို စိတ် နှလုံးအကြွင်း မဲ့ကိုးစားလော့။ ကိုယ်ဥာဏ်ကို အမှီမပြုနှင့်။ ၆ သွားလေရာ၌ ထာဝရဘုရားကို မျက်မှောက်ပြုလော့။သို့ပြုလျှင် သင်၏ လမ်းခရီး တို့ကို ပဲ့ပြင်တော်မူမည်။ ၇ ငါသည် ပညာရှိ၏ ဟုကိုယ်ကို မထင်နှင့်။ ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့၍ ဒုစရိုက်ကို ရှောင်လော့။” (သုတ္တံ ၃:၅ -ရ) ဟူသောအရာကို သိနေသော်လည်း၊ လုံးဝ နားမထောင်၊ ကိုယ့်ဥာဏ်ကိုသာလျှင် သုံး ကြသည်။ ဘုရားသခင်ကို မျက်မှောက်မပြုကြချေ။ ဘုရားထံ ဆုတောင်း သူများ အနေနှင့်လည်း မိမိတို့၏ ပန်းတိုင်ဆန္ဒ ဖြည့်ဆည်းပေးဘို့ တောင်းရှောက် ကြသည်။ ဘုရား အနေဖြင့် မည်ကဲ့သို့ ကောင်းကြီး ပေးနိုင်မည် နည်း။

ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်က၊ “သင်တို့ ပူဇော်သော ယဇ်အများကို ငါသည် အဘယ်သို့ ဆိုင် သနည်း၊၊ မီးရှို့၍ ပူဇော်သော သိုုးကောင်၊ ဆူဖြိုးးအောင် ​ကျွေးသော တိရိစ္ဆာန်တို့၏ ဆီဥနှင့် ငါဝပြီ၊၊ နွားနှင့် သိုးသငယ်၊ ဆိတ်တို့၏ အသွေးကို ငါမနှစ်သက်၊၊ ၁၂ သင်တို့သည် ငါရှေ့မှာ မျက်နှာပြခြင်းငှါ လာကြသောအခါ ငါ့တန်တိုင်းတော်ကို ကျော် နင်းသော သင်တို့၌ ထိုသို့သော ဝတ်ကို အဘယ်သူ တောင်းသနည်း၊၊ ၁၃ အချည်းနှီးသောသူ ပူဇော်သက္ကာကို နောက်တဖန် မဆောင်ခဲ့ကြ နှင့်၊၊ သင်တို့ မီးရှို့သော နံ့သာ ပေါင်းကို ငါရွံ့ရှာ၏၊၊ လဆန်းနေ့၊ ဥပုသ်နေ့၊ ပရိသတ် စည်းဝေးသော နေ့ကိုလည်း ရွံ့ ရှာ၏၊၊ အဓမ္မအမှုနှင့် ရောနှောသော ဓမ္မစည်းဝေးခြင်းတို့ ကိုသည်း မခံနိုင်၊၊ ၁၄ ငါ့ ဝိညာဉ်သည် သင်တို့ လဆန်းနေ့များနှင့် သင်တို့ပွဲများကို မုန်း၏၊၊ ငါ့ကို နှောက်ရှက်စရာ ဖြစ်၏၊၊ သည်း ခံခြင်းအားဖြင့် ငါပင်ပန်း၏၊၊ ၁၅ သင်တို့သည် လက်ဝါးတို့ကို ဖြန့်ကြသောအခါ၊ ငါသည် မျက်စိကို လွှဲမည်၊၊ များစွာသော ပဌနာကို ပြုကြသောအခါ ငါသည် နားမထောင်။ သင်တို့ လက်တို့သည် အသွေးနှင့် ပြည့်ကြ၏။” (ဟေရှာယ ၁:၁၁-၁၅) ဟုဆိုသည်။ ဂုဏ်တော် ချီးမွမ်း နေကြသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်က လက်မခံ၊ မနှစ်သက်ကြောင်း ဤသို့ ရေးထားသည်၊ “သင်တို့ စောင့်သော ပွဲနေ့တို့ကို ငါမုန်း၏။ စက်ဆုပ်ရွံရှာ၏။ ချိုးခြံစွာ ကျင့်သော နေ့ရက်တို့၌ ငါမမွေ့လျော်၊ ၂၂ မီးရှို့ရာယဇ်နှင့် ဘောဇဉ်ပူဇော် သက္ကာတို့ကို ဆက်ကပ်သော်လည်း ငါ လက်မခံ။ ဆူဝသော တိရစ္ဆာန်တို့ကို မိဿဟာယယဇ်ပူ ဇော်သော်လည်း ငါသည် ပမာဏမပြု။ ၂၃ သင်တို့ သီချင်းဆိုသံကို ပယ်ရှားကြလော့။ တ ယောထိုးသံကို ငါနား+ငီး လှ၏။” (အာ မုတ် ၅:၂၁-၂၃)။ သို့သော် ဘုရားကျေနပ် ဘို့ရန် မရည်ရွယ်၊ ကိုယ်စိတ်ကျေနပ် ဘို့ရန် ရည်ရွယ်ကြ သောကြောင့်၊ ဘုရား မကျေနပ် မှန်းလည်း မသိကြ၊ ပြောလျှင်လည်း ဂရုမစိုက်၊ ပြောသောသူကို မုန်း ကြသည်။ တဖန်၊ “ထာဝရဘုရားကလည်း ဤလူမျိုးသည် နှုတ်နှင့် ငါ့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍၊ နှုတ်ခမ်းနှင့် ငါ့ကို ရိုသေကြ၏၊၊ စိတ်နှလုံးမူကား ငါနှင့် ဝေးလှ၏။ လူတို့ စီရင်သော ပညတ်တို့ကို အမှီပြု၍ ငါ့ကို ကြောက်ရွံ့ကြ၏။” (ဟေရှာယ ၂၉:၁၃) ဟုဆိုသည်။ ထိုအရာကို ယေရှု ကကိုးကား၍ ဤသို့ ဆိုသည်၊ “ဟေရှာယသည် သင်တို့ကို ရည်မှတ်လျက် ဤလူမျိုးသည် နှုတ်နှင့် ငါ့ထံသို့ ချဉ်း ကပ်၍ နှုတ်ခမ်းနှင့် ငါ့ကို ရိုသေကြ၏။ စိတ်နှလုံးမူကား ငါနှင့် ဝေးလှ၏။ လူတို့ စီရင်သော ပညတ် တို့ကို သွန်သင်၍ နည်းဥပဒေသပေးလျက် ပင်ငါ့ကို အချည်းနှီးကိုးကွယ်ကြ၏ဟု နောက် ဖြစ်လတံ့သောအရာကို လျောက်ပတ်စွာ ဟောခဲ့ပြီဟု ပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။” (မ ၁၅:ရ- ၉)

သင်နှင့် ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်နှင့် တလုံးတဝ တည်းဖြစ်ပါသလော။ ဘုရား နှစ်သက်သောအရာ၊ အလိုတော်ကို ရှာကြသလော။ကိုယ် အလိုဆန္ဒကိုသာလျှင် ဦးစားပေးရှာဖွေ နေကြ ပါသလော။ ဆုတောင်း ကျမ်းစာဖတ်လျှင် လည်း၊ကိုယ် အလိုဆန္ဒဖြည့်ဆည်းဘို့ သာလျှင် ကြည့် ကြတောင်းလျှောက် နေကြသလော။

.

