1

Book: Dispensations

Home   >   Bookstore    >   Dispensations

dispensation

ခေတ်ကာလများ

သိက္ခာတော်ရ ဆရာမောဇက်ထောင်ကျုံး

DISPENSATIONS
Copyright 2016 © Moses Cung

.

“ထိုကြောင့်ပညာမဲ့ကဲ့သို့ မဟုတ်၊ ပညာရှိကဲ့သို့ စေ့စေ့မြေ့မြေ့ကျင့်ဆောင်မည့် အကြောင်းသတိပြုကြလော့။ ယခုနေ့ရက်ကာလတို့သည်၊ ဆိုးယုတ်သောကြောင့် ကာလအချိန်ကိုရွေးနှုတ်ကြလော့။ ထိုကြောင့်သတိမရှိသောသူမဖြစ်၊ သခင်ဘုရား၏ အလိုတော်ရှိရာကိုပိုင်းခြား၍၊ သိသောသူဖြစ်ကြလော့။” (ဧဖက် ၅:၁၅-၁ရ)

မေးခွန်းများ

၁။ အဘယ်ကြောင့်ယခုနေ့ရက်ကာလတို့သည်ဆိုးယုတ်သည်ဟုဆိုသနည်း။
၂။ ယခုနေ့ရက်ကာသည်ဘယ်အချိန်မှစ၍ဘယ်အချိန်အထိဖြစ်မည်နည်း။
၃။ မည်ကဲ့သို့ကာလအချိန်ကိုရွေးနှုတ်ရမည်နည်း။

မာတိကာ

.

^

ကာလများ

        ထိုအရာများသိဘို့ရန်၊ ကျမ်းစာကဤလောကကို၊ ကာလသုံးကာလဖြင့်ပိုင်းခြားခြင်းကိုသိဘို့လိုသည်။ ထိုအရာတို့မှာ၊
၁။ ရေမလွှမ်းမိုးမှီကာလ (​Before flood age )
၂။ ယခုနေ့ရက်ကာလ (Present age )
၃။ အနှစ် ၁၀၀၀ ကာလ (​Millennial age)တို့ ဖြစ်သည်။ ကာလပြောင်းလျှင်လူ့သက်တန်းနှင့်တိရစ္ဆာန်လောကနေပုံပြောင်းသည်။

၁။ ရေမလွှမ်းမိုးမှီကာလ (B​efore flood age, Antediluvian age)
ထိုကာလသည်ကမ္ဘာဦးမှစ၍၊ နောဧခေတ်ရေလွှမ်းမိုးသည်အထိကာလဖြစ်သည်။ ထိုကာလသည်အကြမ်းအားဖြင့်နှစ်ပေါင်း၂၀၀၀ ခန့်ဖြစ်သည်။ ထိုကာလတွင်လူ့သက်တန်းသည် ၉၀၀ ကျော်ရှိကြသည် (ကမ္ဘာဦး ၅)
၁။ အာဒံ—– ၉၃၀ နှစ် (ကမ္ဘာဦး ၅:၅)
၂။ နောဧ—– ၉၅၀ နှစ် (ကမ္ဘာဦး ၉:၂၉)
၃။ မသုရှေလ– ၉၆၉ နှစ် (ကမ္ဘာဦး ၅:၂ရ)

ထိုမျှလောက်အသက်ရှည်ခြင်းသည်ကျန်းမာခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဆေးမစား၊ သောက်ရေသန့်မသုံးသော်လည်းကျန်းမာကြသည်။ စားဝတ်နေရေးလည်းအဆင်ပြေ၍၊ ယခုကဲ့သို့လူမှုဒုက္ခများရှိမည်မဟုတ်ချေ။ ယခုနေ့ရက်ကာလထက်အလွန်းကောင်းသည်။

၂။ ယခုနေ့ရက်ကာလ (Present age )
နောဧခေတ်ရေလွှမ်းမိုးပြီးမှ၊ ခရစ်တော်ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာသည်အထိ၊ နှစ်ပေါင်း ၄၀၀၀ ဖြစ်သည်။ ဤကာလသည်အဆိုးဆုံးဖြစ်၍၊ လူသက်တန်းသည်အလွန်တိုတောင်းသည်။ ရေမလွှမ်းမိုးမှီကာလနှင့်မဝေးသောသူများ ၏သက်တန်းသည်ချက်ချင်းတိုတောင်းသွားကြသည်၊
၁။ အာဗြဟံ—- ၁ရ၅ နှစ် (ကမ္ဘာ ၂၅:ရ)
၂။ ဣဇက်—– ၁၈၀ နှစ် (ကမ္ဘာ ၃၅:၂၈)
၃။ ယာကုပ်—- ၁၄ရ နှစ် (ကမ္ဘာ ၄ရး၂၈)
၄။ မောရှေ—– ၁၂၀ နှစ် (တရားဟော ၃၄:ရ)
၅။ ယောရှု—- ၁၁၀ နှစ်သာအသက်ရှင်ကြသည်။

အထက်ပါပုဂ္ဂိုလ်များသည် အာဒံတို့၏အသက် ၆ ပုံ ၁ ပုံသာအသက်ရှင်ကြသည်။ ထိုသူများသည်ယခုခေတ်နှင့်နှိုင်းပါက၊ အလွန်အသက်ရှည်ကြသေးသည်။ ယခုခေတ်လူ့သက်တန်းနှင့်ပတ်သက်၍၊ မောရှေကဤသို့ရေးသားထားသည်၊ “အ​ကျွန်ုပ်တို့၏ အသက်အရွယ်သည်၊ အနှစ်ခုနစ်ဆယ်အတိုင်းအရှည်ရှိပါ၏။ အားကြီး၍အနှစ်ရှစ်ဆယ်ပြည့်သော်လည်း၊ ဝါကြွားခြင်းသည်ပင်ပန်းခြင်းနှင့်ဝမ်းနည်းခြင်းဖြစ်ပါ၏။ ထိုအသက်သည်လည်းမြန်မြန်လွန်၍၊ အ​ကျွန်ုပ်တို့သည်စုတေ့ကြပါ၏။” (ဆာ ၉၀:၁၀)။ မြန်မာပြည်သားများ၏သက်တန်းသည်အနှစ် ၆၀ သာရှိသည်။ နောဧတို့၏အ သက်နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါက ၁၂ ပုံ ၁ ပုံမျှသာလျှင်ရှိသည်။ ထိုသို့ သက်တန်းအလွန်တိုတောင်းသည်သာမက၊ လူမှုဒုက္ခမျိုးစုံခံစားကြရသေးသည်။ အစားအသောက်ဆင်းရဲခြင်း၊ ကျန်းမာရေးချို့တဲ့ခြင်း၊ အကျင့်စာရိတ္တပျက်ပြားခြင်း၊ ပညာမဲ့ခြင်း၊ စကားအခက်အခဲရှိခြင်း၊ နိုင်ငံရေး၊ လူမျိုးရေး၊ ဘာသာရေး၊ ပြသနာမျိုးစုံရင်ဆိုင်ခြင်း၊ စစ်မက်ဖြစ်ပွားခြင်းများကြောင့် ယခုနေ့ရက်ကာလသည်၊ ဆိုးယုတ်သည်ဟုဆိုရခြင်းဖြစ်သည်။ ကာလအချိန်ကိုမည်ကဲ့သို့ရွေးနှုတ်ရမည်နည်း။ မြို့တမြို့သို့ကိစ္စရှိသောကြောင့်ခရီးသွားရာတွင်၊ တလနေဘို့ရန်ကြံစည်သော်လည်း၊ အရေးပေါ်ကိစ္စပေါ် လာသောကြောင့်၊ နှစ်ရက်သာနေဘို့ဖြစ်ပါက၊ အရေးကြီးသောကိစ္စများကိုသာဆောင်ရွက်မှာဖြစ်သည်။ အရေးမကြီးသောအရာများကိုဖျက်ဖို့လိုသည်။ ထိုနည်းတူယခုနေ့ရက်ကာလတွင်လူ့သက်တန်းအလွန်တိုတောင်းသောကြောင့်၊ အရေးကြီးသောကိစ္စများကိုသာဆောင်ရွက်ရမည်။ သို့သော်ကာလအချိန်ကိုမသိသောကြောင့်အနှစ် ၆၀ သည်အလွန်ကြာ​ညောင်းသည်ဟုထင်၍၊ အချိန်ဖြုန်းနေကြသည်။ သခင်ဘုရား (ယေရှု)၏အလိုတော်ကိုပိုင်းခြား၍သိသောသူဖြစ်ကြလော့ဟုပေါလုကအကြံပေးခဲ့သည်။