ကိုယ်ကိုကိုယ် ငြင်းပယ်

သခင်ယေရှုက၊ “ငါ၌ ဆည်းကပ်လိုသောသူ ဖြစ်လျှင် ကိုယ်ကိုကိုယ် ငြင်းပယ် ရမည်။ကိုယ် လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ထမ်း၍ ငါ့နောက်သို့ လိုက်ရမည်။” (မ ၁၆:၂၄) ဟုဆိုသည်။ ကိုယ်ကိုကိုယ် ငြင်းပယ်ခြင်း ဆိုသည်မှာ၊ကိုယ် သဘော၊ ကိုယ့်အကြိုက်၊ ကိုယ့်အမြင်၊ ကို်ယ့်ဝါသနာ၊ ကိုယ့်ဆန္ဒအားလုံး ကို ငြင်းပယ်ရမည်။သို့ ပြီးမှ ဘုရားသခင်၏ အမြင်၊ အလိုတော် ဆန္ဒ၊ကိုသာလျှင် လက်ခံရမည်။ ထိုအရာသည် လူတိုင်း အတွက် အခက်ဆုံး ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့် ခက်ရသနည်း။ အကြောင်းမှာ မွေးကတည်းက ငါ့ သဘောဟု မွေးလာ ကြသည်။ ထို့အပြင် တ သက် လုံးကိုယ့် အလိုဆန္ဒကို လိုက်၍ အသက်ရှင် ကြ၍ အကျင့်ပါသည်။ သို့သော် ဘုရား အလိုတော်အတိုင်း အသက်ရှင်လို လျှင်ကိုယ့်ကိုကိုယ်ငြင်းပယ်ရမည်။ ကိုယ့် လက်ဝါးကပ်တိုင် ထမ်း၍ ခရစ်တော် နောက် လိုက်ရမည်။ လက်ဝါးကပ်တိုင်ထမ်းခြင်း ဆိုသည်မှာ ကိုယ့်အလို ဆန္ဒသေခြင်း ဖြစ်သည်။ လက်ဝါးကပ်တိုင်ထမ်းသောသူတိုင်း သူထမ်းသော လက်ဝါး ကပ်တိုင် မှာရိုက် သတ်ရသည်။

အဘယ်ကြောင့်အရာရှိနောက်သို့ ငယ်သားများကလိုက်နိုင်သနည်း။ အရာရှိကို ကြောက် သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ကိုယ့်ရီးစား အလိုလိုက် နိုင် သနည်း။ အလွန် ချစ် သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်နာမည်ကျော် များအတွက် အလိုလိုက်နိုင်သနည်း။ ကြည်ညိုလေးစားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့် ဘုရား အလိုတော် မလိုက်နိုင်ကြ သနည်း၊ ဘုရားကို မကြောက်၊ မချစ်၊ မကြည် ဍိုမလေးစားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

.

ယုံကြည်သူ အချင်းချင်း

ခရစ်တော် ကသူနှင့် ခမည်းတော် တလုံးတဝတည်း ဖြစ်သကဲ့သို့၊ ယုံကြည်သူများလည်း တလုံးတဝတည်း ဖြစ်စေချင်ကြောင်း ဤသို့ ဆုတောင်းသည်၊ “သန့်ရှင်းတော်မူသော အဘ၊ ကိုယ်တော်နှင့် အ​ကျွန်ုပ်သည် တလုံးတဝတည်း ဖြစ်သကဲ့သို့ အ​ကျွန်ုပ် အားပေးတော်မူသော ဤ သူတို့ သည တလုံးတဝတည်း ဖြစ်ရပါမည်အကြောင်း၊ သူတို့ကို ကိုယ်တော်၏ နာမ၌ တည်စေတော်မူပါ။” (ယော ၁ရး၁၁) ဆက်၍၊ “ကိုယ်တော်သည် အ​ကျွန်ုပ်ကို စေလွှတ်တော်မူသည် ကိုလောကီသား တို့သည် ယုံကြမည်အ ကြောင်း၊ ထိုသူ အပေါင်းတို့သည် တလုံးတဝ တည်းဖြစ်လျက်၊ အဘ၊ ကိုယ်တော်သည် အ​ကျွန်ုပ်၌ ရှိတော်မူ၍ အ​ကျွန်ုပ်သည်လည်း ကိုယ်တော်၌ ရှိသကဲ့သို့၊ ထိုသူ အပေါင်းတို့သည် ငါတို့၌ တလုံးတဝတည်း ဖြစ်စေခြင်းငှါ ဆုတောင်း ပါ၏။ ၂၂ ငါတို့သည် တလုံးတဝတည်း ဖြစ်သကဲ့သို့ အ​ကျွန်ုပ်သည် သူတို့၌ ရှိ၍၊ ၂၃ကိုယ်တော်သည်လည်း အ​ကျွန်ုပ်၌ ရှိတော်မူသောအားဖြင့် သူတို့သည် တလုံးတဝ တည်းဖြစ်၍၊ တလုံးတဝတည်း၌ စုံလင်စေခြင်း ငှါ၎င်း၊ ကိုယ်တော်သည် အ​ကျွန်ုပ်ကို စေလွှတ်တော်မူကြောင်းနှင့် အ​ကျွန်ုပ်ကို ချစ်တော်မူ သကဲ့သို့ သူတို့ ကိုလည်း ချစ်တော်မူကြောင်းကိုလောကီသား တို့သည် သိစေခြင်း ငှါ၎င်း၊ ကိုယ်တော်သည် အ​ကျွန်ုပ် အားပေးတော်မူသော ဘုန်းအသရေကို အ​ကျွန်ုပ်သည် သူတို့ အားပေးပါပြီ။” (ယော ၁ရး၂၁-၂၃)

အဘယ်ကြောင့်လူများသည် တလုံးတဝတည်း မဖြစ်နိုင် ကြသနည်း။ အမြင်ခြင်း အကြိုက်ခြင်း မတူညီကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အမြင်ခြင်း မတူညီလျှင် မည်သို့မျှ အကြိုက်ခြင်း မတူညီ နိုင်ပါ။ အမြင် အကြိုက်မတူညီသူနှစ်ယောက်သည် အတူသွား လာ၍ မရကြောင်း ကျမ်းစာက ဤသို့ ဆိုထားသည်၊ “လူနှစ်ဦးသည် သဘောမတူလျှင် ပေါင်းဘော်၍ ခရီး သွားနိုင်သလော” (အာမုတ် ၃:၃)။ အဘယ်ကြောင့် အမြင် မတူကြ သနည်း။ လူသည် အမြင် မတူညီဘဲ မွေးလာ ကြသည်။သား အမိသား အဖ၊ လင်မယား မတူညီသော အမြင် အကြိုက်များနှင့် မွေးဘွားလာ ကြသည်။ စိတ်မြန်သောသူနှင့် နှေးသောသူ၊ သည်း ခံနိုင်သောသောနှင့် နှိမ့်မချနိုင် သောသူ၊ အစပ်စားနိုင်သောသူနှင့် မစားနိုင်သောသူ၊ အပူကြိုက်သောသူနှင့် အ အေးကြိုက်သောသူ၊ အစဉ်ပြောင်းလဲခြင်း ကြိုက်သောသူနှင့် အပြောင်းအလဲ မကြိုက်သောသူစသည်ဖြင့် လူသည် အမျိုးမျိုးနှင့် မွေးဘွား ကြသည်။ အသုံးအ ဖြုန်းကြီးသောသူနှင့် ကပ်ဆည်းနည်း၊ ခေဋ္ဌတာ စုဆောင်း သူစသည် ဖြင့်ကိုယ့်အမြင်နှင့် သွားလာလုပ်ဆောင်သောသူများ ဖြစ်ကြသည်။

.