ယခုနေ့ရက်ကာလကိုနှစ်ပိုင်းပိုင်းနိုင်သည်။

(၁) ရေလွှမ်းမိုးပြီးမှခရစ်တော်လူ့ဇာတိခံယူချိန်အထိနှစ်ပေါင်း ၂၀၀၀ နှင့်

(၂) ခရစ်တော်လူ့ဇာတိခံယူချိန်မှစ၍ခရစ်တော်ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာသည်အထိနှစ်ပေါင်း ၂၀၀၀ တို့ဖြစ်သည်။ ယခုနေ့ရက်ကာလသည် အကြမ်းအားဖြင့်နှစ်ပေါင်း ၄၀၀၀ ကြာမှာဖြစ်သည်။ ၂၀၂၀ ခုနှစ်သည်ယခုနေ့ရက်ကာလ၏အဆုံးပိုင်းတွင်ရှိသည်။ ထိုသို့ သိခြင်းသည်အလွန်အရေးကြီးသည်။ သို့မှသာပြင်ဆင်မှုများပြုလုပ်နိုင်သည်။

၃။ အနှစ် ၁၀၀၀ ကာလ (​Millennial age)
အနှစ်တစ်ထောင်ကာလသည်ခရစ်တော်ဒုတိယအကြိမ်ရှင်ဘုရင်အဖြစ်ကြွလာချိန်မှစ၍၊ အနှစ် ၁၀၀၀ အုပ်စိုးချိန်ပြီးသည်အထိဖြစ်သည်။ အနှစ် ၁၀၀၀ ကာလနှင့်ပတ်သက်၍၊ ဤသို့ရေးထားသည်၊ “ကြည့်ရှုလော့။ မိုဃ်းကောင်းကင်သစ်နှင့်မြေကြီးသစ်ကိုငါဖန်ဆင်းမည်၊၊ အရင်မိုဃ်းကောင်း ကင်နှင့်မြေကြီးကိုမအောက်မေ့ရ၊၊ နှလုံးမမှတ်မိရ။ ငါဖန်ဆင်းလာတံ့သောအရာကြောင့်၊ သင်တို့သည်အစဉ်အမြဲဝမ်းမြောက်ရွှင်လန်းကြလိမ့်မည်၊၊ ယေရုရှလင် မြို့ကိုဝမ်းမြောက်စရာအကြောင်း၊ မြို့သားတို့ကိုရွှင်လန်းစရာ အကြောင်း၊ ဖြစ်စေခြင်းငှါငါဖန်ဆင်း၏၊၊ ငါသည် လည်း၊ ယေရုရှလင်မြို့ကြောင့်ဝမ်းမြောက်မည်၊၊ ငါ၏လူတို့ကြောင့်ရွှင်လန်းမည်။ ထိုမြို့၌ ငိုကြွေးသံနှင့်အော်ဟစ်သံကိုနောက်တဖန်မကြားရ၊ ထိုမြို့၌အသက်ငယ်သော သူငယ်မရှိရ၊၊ အသက်မပြည့်စုံသောလူအိုလည်းမရှိရ၊၊ အသက်တရာရှိလျက်သေသောသူကို၊ သူငယ်ဟူ၍မှတ်ရ၏၊၊ အပြစ်ရှိသောသေသောသူသည်၊ အသက်တရာရှိလျက်သေလျှင်၊ ကျိန်ခြင်းကိုခံရသောသူဟူ၍မှတ်ရ၏၊၊ ထိုသူတို့သည်၊ ကိုယ်ဆောက်သောအိမ်၌နေကြလိမ့်မည်၊၊ ကိုယ်စိုက်သောစပျစ်ဥယျာဉ်အသီးကိုစားကြလိမ့်မည်၊၊ သူတို့သည်အိမ်ကိုဆောက် ၍၊ အခြားသောသူနေရမည်မဟုတ်၊၊ သူတို့သည်စပျစ်ဥယျာဉ်ကိုစိုက်၍၊ အခြားသောသူစားရမည်မဟုတ်၊၊ ငါ၏လူတို့အသက်သည်၊ သစ်ပင်၏ အသက်ကဲ့သို့ဖြစ်၍၊ သူတို့သည်ကိုယ်ပြုစုသောအရာကို၊ ကြာမြင့်စွာ သုံးဆောင်ကြရလိမ့်မည်။ ငါရွေးကောက်သောသူတို့သည်၊ အချည်းနှီးမလုပ်မဆောင်ရကြ။ အသက်တိုသောသားကိုမဖွားမမြင်ရကြ။ ကိုယ်တိုင်မှစ၍အမျိုးအနွယ်တို့သည်၊ ထာဝရဘုရားပေးတော်မူသောကောင်းကြီးမင်္ဂလာကိုခံရသောသူဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ ငါသည်သူတို့မခေါ်မှီကပင်ထူးမည်။ လျှောက်စဉ်တွင်ပင်ငါနားထောင်မည်။ တောခွေးနှင့်သိုးသငယ် တို့သည်၊ အတူကျက်စားကြလိမ့်မည်။ ခြင်္သေ့သည်၊ နွားကဲ့သို့မြက်ကိုစားလိမ့်မည်။ မြွေမူကား၊ မြေမှုန့်ကိုသာစားရလိမ့်မည်။ ငါ၏သန့်ရှင်းသော တောင်တပြင်လုံး၌၊ အချင်းချင်းညှဉ်းဆဲခြင်း၊ ဖျက်ဆီးခြင်းကိုမပြုရကြ၊ဟု ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။” (ဟေရှာယ ၆၅:၁ရ-၂၅)

အထက်ပါကျမ်းပိုဒ်များသည်၊ ထာဝရကာလမဟုတ်၊ အနှစ် ၁၀၀၀ ကာလဖြစ်သည်။ အကြောင်းမူကားအိမ်ဆောက်ခြင်း၊ စိုက်ပျိုးခြင်းများရှိသေးသည်။ သေခြင်းနှင့်ကျိန်ခြင်းများလည်းရှိသေးသည်။ လူ၏သက်တန်းလည်းအနှစ် ၁၀၀၀ အထိပြန်ရှည်မည်။ အကြောင်းမူကား၊ အသက်တရာရှိလျက်သေသောသူကို၊ သူငယ်ဟုခေါ်သောကြောင့်၊ အသက်ကြီးသောသူသည်သူငယ်၏ဆယ်ဆတည်းဟူသော၊ အနှစ် ၁၀၀၀ အထိပြန်ရှည်မည်။ အစာရေစာလည်းပေါများ၍၊ ယခုခံစားနေကြသောလူမှုဒုက္ခအပေါင်းရှိတော့မည်မဟုတ်။ ဝမ်းမြောက်ခြင်း၊ ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့်နေထိုင်ကြမည့်အချိန်ကာလဖြစ်သည်။ ကျန်းမာကြမည်။ ငြိမ်းချမ်းမည်။ သားရဲမရှိတော့ဘဲ၊ တိရစ္ဆာန်လောက၌လည်း၊ အချင်းချင်းကိုက်စားခြင်းမရှိတော့ချေ။ ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင်အုပ်စိုးသောကြောင့်၊ ဤလောကသည်ကောင်းကင်နိုင်ငံကဲ့သို့ဖြစ်၍၊ ကောင်းကင်သစ်နှင့်မြေကြီးသစ်ဟုခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်ကသင်ပေးခဲ့သော၊ “နိုင်ငံတော်တည်ထောင်ပါစေသော်” ဟူသောအရာပြည်စုံခြင်းဖြစ်မည်။ သုံးကာလအထဲတွင်အကောင်းဆုံးသောကာလဖြစ်သည်။ ထိုကာလသည်မဝေးတော့ချေ။

    မေးခွန်းများ

၁။ ဤလောကသည်၊ ကာလဘယ်နှစ်ခုနှင့်ပိုင်းထားသနည်း။……………………..

၂။ ကာလများဖေါ်ပြပါ။ ……………………………………………………………………

၃။ ယခုနေ့ရက်ကာလသည်၊ မည်သည့်အချိန်မှစ၍မည်သည့်အချိန်၌ဆုံးမည်နည်း။ …………………………………………….

၄။ အဘယ်ကြောင့်ယခုနေ့ရက်ကာလသည်ဆိုးသည်ဟုဆိုသနည်း။ ……………………………………

၅။ မည်သည့်ကာလသည်အကောင်းဆုံး ဖြစ်သနည်း။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။………………….