လင်မယား

လင်မယား ကြား၌ အဘယ်ကြောင့် ပြသနာ ရှိကြသနည်း။ အိမ်ထောင်ကို ဘုရား မတည် ဆောက်ခိုင်းဘဲကိုယ့် အလိုဆန္ဒအတိုင်း တည်ဆောက်ကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာက၊ “ထာဝရဘုရားသည် အိမ်ကို ဆောက်တော်မမူလျှင်၊ ဆောက်သော သူတို့သည် အချည်းနှီး လုပ်ဆောင်ကြ၏။” ဟု ရေးထားသော်လည်း၊ ထာဝရဘုရားကို မဆောက်ခိုင်း၊ ကိုယ်တိုင်ဆောက် နေကြသည်။ အစပိုင်း၌ ချစ်အားကြီး သောကြောင့် အဆင်ပြေခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်း၌ ပြသနာ ဖြစ်လာ ကြသည်။ ပြသနာများလာ၍ လင်မယား ခဏခဏရန် ဖြစ်ကာ ကွဲချင်လာ ကြသည်။ အဘယ်ကြောင့် ထိုသို့ဖြစ်သည်ကို နားမလည် နိုင်ကြ၊ ဘုရားထံသို့ မလာ တတ်၊ ငါ့ သဘော ကပို၍ ပို၍ များလာ ကာနောက်ဆုံး၌၊ ရိုက်ပုတ်ခြင်း၊ တရားစွဲခြင်း၊ ကွာရှင်းခြင်း အထိ ဖြစ်တတ်ကြသည်။ သမီးရီးစားဘဝ၌ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကြောင့် ကိုယ့်အမြင်ကို ချုပ်တည်း နိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ လင်မယား ဖြစ်လာကြသောအခါ မိမိဆန္ဒအတိုင်း အသက်ရှင်လာကြ၍ လင် မယား ကြား ပြသနာ ရှိလာကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအခါကိုယ့်ခင်ပွန်းသည်ကို နားမလည် နိုင် တော့ဘဲ၊ ဘယ် လိုယောက်ျား၊ မိန်းမယူမိသလဲဟု အံ့ဩ လာတတ်ကြသည်။ ထိုပြသ နာကို မ​ဖြေ ရှင်း နိုင်၊ မ​ဖြေရှင်း တတ်သောအခါ နောက်ဆုံး၌ လမ်းခွဲတတ်ကြသည်။ ထိုသို့ လမ်း ခွဲခြင်းဖြင့် ဘဝ ပျက်၊ စိတ်ဓါတ်ကျ၊ ဝမ်းနည်း ကျေကွဲ ရသည်။ လင်မယား ကွဲသွားသောအခါ၊ စိတ် ဆိုးသောကြောင့်၊ စိတ်နာသောကြောင့် ကျေနပ် အားရသော် လည်း၊ သားသမီး များ အလွန် ခံရသည်။

ဘုရားသခင် တည်ဆောက်လိုသော အိမ်ထောင်ကို ကျမ်းစာထဲ၌ ဤသို့ ရေး ထားသည်၊ “ထာဝရ အရှင် ဘုရားသခင်က လည်း၊ယောက်ျားသည် တယောက် တည်းမနေကောင်း၊ သူနှင့်တော်သော အထောက်အမကို သူ့ဘို့ ငါလုပ်ဦးမည်ဟု အကြံရှိတော်မူ၏။” (ကမ္ဘာ ၂:၁၈) ဘုရားက မိန်းမကိုယောက်ျား၏ အထောက်အ မနှင့် ဖန်ဆင်းထားသည်။ ထို့ကြောင့် မိန်းမသည်ယောက်ျားကို အုပ်စိုးခြင်း မပြုဘဲ အထောက်အမ ဖြစ်ရမည်။ ပေါလုက၊ “ခရစ်တော်သည် အသင်းတော်၏အပေါ်မှာ ခေါင်း ဖြစ်တော်မူ သကဲ့သို့၊ယောက်ျားသည် မိမိခင်ပွန်း၏အပေါ်မှာ ခေါင်း ဖြစ်၏။” (ဧဖက် ၅:၂၃)ဟု ရေးထားသည်။ သို့သော် မိန်းမသည်ယောက်ျား ထက်တော် နေလျှင် မည်ကဲ့သို့ လုပ်ရမည်နည်း။ သို့မဟုတ်ယောက်ျားသည် ဘာ မျှမလုပ်ချင်၊ မလုပ်တတ်လျှင် မည်ကဲ့သို့ ​ ဖြေရှင်းရမည်နည်း။ မိန်းမကကိုယ့်ယောက်ျားကို အကြံပေးရမည်။ သူ့ကို ဆုံး ဖြတ်ခိုင်းရမည်။ ကိုယ်ထက် အားနည်းသောယောက်ျားကို နှိမ်ခြင်း၊ အပြစ်တင်ခြင်း မပြုဘဲသူ သဘောပေါက်အောင် ရှင်း ပြပြီး၊ သဘောတူ ညီမှအရာရာကို လုပ်သင့်သည်။ ထို့ကြောင့် အစက တည်းက၊ ကိုယ့်ထက် ညံ့သောယောက်ျားကို မယူသင့်ချေ။ သို့သော် ယူပြီးသောသူများ အနေ ဖြင့်၊ ဆုတောင်းခြင်း၊ သည်း ခံခြင်းဖြင့်ယောက်ျားကို စောင့်ဘို့ လိုသည်။ ထိုသို့သည်း ခံခြင်း၊ စိတ် ရှည်ခြင်း တို့သည် မလွယ်ကူပါ။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် ကအုပ်စိုးမှသာလျှင်တတ်နိုင်မည် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မိန်းမများ အနေဖြင့် ဘုရားကို အားကိုးဘို့ လိုသည်။ ထိုသို့ မိမိယောက်ျားကို ဦးခေါင်းနေရာ၌ ထား တတ်လျှင် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော် ဖြစ်၍၊ ဘုရားနှင့် တလုံးတဝ တည်းဖြစ်သည်။