၆။ အာဒံအသက်………. နောဧအသက်………….. မသုရှေလအသက်……. …………. ရှင် ကြသည်။

ရ။ အာဗြဟံ……… ယာကုပ်………. ယောသပ်………. မောရှေ………. ယောရှု………. အသက်ရှင်ကြသည်။

၈။ ယခုနေ့ရက်ကာလ၏သက်တန်းသည်………. ရှိသည်ဟု၊ ………….. က…………..၌ရေးထားသည်။

၉။ အချိန်ကာလကိုမည်ကဲ့သို့ရွေးနှုတ်မည်နည်း။……………………..

၁၀။ ဟေရှာယ ၆၅ ၌ဖေါ်ပြသော၊ မိုးကောင်းကင်သစ်နှင့်မြေကြီးသစ်သည်၊ မည်သည့်အချိန်ကာလကိုဆိုလိုသနည်း ။…………………….. အဘယ်ကြောင့်ထိုသို့ပြောနိုင်သနည်း။ …………………….

၁၁။ အနှစ်တထောင်ကာလ၌ ဖြစ်မည့်အရာများကိုဖေါ်ပြပါ။……………………..

.

^

ခေတ်များ

ဤလောကကိုသုံးကာလနှင့်ခွဲခြားကြောင်းသိခဲ့ရပြီ။ ထိုသုံးကာလကိုခေတ်ရှစ်ခေတ်ဖြင့်ထပ်မံခွဲခြားနိုင်သည်။ ခေတ်ပြောင်းလဲလျှင်ဘုရားသခင်ကလူများအပေါ်အုပ်ချုပ်ဆက်ဆံပုံပြောင်းလဲသည်။ ဤလောက၌ရှိသောခေတ်ရှစ်ခေတ်တို့မှာ၊ –

၁။ အပြစ်ကင်းမဲ့သောခေတ် Innocence Dispensation (ကမ္ဘာ ၁:၁-၃:ရ)
၂။ဩတ္တပ္ပခေတ် Conscience Dispensation(ကမ္ဘာ ၃:၈-၈:၂၂)
၃။ လူအုပ်စိုးသောခေတ် Human Government Dispensation(ကမ္ဘာ ၈-၁၁)
၄။ ဂတိတော်ခေတ်၊ ဘိုးဘေးများခေတ် Promise or Patriarchal Dispensation (ကမ္ဘာ ၁၂-ထွက် ၁၈)
၅။ ပညတ်တော်ခေတ် Dispensation of Law (ထွက် ၁၉ -တမန် ၁)
၆။ အသင်းတော်ခေတ် Dispensation of Church (တမန် ၂ -ဗျာ ၃)
ရ။ အန္တိခရစ်ခေတ် Antichrist Dispensation (ဗျာ ၆-၁၉)
၈။ အနှစ်တစ်ထောင်၊ မေရှိယခေတ် Millennial Dispensation(ဗျာ ၂၀-၆)
၁။ အပြစ်ကင်းမဲ့သော ခေတ် Innocence Dispensation (ကမ္ဘာ ၁:၁ မှ ၃:ရ ထိ)
ဤခေတ်သည်ဘုရားသခင်က၊ အာဒံနှင့်ဧဝတို့ဖန်ဆင်းချိန်မှစ၍သူတို့အပြစ်၌လဲသွားသည့်အချိန်အထိဖြစ်၍၊ မည်မျှကြာသည်ကိုမသိရပါ။ ဤခေတ်သည်ဘုရားသခင်၏ ဖန်ဆင်းခြင်းရည်ရွယ်ချက်အတိုင်းသွားသောခေတ်ဖြစ်သည်။ လူသည်အပြစ်မရှိသောကြောင့်လူမှုဒုက္ခပြသနာလုံးဝမရှိခဲ့ချေ။ လူသည်သန့်ရှင်းသောကြောင့်ဘုရားနှင့်မိဿဟာယဖွဲ့နိုင်ပြီးကြောက်စိတ်၊ ရှက်စိတ်၊ စိုးရိမ်စိတ်များမရှိချေ။ ကျန်းမာလျက်သေဘို့လည်း မဟုတ်ချေ။ အဝတ်အစားလည်းမရှိ၊ ဘုရားဘုန်းတော်နှင့်ပတ်ရစ်သောကြောင့် အဆင်ပြေသည်။ တိရစ္ဆာန်များလည်းဘေးအန္တရယ်မပေး၊ လူများနှင့်နေထိုင်နိုင်သည်။ အလုပ်လည်းလုပ်စရာမလို၊ စားစရာများအဆင်သင့်ရှိသည်။ အလွန်ကောင်းသောခေတ် ဖြစ်သည်။ ထိုခေတ်နှင့်အနီးစပ်ဆုံးသည်အနှစ်တစ်ထောင်ခေတ်၌ပြန်ရှိဦးမှာဖြစ်သည်။ ဤခေတ်သည်အာဒံဧဝဘုရားစကားနားမထောင်ဘဲ၊ တားမြစ်ထားသောကောင်းမကောင်း သိ​ကျွမ်းရာအသီးကိုစားခြင်းဖြင့်ကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည်။
၂။ ဩတ္တပ္ပခေတ် Conscience Dispensation (က ၃:၈ မှ ၈:၂၂ ထိ)
ဤခေတ်သည်လူသားနှစ်ဦးကောင်းမကောင်းသိနိုင်သောအသီးစားသောကြောင့်၊ အပြစ်သို့လဲသွားချိန်မှစ၍၊ နောဧခေတ်ရေလွှမ်းမိုးသောအချိန် ကြားကာလဖြစ်သည်။ ဤခေတ်တွင်လူများသည်မိမိတို့ဩတ္တပ္ပစိတ်ရှိသည့်အတိုင်းအသက်ရှင်ကြသည်။ ဤခေတ်တွင်လူသတ်မှုလည်းစတင်လာသည်။ ဘုရားထံယဇ်ပူဇော်ခြင်းလည်းပြုလုပ်လာကြသည်။ စိုက်ပျိုးရေး၊ မွေးမြူရေး၊ အနုပညာများလည်းစတင်လာကြသည်။ ဤခေတ်လူများ သည်ကျဆင်းသောကောင်းကင်တမန်များနှင့်လည်းဆက်ဆံကြသောကြောင့်၊ ကိုယ်ကောင်ကြီးသောလူများလည်းရှိကြသည် (ကမ္ဘာ ၆)။ လူ၏ စိတ်နှလုံးကြံအစည်ရှိသမျှတို့သည် အစဉ်မပြတ်ဆိုးညစ်ခြင်းသက်သက်ရှိသောကြောင့်ဘုရားသခင်ကရေလွှမ်းမိုးစေခြင်းအားဖြင့်အဆုံးစီရင်လိုက်သည်။ နောဧနှင့်မိသားစုရှစ်ယောက်သာလျှင်ဘုရားစကားနားထောင်သောကြောင့်သင်္ဘောဆောက်၍အသက်ရှင်ကြသည်။ ယနေ့ကမ္ဘာ့လူသားအား လုံးသည်ထိုရှစ်ယောက်သောသူများ၏သားစဉ်မြေးဆက်များဖြစ်ကြသည်။
၃။ လူအုပ်စိုးသောခေတ် Dispensation of Human Government (ကမ္ဘာ ၈ မှ ၁၁ ထိ)
ဤခေတ်သည်နောဧနှင့်မိသားစုမှစ၍၊ ဗာဗုလုန်ရဲတိုက်ဆောက်သောကာလကိုဆိုလိုသည်။ နောဧနှင့်မိသားစုသည်ထာဝရဘုရားကိုကိုးကွယ်ခဲ့ကြသော်လည်း၊ သူတို့၏သားမြေးများသည်အလျှင်အမြန်ဘုရားကိုစွန့်ပြီး၊ ရုပ်တုကိုးကွယ်ကြသည်။ ထိုအရာသည်အံ့ဩစရာမရှိ၊ အဲဂုတ္တုပြည်၌ ဘုရားလုပ်သောအံ့ဩဘွယ်နိမိတ်လက္ခဏာများတွေ့မြင်ခဲ့သည်သာမက၊ ပင်လယ်နီကိုလည်းတညတည်းအတွင်းဖြတ်သန်းခွင့်ပေးပြီး၊ ကောင်းကင်မှမန္နမုန့်နှင့်ကျောက်ထဲမှရေစားသောက်သောသူများသည်အလျှင်အမြန်ဘုရားကိုစွန့်၍ရုပ်တုကိုးကွယ်ခဲ့ကြသည်မဟုတ်လော။ ဘုရားအမှုတော်ဆောင်သင်းအုပ်ဆရာများ၏သားသမီးများလည်း၊ ဘုရားကိုမယုံကြည်ဘဲလမ်းလွဲသွားတတ်ကြသည်မဟုတ်လော။ ထို့ကြောင့်နောဧ၏သားစဉ်မြေ းဆက်များလည်းရုပ်တုများကိုးကွယ်၍ဗာဗုလုန်ရဲတိုက်ကိုဆောက်ကြသောကြောင့်၊ ဘုရားသခင်ကစကားကွဲစေကာပေါင်းဖေါ်၍မရအောင်ပြု လုပ်ခြင်းအားဖြင့်အရပ်ရပ်သို့ကွဲပြားစေခြင်းအားဖြင့်လူအုပ်စိုးသောခေတ်လည်းအဆိုးနှင့်ကုန်ဆုံးခဲ့ရသည်။
၄။ ဂတိတော်ခေတ်၊ ဘိုးဘေးများခေတ် Dispensation of Grace or Patriarchal  (ကမ္ဘာ ၁၂ မှ ထွက် ၁၈ ထိ)
ဤခေတ်သည်ရုပ်တုကိုးကွယ်သောသူများထဲမှ၊ ဘုရားသခင်ကအာဗြံကိုရွေးကောက်ခြင်းအားဖြင့်စတင်ခဲ့သည်။ ဘုရားကအာဗြံကိုဥရအရပ်မှခါနန်ပြည်သို့သွားခိုင်းသည်။ ထိုပြည်ကိုပေးဘို့ဂတိပေးသော်လည်း၊ သူသည်ဧည့်သည်ကဲ့သို့လှည့်လည်သွားလာ၍ သေဆုံးခဲ့ရသည်။ ဘုရား၏ဂတိတော် သည်အာဗြာဟံသားဣဇက်၊ သူ၏မြေးယာကုပ်လက်ထက်တွင်လည်းမပြည့်စုံခဲ့ချေ။ ယာကုပ်ကိုဣသရေလဟူ၍နာမည်ပြောင်းပြီးသူ၏ မိသားစု ရဝ ယောက်တို့ကိုအဲဂုတ္တုပြည်သို့အစာခေါင်းပါးခြင်းအားဖြင့်ပို့လိုက သည်။ ထိုပြည်တွင်မင်းမျိုးမင်းနွယ်ဖြင့်ရောက်ခဲ့ကြသော်လည်း၊ နောက် ပိုင်း၌အဲဂုတ္တုကျွန်ခံခြင်းအားဖြင့်နိဂုံးချုပ်သည်။ ဤခေတ်သည်နှစ်ပေါင်း ၄၃၀ ကြာသည်။
၅။ ပညတ်တော်ခေတ် Dispensation of Law (ထွက် ၁၉ မှ တမန် ၁ ထိ)