ယောက်ျားများ အနေဖြင့် ဦးခေါင်း ဖြစ်သည် ဟူ၍ မိန်းမကို အနိုင်ကျင့်ဘို့ မဟုတ်ပါ။ ကျမ်းစာက၊ “ယောက်ျားသည်ကိုယ်မိဘကို စွန့်၍၊ ကိုယ်ခင်ပွန်း၌ မှီဝဲသ ဖြင့်၊ ထို သူတို့သည် တသား တကိုယ်တည်း ဖြစ်ရလိမ့်မည်။” (ကမ္ဘာ ၂:၂ရ) ဟုဆိုသည်။ ပေါလုကလည်း၊ “ယောက်ျား တို့သည် မိမိကိုယ်ကို ချစ် သကဲ့သို့ မိမိခင်ပွန်း တို့ကို ချစ်ရကြမည်။ ခင်ပွန်းကို ချစ်သောသူသည်ကိုယ်ကို ချစ်သောသူ ဖြစ်၏။ ၂၉ကိုယ်အ သားကို မုန်းသောသူတယောက်မျှ မရှိ။ ခရစ်တော်သည် အသင်းတော်ကို ​ကျွေးမွေး ပြု စုတော်မူ သကဲ့သို့၊ ခပ်သိမ်းသော သူတို့သည် မိမိတို့ အသားကို ​ကျွေး မွေးပြုစုတတ်ကြ၏။” (ဧဖက် ၅:၂၈-၂၉)ဟု ရေးထားသည်။ယောက်ျား ကမိန်း မကို ချစ်လျှင် မနှိပ်ဆက်၊ ဗိုလ်မကျဘဲ၊ ​ကျွေးမွေး ပြုစုရမည်။ ထိုသို့ မိမိခင်ပွန်း အပေါ် ဘုရား အလိုတော်အတိုင်း ပြုလျှင် ဘုရားသခင်နှင့် တလုံးတဝ တည်းဖြစ်သည်။

.

ဣဇက်မိသားစု (ကမ္ဘာဦး ၂ရ)