ဤခေတ်သည်ဣသရေလလူမျိုးများအဲဂုတ္တုကျွန်ခံရာမှဘုရားသခင်က၊ မောရှေအားဖြင့်ကယ်တင်ကာ၊ သိနာတောင်၌ပညတ်တော်ပေးလိုက်ချိန်မှစ၍၊ ပင်တေကုတ္တေနေ့၌သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဆင်းသက်ကာ၊ အသင်းတော်တည်ထောင်သည်ကြားကာလ ဖြစ်သည်။ ဤခေတ်သည်အကြမ်းအားဖြင့်နှစ်ပေါင်း၁၅၀၀ ခန့်ကြာ​ညောင်းသည်။ ဘုရားသခင်ကသည်ဣသရေလလူမျိုးကိုပြုစုပျိုးထောင်၍၊ ကမ္ဘာလုံးအတွက် ယဇ်ပုရောဟိတ်များအဖြစ်အသုံးပြုဘို့၊ သူ၏အကြောင်းကိုတပါးအမျိုး သားများထံကြားပြောဘို့ရန်ရည်ရွယ်သော်လည်းမအောင်မြင်ခဲ့ပါ။ ဣသရေလလူမျိုးများသည်ဘုရား၏​ကျွေးမွေးခြင်း၊ ကာကွယ်ခြင်းပြုစုခြင်းခံကြသော်လည်းအစဉ်သဖြင့်ဘုရားကို ဆန့်ကျင်ကာ၊ ပတ်ဝန်းကျင်လူမျိုးများ၏ဘုရားများကိုသာလျှင်ကိုးကွယ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့်တပါးအမျိုး သားများ၏​ကျွန်အဖြစ်ဘုရားသခင်ကမကြာခဏရောင်းစားခဲ့သည်။ သို့ သော်မမှတ်ကြပါ။ နောက်ဆုံး၌ဣသရေလကိုအာရှုရိ​ကျွန်၊ ယုဒကိုဗာဗုလုန်​ကျွန်အဖြစ်သိမ်းစေခဲ့သည်။ ဣသရေလများသည်ဘုရားထံပြန်မလာတော့ဘဲ၊ တပါးအ    မျိုးသားများကြား၌ပျောက်ဆုံးသွားကြသည်။ ယုဒလူများမူနောင်တရ၍ ဘုရားသခင်ကခါနန်ပြည်သို့ပြန်ခေါ်သော်လည်းကိုယ့်မင်းကိုယ့်ချင်းနှင့်မနေနိုင်တော့ဘဲတိုင်းတပါးသားများ၏အုပ်စို့ခြင်းကိုခံကြသည်။ ပြန်လာသောယုဒများသည်နောင်တရ၍ဘုရားဘက်၌စိတ်အားကြီးသော်လည်း၊ ဘုရား ၏အလိုတော်နားမလည်ဘဲကြိုးစားကြသည်။ ထို့ကြောင့်ကျမ်းစာများကိုများစွာကူးလာကြပြီး၊ ထိုကျမ်းစာကူးရေးသူများကိုစာရေးများဟုခေါ် သည်။ ထိုကျမ်းစာများကိုသေသေချာချာလေ့လာပြီး၊ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ပြီးအတတ်နိုင်ဆုံးကျင့်သုံးသောလူတန်းစားပေါ်လာ၍ဖာရိရှဲများဟုခေါ်သည်။ ထိုသို့ဘုရားတရားဖက်မှာစိတ်အားကြီးချိန်တွင်သခင်ယေရှုလူ့ဇာတိခံ၍သူတို့ကိုတည့်မတ်ပေးဘို့ရန်ပြောသော် လည်း၊ လက်မခံဘဲသူ့ကိုလက်ဝါးကပ် တိုင်၌သတ်လိုက်ကြသည်။ ထိုသို့ဘုရား၏သားတော်ကိုသတ်လိုက်ကြသောကြောင့်၊ ဘုရားသခင်ကသူတို့ကိုအေဒီ ရဝ တွင်ရောမစစ်သားများအသုံးပြုခြင်းအားဖြင့်သတ်ဖြတ်၍လွတ်မြောက်သူများသည်အတိုင်းတိုင်း အပြည် ပြည်သို့ထွက်ပြေးခြင်းအားဖြင့်နိဂုံးချုပ်လိုက်သည်။
၆။ အသင်းတော်ခေတ် Dispensation of Church (တမန် ၂ မှ ဗျာ ၃ ထိ)
ဣသရေလများကဘုရားဘက်၌စိတ်အားကြီးသော်လည်း၊ ဘုရား၏အလိုတော်မသိဘဲ သားတော်ကိုသတ်သောကြောင့်၊ ဘုရားသခင်ကလူမျိုးတမျိုးကိုသာမရွေးတော့ဘဲ၊ လူအမျိုးမျိုးထဲမှသူ့ကိုယုံကြည်သူများကိုသန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ပေးခြင်းအားဖြင့်အသင်းတော်တည်ထောင်လိုက်သည်။ ထိုအသင်းတော်ကိုပင်တေကုတ္တေနေ့တွင်စတင်၍ ဘုရား၏ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်များကိုဖေါ်ပြဘို့ရန် (၁ ပေ ၂:၉) နှင့်ကယ်တင်ခြင်း အကြောင်းသက်သေခံဘို့ရန် (မဿဲ ၂၈:၁၉-၂၀၊ တမန် ၁:၈) တာဝန်ပေးထားသည်။ အသင်းတော်သည်အစပိုင်း၌ဣသရေလလူများကသာစတင်ခဲ့သော်လည်း၊ နောက်ပိုင်း၌တပါးအမျိုးသားများသာဖြစ်လာကြသည်။ အသင်းတော်သည်လည်းဣသရေလလူများကဲ့သို့ ဘုရား၏စကားနားမထောင်ဘဲ၊ ကောင်းကြီးကိုသာလျှင်ခံစားလို၍ပါးစပ်အားဖြင့်သာကိုးကွယ်၍စိတ်နှလုံးမပါချေ။ ထို့ကြောင့်အသင်းတော်အများစုသည် ဘေးဒဏ်ကြီးကာလ၌ကျရောက်ခြင်းအားဖြင့်၊ တရားစီရင်ခြင်းခံမှာဖြစ်သည်။ စစ်မှန်သောအသင်းတော်သာလျှင်သခင်ယေရှုကြွလာသော အခါ၊ ကောင်းကင်သို့ချီဆောင်သွားမှာဖြစ်သည် (၁ ကော ၁၅:၅၁-၅၃၊ ၁ သက် ၄:၁၄-၁၈)။ ယခုအသင်းတော်ခေတ်တွင်ကျွန်ုပ်တို့သည်နောက်ဆုံးလူများဖြစ်၍၊ မကြာမှီခရစ်တော်ကြွလာသောအခါချီဆောင်ခြင်း၌ပါဘို့သည်အလွန်အရေးကြီးသည်။ အသင်းတော်ခေတ်လည်းအနည်းငယ်ချီဆောင်ခြင်း၌ပါ၍၊ အများစုဘေးဒဏ်ကြီးကာလထဲရောက်သွားခြင်းအားဖြင့်နိဂုံး ချုပ်တော့မှာ ဖြစ်သည်။
ရ။ အန္တိခရစ်ခေတ် Dispensation of Antichrist (ဗျာ ၆ မှ ၁၉ ထိ)
ဤခေတ်သည်စစ်မှန်သောအသင်းတော်ကိုချီဆောင်သွားချိန်မှစ၍ခရစ် တော်ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာသည်အချိန်အထိခုနနှစ်ကြာမှာဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်ကိုဘေးဒဏ်ကြီးကာလဟုခေါ်၍၊ ဘုရား၏ရန်သူခရစ်တော်အတုတည်းဟူသောအန္တီခရစ်ကတကမ္ဘာလုံးကိုအုပ်ချုပ်မှာဖြစ်သည်။ ဤခေတ်သည်အလွန်တိုတောင်းသော်လည်းဘုရားကသူ့ကိုမယုံကြည်လိုသောဤလောကသားများအပေါ်အမျက်ဒေါသလောင်းချိန်ဖြစ်သောကြောင့် အလွန်ခက်ခဲမည်။ ဤခေတ်တွင်ဘုရားပြန်လည်ယုံကြည်သူများရှိသော်လည်း၊ လည်ပင်းဖြတ်ခံခြင်းအားဖြင့်သာကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်မည့်အချိန် ဖြစ်သည်။ စာတန်သည် ဘုရားကိုအစဉ်အမြဲအံတုကာဤလောကကိုအုပ်ချုပ်ချင်သည့်အတိုင်းထိုအချိန်တွင် အစွမ်းကုန်ဤလောကကိုအုပ် ချုပ်၍၊ ခရစ်တော်ဒုတိယအကြိမ်ရှင်ဘုရင်အဖြစ်ကြွလာသောအခါ၊ စာတန်နှင့်သူ၏လူများကိုတရားစီရင်ခြင်းအားဖြင့်အဆုံးသတ်မှာဖြစ် သည်။ စာတန်ကိုအနက်ဆုံးသောတွင်းထဲသို့အနှစ်တစ်ထောင်ထောင်ချ၍၊ အန္တီခရစ်နှင့်မိစ္ဆာပရောဖက်တို့ကိုအရှင်လတ်လတ်၊ ထာဝရမီးအိုင်ထဲသို့ချပစ်မှာဖြစ်သည်။ ဤခေတ်ကို ဗျာဒိတ်ကျမ်းအခန်းကြီး ၆ မှ ၁၉ တွင်အ သေးစိပ်ဖေါ်ပြထားသည်။
၈။ အနှစ်တစ်ထောင်၊ မေရှိယခေတ် Millennial Dispensation (ဗျာ ၂၀)
ဤခေတ်သည်ခရစ်တော်ဒုတိယအကြိမ်ရှင်ဘုရင်အဖြစ်ကြွလာချိန်မှစ၍၊ ဤလောကကို အနှစ်တစ်ထောင်အုပ်စိုးအပြီးထိကြာ​ညောင်းမှာဖြစ်သည်။ ဤခေတ်၌ခရစ်တော်ကဤလောကကိုသံလှံတံနှင့်အုပ်ချုပ်၍၊ စစ်မှန်သောအသင်းတော်လည်းမိဖုရားအနေဖြင့် ခရစ်တော်နှင့်အတူအုပ်ချုပ်မှာဖြစ်သည်။ ဤခေတ်တွင်လူ့သက်တန်းလည်းအနှစ်တစ်ထောင်အထိပြန်ရှည်၍၊ လူတိုင်းကျန်းမာကြမည်။ စကားနားမထောင်သူများသာလျှင် ကျိန်ခြင်းခံ၍သေကြရမှာဖြစ်သည်။ စစ်တိုက်ခြင်းမရှိတော့ဘဲစစ်လက်နက် ပစ္စည်းများကို လယ်ထွန်ကရိယာများအဖြစ်အသုံးပြုကြရမှာဖြစ်သည်။ အစာရေစာပေါများ၍ဝလင်စွာစားကြမည်။ တိရစ္ဆာန်များလည်းသားရဲမရှိတော့ဘဲ၊ အတူနေထိုင်ကြမည်။ စစ်ပြေးဒုက္ခ သည်လည်းမရှိတော့ဘဲအလွန်ကောင်းမွန်သောခေတ်ဖြစ်မည် (ဟေရှာယ ၂၊ ၄၊ ၉၊ ၁၁၊ ၆၅)။ သို့သော်အနှစ်တစ်ထောင်ကုန်ဆုံးသောအခါ၊ စာတန်ကိုထောင်ထဲမှလွှတ်၍လူများကိုလှည့်ဖြားကာ၊ ခရစ်တော်ကိုတိုက်ခိုက်ကြမည်။ သူတို့ကိုကောင်းကင်မှမီးဖြင့်ရှို့၍ အသေသတ်ခြင်းခံကြမည်။ ထို့နောက်ပလ္လင်ဖြူကြီးတရားစီရင်ခြင်းဖြင့် (ဗျာ ၂၀) ဤခေတ်သည်ကုန်ဆုံးကာထာဝရကာလဆက်သွားမှာဖြစ်သည်။