ဣဇက်မိသားစု၌ ဘုရားသခင်နှင့် တလုံးတဝ တည်းမရှိကြောင်း တွေ့ရသည်။ ဘုရားသခင်က အမိဝမ်းထဲမှယာကုပ်ကို ရွေးကောက်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဖခင်ကသားကြီး ဧသောကို ကောင်းကြီး ပေးဘို့ ကြံစည်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ် ချက်ကို ဂရုမစိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုနည်း တူ မိန်းမရေဗက္ကလည်း သူ၏ယောက်ျား ဣဇက်ကို ဘုရားသခင်၏ အကြံအစည်ကို ပြော လိုက်ဘို့ ဖြစ်သော်လည်း မပြောဘဲ၊ သား ငယ်ယာ ကုပ်ကို လိမ်ခိုင်းပြီး ဖခင်၏ ကောင်းကြီးကို ယူခိုင်းခြင်း သည်၊ လင်မယား ကြားဆက်ဆံမှု လိုကြောင်း ထင်ရှားသည်။ ထို့ကြောင့်သားကြီး ဧသော ကသူ့ညီယာကုပ်ကို သတ်ဘို့ ကြံစည်သည် အထိ ဖြစ်လာသည်။ ယာကုပ်ကလည်း ဘုရား၏ ရွေးချယ်ခြင်း ခံပြီးသား ဖြစ်သော်လည်း သူ့အကို၏သား ဦး အရိုက် အရာကို အစာနှင့် ဝယ်ခြင်းသည် ဘုရား သခင်နှင့် တလုံးတဝ တည်းမဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသည်။ အမှန်မှာသား ဦးကို မလိုချင် ရမည် ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာသား ဦး ဖြစ်လျှင် ဘုရား၏ ကောင်းကြီးကို ရရှိမှာ မဟုတ်ချေ။ သူ့အဖေကို လိမ်သောကြောင့်လည်း မိဘအိမ်မှာမနေနိုင်ဘဲ၊ ဦးလေးလာဗန်ထံ၌ ထွက် ပြေးဘို့ လိုသည်။ ရေဗက္ကအသေစောခြင်းသည် လည်း၊ ဝမ်းနည်းခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ ဧသောလည်းသား ဦး ဖြစ်သောကြောင့် ဘုရားကမရွေးချယ်ကြောင်း သိသော် လည်း၊ ဖခင်ထံမှ ကောင်းကြီး မရသောအခါ သူ့ညီအရင်းကို ပင်သတ်ဘို့ ကြံစည်သည်။ ဤမိသားစုသည် အားလုံး သူတို့ သဘောနှင့် အသက်ရှင် ကြသည်။ ဘုရားသခင်နှင့် တ လုံးတဝတည်း မဖြစ်ကြသောကြောင့် မလိုအပ်ဘဲ ကွဲပြား ကြသည်။ ကျွန်ုပ်တို့လည်း ဘုရားသခင်နှင့် တလုံးတဝတည်း မဖြစ်လျှင်၊ ပြသနာများနှင့် ရင်ဆိုင်ရမည် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင်း ကျမ်းစာဖတ်၊ ဆုတောင်း၊ ဆင်ခြင်ခြင်းအားဖြင့် ဘုရားနှင့် တလုံးတဝ တည်းဖြစ်ဘို့ ကြိုးစား ကြပါစို့်။

.

အသင်းတော်

အသင်းတော်တိုင်း၌လည်း၊ ပြသနာ ရှိခြင်းသည် အမြင် ချင်း အလိုဆန္ဒချင်းမ တူညီသောသူများစုစည်းသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ မိမိ အလိုဆန္ဒကို ဦးစားပေးသောအခါ အခြားသူများ၏ ဆန္ဒနှင့် မတူညီသောကြောင့် ငြင်းခုံကြရာမှ အသင်းတော်များကွဲ တတ်သည်။ အသင်းတော်၏ ပိုင်ရှင်နှင့် ဦးခေါင်းသည် ခရစ်တော် ဖြစ်သည် (မ ၁၆:၁၈၊ ကော ၁:၁၈)။ ထို့ကြောင့် အသင်း တော်သည် ခရစ်တော်နှင့် တလုံးတဝ တည်းဖြစ်ရမည်။ သို့သော် အသင်းတော်တိုင်းသည် ခရစ်တော်နှင့် တလုံးတဝ တည်းမဖြစ်ဘဲ၊ သင်း အုပ်ဆရာ အလိုဆန္ဒ၊ အသင်းတော် လူကြီးများ၏ အလိုဆန္ဒ၊ အသင်းသူ အသင်းသား များ၏ ဆန္ဒနှင့် သွားသောအခါ၊ ပြသနာ ရှိကြခြင်း ဖြစ်သည်။ အသင်းတော် ပိုင်ရှင် ခရစ်တော်က အသင်းတော် တည်ထောင်ခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို ဤကဲ့သို့ ပြောထားခဲ့ပါသည်၊ “ဤကျောက်ပေါ်မှာ ငါ့အသင်းကို ငါတည် ဆောက်မည်။ ထိုအသင်းကို မရဏာနိုင်ငံ၏ တံခါးတို့သည် မနိုင်ရာ။ ၁၉ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်၏သော့တို့ ကိုလည်း သင့်အား ငါပေးမည်။ သင်သည် မြေကြီးပေါ်မှ ာ ချည်နှောင်သမျှသည် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ချည်နှောင်လျှက်ရှိ လိမ့်မည်။ မြေကြီး ပေါ် မှာဖြည်လွှတ်သမျှသည် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ​ဖြေလွှတ်လျက် ရှိလိမ့်မည်” (မ ၁၆:၁၈-၁၉)။ ထို့ကြောင့် အသင်းတော်၏ အ လုပ်သည် လူများ ကောင်းကင် တံခါးသော ဖွင့်ပေး၍၊ ငရဲတံခါးပိတ်ပေးဘို့ ဖြစ်သည်။