ဤ ခေတ်ကာလများသိခြင်းဖြင့်လူသည်အမျိုးမကောင်းကြောင်းသိနိုင် သည်။ လူထင်မှတ်တတ်သည်မှာအပြစ်လုပ်ခြင်းသည်၊ အစာရေစာမဝသောကြောင့်၊ ပတ်ဝန်းကျင်မကောင်းသောကြောင့်၊ အုပ်ချုပ်ရေးမကောင်းသောကြောင့်၊ ပညာမရှိသောကြောင့်ဟူ၍အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြတတ်ကြသည်။ သို့သော်လည်းမည်မျှပင်အ​ခြေနေကောင်းပါစေလူသည်မကောင်းနိုင်ပါ။ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်လူသည်အမျိုးမကောင်းသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ဘုရားသခင်၏ကယ်တင်ခြင်းလိုအပ်သည်။ လူသည်အာဒံ၌မွေးဘွားကြသောကြောင့်၊ အာဒံကဲ့သို့အပြစ်သားများဖြစ်ကြသည်။ မည်မျှပင်ဆုံးမသွန်သင်၍၊ ဒုက္ခရောက်သော်လည်းမကောင်းနိုင်ပါ။ သို့သော်လူသည်ခရစ်တော်၌ရှိလျှင်၊ အသစ်သောသတ္တဝါဖြစ်၍ဟောင်းသောအရာတို့သည်ကုန်ဆုံးကာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရာတို့သည်အသစ်ဖြစ်ကြသည် (၂ ကော ၅:၁ရ)။ သင်သည်လည်းခရစ်တော်၌မရှိလျှင်လူဟောင်းဖြစ်နေသဖြင့်မည်သို့မျှမကောင်းနိုင်ပါ။ လူ့အမြင်၌ကောင်းလျှင်လည်း၊ ဘုရား အမြင်၌မကောင်းနိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့်လူသစ်ဖြစ်ဘို့ရန်သခင်ယေရှုထံသို့ လာပါ။ ယေရှုက၊ “ငါ့ထံသို့လာသောသူကိုငါသည်အလျှင်းမပယ်။” (ယော ၆:၃ရ) ဟုဆိုသည်။ တဖန်၊ “လူသားသည်ပျောက်သောသူတို့ကိုရှာ၍ ကယ်တင်အံ့သောငှါကြွလာသတည်းဟုဇကဲကိုမိန့်တော်မူ၏။” (လုကာ ၁၉:၁၀)။ ထို့ကြောင့်ယခုပင်လျှင်သခင်ယေရှုထံစိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့လာပါ။

မေးခွန်းများ

၁။ ဤလောကကိုခေတ်ဘယ်နှစ်ခေတ်ဖြင့်ပိုင်းခြားနိုင်သနည်း။ ………………

၂။ ထိုခေတ်အားလုံးကိုဖေါ်ပြပါ။ ………………………………………………………………………….

၃။ အပြစ် ကင်းမဲ့သောခေတ်၏ထူးခြားချက်များဖေါ်ပြပါ။ …………………… …………………………………………………………………………………………………..

၄။ ဩတ္တပ္ပခေတ်သည်ဘယ်အချိန်မှစ၍ဘယ်အချိန်အထိဖြစ်သနည်း။ ……………………………………………………………………………………..

၅။ အဘယ်ကြောင့်ရေလွှမ်းမိုးသနည်း။ ………………………………………………..

၆။ လူအုပ်စိုးသောခေတ်တွင်ဘာကိုးကွယ်ကြသနည်း။……………………………..

ရ။ ဂတိတော်သို့မဟုတ်ဘိုးဘေးများခေတ်သည်မည်ကဲ့သို့နိဂုံးချုပ်သနည်း။………………..

၈။ ပညတ်တော်ခေတ်သည်မည်သည့်အချိန်မှစ၍မည်သည့်အချိန်ထိဖြစ်သနည်း။ ……………………………………………………………………………………..

၉။ ပညတ်တော်ခေတ်တွင်မည်သည့်လူတန်းစားပေါ်ပေါက်သနည်း။ …………………..

၁၀။ အဘယ်ကြောင့်သခင်ယေရှုခရစ်ကိုသတ်လိုက်ကြသနည်း။ ………………………………….

၁၁။ အသင်းတော်၏တာဝန်သည်အဘယ်အရာဖြစ်သနည်း။ ………………………………………..

၁၂။ အသင်းတော်ခေတ်မည်ကဲ့သို့ကုန်ဆုံးမည်နည်း။……….. ……………………

၁၃။ အန္တိခရစ်ခေတ်သည်မည်မျှကြာမည်နည်း။………………………………………..

၁၄။ အဘယ်ကြောင့်ဘုရားသခင်သည်မြေကြီးအပေါ်အမျက်ဒေါသထွက်သနည်း။ ……………………………………………………………………………………..

၁၅။ အနှစ်တစ်ထောင်ခေတ်၏ထူးခြားချက်များဖေါ်ပြပါ။ …………………………….

.

^

                                               ဝိညာဉ်ပိုင်းနေ့နှင့်ည

“ထိုမှတပါး၊ ငါတို့ကိုကယ်တင်သောကျေးဇူးတော်သည်၊ ငါတို့ယုံကြည်သောနေ့ရက်၌နီးသည်ထက်ယခုသာ၍နီးသောကြောင့်၎င်း၊ ညဉ့်အချိန်ကုန်လု၍၊ နေ့အချိန်ရောက်လုသောကြောင့်၎င်း၊ ယခုအခါအိပ်ပျော်ရာမှနိုးရသောအချိန်ရောက်ခဲ့ပြီဟုငါတို့သည်သိ၍၊ ကာလအချိန်ကိုထောက်လျက်၊ မှောင်မိုက်၏အကျင့်ကိုပယ်ရှား၍၊ အလင်း၏လက်နက်စုံကိုဝတ်ဆင် ဆောင်ရွက်ကြကုန်အံ့။ ပွဲလုပ်ခြင်း၊ ယစ်မျိုးသောက်ကြူးခြင်း၊ မတရားသောမေထုံ၌မှီဝဲခြင်း၊ ကိလေသာညစ်ညူးခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်း၊ ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်းအမှုတို့ကိုကြဉ်ရှောင်၍၊ နေ့အချိန်၌ကဲ့သို့တင့်တယ်လျောက်ပတ်စွာ၊ ကျင့်ဆောင်ပြုမူကြကုန်အံ့။ သခင်ယေရှုခရစ်ကိုယူတင်ဝတ်ဆောင်ကြလော့။ ကိုယ်ကာယ၏တက်မက်ခြင်းအလို့ငှါမကြံစည်ကြနှင့်။” (ရော ၁၃:၁၁-၁၄)

အထက်ပါကျမ်းပိုဒ်၌ပေါလုက၊ ငါတို့ကိုကယ်တင်သောကျေးဇူးတော်သည်၊ ငါတို့ယုံကြည်သောနေ့ရက်၌နီးသည်ထက်၊ ယခုသာ၍နီးသောကြောင့်၊ ဟုဆိုထားသည်။ သို့ဖြစ်လျှင်ငါတို့ကိုကယ်တင်သောကျေးဇူးတော်သည်၊ အဘယ်အရာကိုဆိုလိုသနည်း။ ထိုအရာသည်၊ ဤလောကမှအပြီးအပိုင် ကယ်တင်ခြင်းတည်းဟူသော၊ ချီဆောင်ခြင်းနေ့ရက်ကိုဆိုလိုသည်။ ငါတို့ ယုံကြည်သောနေ့ရက်သည်၊ ကယ်တင်ခြင်းကိုလက်ခံသောနေ့ကိုဆိုလို သည်။ ထို့ကြောင့်တနည်းအားဖြင့်ဆိုလျှင် ချီဆောင်ခြင်းနေ့ရက်သည်၊ လူတိုင်း၏ကယ်တင်ခြင်းသဘောပေါက်သောနေ့ရက်ထက်၊ သာ၍နီးပြီဟုဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။