အသင်းတော် အများစုသည် ခရစ်တော်နှင့် တလုံးတဝ မရှိဘဲ၊ မိမိတို့ အမျိုး စုစည်းဘို့၊ စကား ထိန်းသိမ်းဘို့၊ ကောင်းကြီး ခံစားဘို့၊ လူ့အကြိုက်လွတ်လပ်စွာ ပြုလုပ်ဘို့ အနေဖြင့် ဖွဲ့ စည်းတည်ထောင် ကြသည်။ အသင်းတော်သည် မျိုးချစ် စိတ်ကြီးသောအခါ၊ လုပ်ချင်သောအရာ တူညီသောအခါ စည်းလုံးနိုင်သည်။ သို့သော် စည်းလုံးခြင်း တခုတည်းဖြင့် အမှား အမှန်ကို ဆုံးဖြတ်၍ မရပါ။ နောဧခေတ် ကလူများသည် ဘုရား တဖက်၌ စည်းလုံးကြသော်လည်း၊ အားလုံး ရေနစ်သေဆုံး ကြသည်။ ဣသရေ လလူများလည်း ခရစ်တော်ကို သတ်ဘို့ရန် စည်း လုံးကြသော် လည်း၊ ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်၍ အပြစ်သို့ ရောက် ကြသည်။ စည်းစည်း လုံးလုံးနှင့် ငရဲလားရ ကြသည်။ သင်၏ အသင်းတော်သည် ခရစ်တော် ကပိုင် ဆိုင်ပါ သလော။ ခရစ်တော်က ယပိုင်ဆိုင်လျှင် သူ့အလိုဆန္ဒ ဖြစ်သော လူများ ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်အောင် အဓိက ထားဟောပြောပါ သလော။ ခရစ်တော်က၊ “အ​ကျွန်ုပ်သည် ဤလောကနှင့် မဆက်ဆံ သကဲ့သို့ ဤသူ တို့သည် မဆက်ဆံသောကြောင့် လောကီသား တို့သည် ဤ သူတို့ကို မုန်းကြပါ၏။” (ယော ၁ရး၁၄) ဟူ၍၎င်း “အ​ကျွန်ုပ်သည် ဤလောကနှင့် မဆက်ဆံ သကဲ့သို့ ဤသူ တို့သည် မဆက်ဆံကြပါ။” (ယော ၁ရး၁၆)ဟု ဆုတောင်း ခဲ့သည်။ ငါတို့၏ အသင်း တော်သည် ခရစ်တော်က ဆုတောင်း ပေးသကဲ့သို့ဖြစ်ပါသလော။ မဖြစ်လျှင် ခရစ််တော်နှင့် တလုံးတဝ တည်းမဖြစ်သောကြောင့် ပျက်စီးခြင်းသို့ လမ်းဆုံးမည် ဖြစ်သည်။