ညဉ့်အချိန်
ညဉ့်အချိန်ကုန်လု၍၊ နေ့အချိန်ရောက်လုသောကြောင့်၊ ဟုဆိုပြန်သည်။ ဤအရာသည်ရုပ်လောကနေ့နှင့်ညကိုဆိုလိုသည်မဟုတ်၊ ဝိညာဉ်ပိုင်းနေ့နှင့်ညကိုဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအရာသိဘို့ရန်မှာနေနှင့်အလင်း၊ အမှောင်များသိဘို့ရန်လိုအပ်သည်။
ဘုရားသခင်သည်အလင်း
ကျမ်းစာက၊ “ဘုရားသခင်သည် အလင်း ဖြစ်တော်မူ၏။” (၁ ယော ၁:၅) ဟုဆိုထားသည်။ ယေရှုက၊ “ငါသည်ဤလောက၏အလင်းဖြစ်၏။ ငါ့နောက် သို့လိုက်သောသူသည်၊ မှောင်မိုက်၌မသွားမလာ၊ အသက်၏အလင်းကိုရလိမ့်မည်ဟုမိန့်တော်မူ၏။” (ယော ၈:၁၂)။ ထို့ကြောင့်ဘုရားသခင်ရှိသောနေ ရာသည်အလင်းသို့မဟုတ်နေ့ဖြစ်သည်။ အာဒံနှင့်ဧဝတို့လင်မယားအပြစ်မလုပ်မှီတွင်၊ ဤလောကသည်အလင်းဖြစ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်ကအုပ်စိုးခဲ့သည်။ သို့သော်လူလင်မယားတို့ကစာတန်စကားနားထောင်ချိန်မှစ၍၊ ဤလောကသည်အမှောင်ထုကြီးကလွှမ်းမိုးသွားခဲ့သည်။ ခရစ်တော်လူ့ဇာတိခံယူချိန်တွင်အလင်းဖြစ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်ခရစ်တော်သည်ဂါလိလဲပြည်၌ နေစဉ်၊ အလင်းဖြစ်ကြောင်းကိုကျမ်းစာ၌ဤသို့ ရေးထားသည်၊ “ဇာဗုလုန်ခရိုင်နှင့်နဿလိခရိုင်တည်းဟူသောအိုင်နားရှောက်သောလမ်း၊ ယော်ဒန်မြစ်တဖက်၊ တပါးအမျိုးသားနေရာဂါလိလဲပြည်၊ မှောင်မိုက်ထဲမှာရှိနေသောလူများတို့သည်၊ ကြီးစွာသောအလင်းကိုမြင်ရ၍၊ သေမင်း၏နိုင်ငံအရိပ်တွင်ရှိနေသောသူတို့၌အလင်းပေါ်ထွက်လျက်ရှိ၏။” (မဿဲ ၄:၁၅-၁၆)။
အလင်း၏အလုပ်
အလင်းသည် အရာခပ်သိမ်းကို ထင်ရှားစေကြောင်း၊ ပေါလုကဤသို့ ရေးထားသည်၊ “အပြစ်ထင်ရှားသောအရာရှိသမျှတို့သည်အလင်းဖြင့်ထင်ရှားကြ၏။ ထင်ရှားစေတတ်သောအရာရှိသမျှသည်လည်း၊ အလင်းဖြစ်၏။” (ဧဖက် ၅:၁၃)။ ခရစ်တော်ကိုသတ်ရခြင်း အကြောင်းရင်း တခုသည် လူများ၏ အပြစ်ကို ထင်ရှားစေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူရှိနေလျှင် လူများသည် အပြစ် မလုပ်နိင်ချေ။ အပြစ် မှန်သမျှသည် အမှောင်၌ လုပ်ရသည်။ ခရစ်တော်ကို သတ်လိုက်သောကြောင့်၊ လောကသည် မှောင်မိုက်ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့ပြန်သည်။
ယုံကြည်သူများသည်အလင်း
ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်သူများသည် အလင်းဟု ခေါ်သည်။ ခရစ်တော်က၊ “သင်တို့သည်ဤလောက၏အလင်းဖြစ်ကြ၏။” (မဿဲ ၅:၁၄) ဟုဆိုခဲ့သည်။ ရှင်ပေါလုကလည်း၊ “အထက်ကာလ၌သင်တို့သည်မှောင်မိုက်အတိဖြစ်ကြ၏။ ယခုမူကား၊ သခင်ဘုရား၌ အလင်း ဖြစ်ကြ၏။ သို့ဖြစ်၍အ လင်း၏သားကဲ့သို့ကျင့်နေကြလော့။” (ဧဖက် ၅:၈) ဟုဆိုသည်။ အဘယ်ကြောင့်ယုံကြည်သူများသည်အလင်းဖြစ်နိုင်သနည်း။ အကြောင်းမှာ၊ ယုံကြည်သူများ၏အထဲ၌သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ယုံကြည်သူများသည်၊ ဘုရားကိုယ်စားမှောင်မိုက်၌လင်းမည့်သူများဖြစ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့်ဤလောကသည်နေ့ မဟုတ်ညဖြစ်သေးသည်။
ညဉ့်ကိုလေးပိုင်းပိုင်း
ဤလောကသည်မှောင်မိုက်ညဖြစ်ကြောင်းသိရပြီ။ သို့ဖြစ်လျှင်ညဦးလော၊ သန်းခေါင်လော၊ မိုဃ်းလင်းခါနီးပြီလော။ ခရစ်တော်က၊ သူကြွလာမည့် အချိန်နှင့်ပတ်သက်၍၊ ဤသို့ ဥပမာအားဖြင့်သတိပေးခဲ့သည်၊ “လူတဦးသည်အခြားသောပြည်သို့သွားမည်အကြံရှိသည်နှင့်မိမိအိမ်ကိုငယ်သားတို့လက်သို့အပ်၍၊ သူတို့ဆောင်ရွက်စရာအမှုကို အသီး အသီးခွဲခန့်စီမံ၍၊ တံခါးမှူးကိုစောင့်နေစေဟုမှာထားပြီးမှသွားသည်ဖြစ်၍၊ အိမ်ရှင်သည် ညဦးအချိန်၊ သန်းခေါင်အချိန်၊ ကြက်ဦးတွန်ချိန်၊ နံနက်အချိန်တို့တွင်အဘယ်အချိန်၌လာမည်ကိုသင်တို့မသိသောကြောင့်စောင့်နေကြလော့။ သို့မဟုတ်အမှတ်တမဲ့လာ၍သင်တို့ အိပ်ပျော်သည်ကိုတွေ့လိမ့်မည်။ စောင့်နေကြလော့ဟုသင်တို့အားငါဆိုသည်အတိုင်း၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့အားငါဆိုသည်ဟုမိန့်တော်မူ၏။” (မာကု ၁၃:၃၄-၃ရ)။ လူတဦးသည် ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင်ဖြစ်သည်။ ငယ်သား တို့သည်ယုံကြည်သူများဖြစ်သည်။ ခရစ်တော် ကသူ ၏ဥပမာ၌ညကိုလေးပိုင်းပိုင်းထားသည်။ ညဦးအချိန်၊ သန်းခေါင်အချိန်၊ ကြက်ဦးတွန်ချိန်၊ နံနက်အချိန်တို့ဖြစ်သည်။
ညဉ့်ဦးအချိန်
ညဦးအချိန်သည်မိုဃ်းချုပ်မှ ၉ နာရီခန့်အထိအချိန်ကိုဆိုလိုသည်။ ထိုအချိန်၌မည်သူမျှမအိပ်သေးချေ။ လူကြီးများလည်းစကားပြောကြ၍၊ ခလေးများလည်းဆော့ကစားကြသောကြောင့်၊ ဆူညံနေဆဲဖြစ်သည်။ အသင်းတော်သမိုင်း၌၊ ညဥ့်ဦးအချိန်သည်အသင်းတော် စတင်ချိန်၊ အေဒီ ၃၃ မှအေဒီ ၃၁၃ ခန့်အထိကိုဆိုလိုသည်။ ထိုအချိန်တွင်ယုံကြည်သူများသည်၊ ယုံကြည်ခြင်းအတွက်အသက်ရှင်ကြသည်။ ခရစ်တော်အတွက်အသက်ရှင်ခြင်းသည်၊ အလုပ်အတွက်ထက်အရေးကြီးသည်။ ယုံကြည်သူများသည်၊ ယုံကြည်ခြင်း အတွက်အနစ်နာခံ၍၊ ညှင်းဆဲခြင်းနှင့်သတ် ဖြတ်ခြင်းများခံခြင်းဖြင့်၊ ဝိညာဉ်ပိုင်း၌လုံးဝမအိပ်ဘဲ၊ သစ္စာရှိစွာလုပ်ဆောင်ရပ်တည်ကြသည်။ ထိုအချိန်တွင်အိမ်ရှင်ခရစ်တော်သည်ကြွမလာခဲ့ပါ။
သန်းခေါင်အချိန်
သန်းခေါင်အချိန်၌လူတိုင်း အိပ်စက်၍၊ မြို့ရွာများ၌ဆူညံခြင်းမရှိတော့ချေ။ တိတ်စိတ်စွာ အိပ်မောကျနေတတ်ကြသည်။ ထိုအချိန်သည်အသင်းတော်သမိုင်း၌၊ အေဒီ ၃၁၃မှ ၁၅၁ရခုနှစ်အတွင်းကိုကိုယ်စားပြုသည်။ အေဒီ ၃၁၃ တွင်ရောမဧကရာဇ်မင်းကွန်စတင်တိုင်းနှင့် သူ၏စစ်သားများသည်၊ ခရစ်တော်၏ကယ်တင်ခြင်းနှင့်သမ္မာတရားမသိဘဲခရစ်ဘာသာသို့ဝင်၍၊ ခရစ်ယာန်များကိုမညှင်းဆဲတော့ဘဲ၊ လွတ်လပ်ခွင့်ပေးသည်သာမက၊ ချီးမြှောက်သောအခါခရစ်ယာန်များသည်ကယ်တင်ခြင်းနှင့်သမ္မာတရားအကြောင်း မပြောတော့ဘဲ၊ ဝိညာဉ်ပိုင်း၌အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ ထိုကာလတွင်လူများကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်သောသူအလွန်နည်းပေလိမ့်မည်။ ထိုအချိန်တွင်လည်း၊ အိမ်ရှင်ခရစ်တော်သည် ကြွမလာခဲ့ပါ။
ကြက်ဦးတွန်ချိန်
ကြက်ဦးတွန်ချိန်သည်၊ နံနက် ၂-၄ နာရီ ခန့်တွင်ကြက်ဖကြီးများတွန်ချိန်ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင်အသက်ကြီးသူများကသာကြက်တွန်သံကိုကြားတတ်ကြသည်။ ငယ်ရွယ်သော သူများသည် အိပ်မောကျနေသောကြောင့်၊ ကြက်ဖကြီးများတွန်ခြင်းကိုမကြားတတ်ကြချေ။ ကြက်တွန်ခြင်းသည်အချိန်ကိုဖေါ်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ နေ့အချိန်တွင်နေကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့်အချိန်သိနိုင်သည်။ သို့သော်ညအချိန်တွင်နေမရှိသည်သာမက၊ လူများသည်အိပ် နေကြ၍ မှောင်မဲနေသည်။ ထိုအချိန်တွင်အချိန် သိဘို့ရန်ဘုရားသခင်က၊ ကြက်ဖများကို တွန်ခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။ ကြက်ဦးတွန်ချိန်တွင်ကြက်ဖကြီးများသာတွန်တတ်သည်။ ကြက်ဖကလေးများသည်နံနက်မိုဃ်းလင်းခါနီးမှသာတွန်တတ်ကြသည်။ ကြက်ဦးတွန်ချိန်သည်အသင်းတော်သမိုင်း၌ အေဒီ ၁၅၁ရ မှ ၁၉၀၀ ခန့်အထိအချိန်ကိုဆိုလိုသည်။ ထိုအချိန်တွင်ကြက်ဖကြီးများဖြစ်ကြသော Martin Luther, John Calvin, Huldrych Zwingli တို့မှစ၍သမ္မာတရားကိုထုတ်ဖေါ်သောရှေ့ပြေးတော်လှန်ရေးသမားများ ပေါ်ပေါက်ခဲ့သည်။ သူတို့ကကယ်တင်ခြင်းသည်အကျင့်အားဖြင့်မဟုတ်၊ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်ဖြစ်ကြောင်းကိုစတင်ဖေါ်ထုတ်ဟောပြောကြသည်။ “​ဖြောင့်မတ်သောသူသည် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်အသက်ရှင်လိမ့်မည်” (ဟဗက္ကု ၂:၄၊ ရော ၁:၁ရ၊ ဂလာ ၃:၁၁၊ ဟေ ၁၀:၃၈) ဟူသောအရာကိုအဓိကထားဟောပြောကြသည်။ ထိုနောက်တွင်သာသနာပြုခြင်းများကိုလည်းပေါ်ပေါက်လာ၍တကမ္ဘာလုံး၌သာသနာပြုများစေလွှတ်ကာကယ်တင်ခြင်း တရားကို ဟောပြောကြသည်။ ထင်ရှားသောသာသနာ ပြုများမှာ၊ ​John Wesley, George Whitefield, William Carey, Adoniram Judson, George Muller, David Livingstone, Hudson Taylor တို့ဖြစ်သည်။ သို့သော်ထိုအချိန်တွင်လည်း၊ အိမ်ရှင် ခရစ်တော်သည်ကြွမလာခဲ့ချေ။
နံနက်အချိန်
နံနက်အချိန်သည်နံနက်လေးနာရီခန့်မှမိုးလင်းသည်အချိန်အထိကိုဆိုလိုသည်။ ဆောင်းတွင်း၌နံနက်စောစောမိုးသောက်ကြယ်ထွက်တတ်သည်။ နံနက်စောစောထသူများ ကသာလျှင်ထိုမိုဃ်းသောက်ကြယ်ကိုမြင်တတ်ကြသည်။ အအိပ်မက်သူများသည်မိုး      သောက်ကြယ်ကိုမမြင်ဘူးကြချေ။ မိုးသောက်ကြယ်သည်ခဏသာမြင်ရ၍နေထွက် သောအခါပျောက်ကွယ်သွားသည်။ အအိပ်ပုပ်သောသူများသည်နေထွက်မှသာလျှင်ထတတ်ကြသည်။
မိုဃ်းသောက်ကြယ်
ဝိညာဉ်ပိုင်း၌နံနက်အချိန်သည်အေဒီ ၁၉၀၀ ခန့်မှခရစ်တော်ဒုတိယအချိန်ကြွလာသည့်အချိန်ထိဖြစ်သည်။ ယခုအချိန်သည် နံနက်မိုဃ်းသောက်ကြယ်ထွက်ခါနီးအချိန် ဖြစ်သည်။ မိုဃ်းသောက်ကြယ်ထွက်ခြင်းနှင့်နေ ထွက် ခြင်းကို ခွဲခြားသိဘို့ လိုသည်။ မိုဃ်းသောက်ကြယ်သည် ခရစ်တော် ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင်က၊ “ငါသည်ကား၊ ဒါဝိဒ်၏အမြစ်ဖြစ်၏။ အနွယ်လည်းဖြစ်၏။ ထွန်းတောက်သော မိုဃ်းသောက်ကြယ်လည်း ဖြစ် ၏။” (ဗျာ ၂၂:၁၆) ဟုဆိုသည်။ အဘယ်ကြောင့်ခရစ်တော်သည်၊ မိုဃ်းသောက်ကြယ်ဟုဆိုသနည်း။ မိုဃ်းသောက်ကြယ်သည်၊ နံနက်ပိုင်း၌ အထင်ရှားဆုံးကြယ် ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်သည် နံနက်ပိုင်း၌ မိုဃ်းသောက်ကြယ်ထွက် သကဲ့သို့၊ သန့်ရှင်း သူများကို ချီဆောင်ဘို့ရန်ကြွလာမှာဖြစ် သည်။ ထိုအခါ စောစော ထသော သူတည်း ဟူသော၊ ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်သော သူများကိုသာ၊ ကောင်းကင်သို့ ချီဆောင်သွားမှာ ဖြစ်သည်။ အအိပ်ပုပ်သောသူ တည်းဟူသောကယ်တင်ခြင်းသို့ မရောက်သော သူများ မူကား၊ ကျန်ရစ်မှာ ဖြစ်သည်။ သင်သည် အအိပ်ပုပ်သောသူ ဖြစ်ပါသလော။
ခရစ်တော်သည်နေမင်းကြီး
ခရစ်တော်သည်နေမင်းကြီးလည်းဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်ဒုတိယအကြိမ် ကြွလာသောအခါ၊ တကမ္ဘာလုံးရှိလူတိုင်းကသိမြင်မှာဖြစ်သည်။ သူကိုယ် တိုင်က၊ “ခရစ်တော်သည်တော၌ရှိသည်ဟုဆိုသော်လည်းမထွက်သွားကြနှင့်။ တိုက်ခန်း၌ရှိသည်ဟုဆိုသော်လည်းမယုံကြနှင့်။ လျှပ်စစ်သည်အရှေ့မှပြက်၍အနောက်တိုင်အောင်ထွန်းလင်းသကဲ့သို့၊ လူသားသည်ကြွလာ တော်မူလတံ့။ အသေကောင်ရှိရာ၌လင်းတတို့သည်စုဝေးကြလတံ့။ ထိုကာလ၏ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်းနောက်ရုတ်ခနဲနေသည်မိုက်လိမ့်မည်။ လသည် အရောင်ကိုမပေး။ ကြယ်တို့သည်ကောင်းကင်မှကျကြလိမ့်မည်။ ကောင်း ကင်တန်ခိုးတို့သည်တုန်လှုပ်ကြလိမ့်မည်။ ထိုအခါလူသား၏နိမိတ်လက္ခဏာသည်ကောင်းကင်၌ထင်ရှားလိမ့်မည်။ မြေကြီးပေါ်မှာလူအပေါင်းတို့သည်ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြ၍၊ လူသားသည်ကြီးစွာသောဘုန်းတန်ခိုး အာနုဘော်ကိုဆောင်လျက်၊ မိုးတိမ်ကိုစီး၍ကြွလာတော်မူသည်ကိုမြင်ရကြလိမ့်မည်။ လူသားသည်မိမိတမန်တို့ကိုစေလွှတ်၍၊ တံပိုးခရာကိုပြင်းစွာ မှုတ်စေတော်မူသဖြင့်၊ သူတို့သည်ရွေးချယ်တော်မူသောသူတို့ကိုအရပ်လေးမျက်နှာ၊ ကောင်းကင်အောက်ထက်ဝန်းကျင်တို့မှခေါ်၍စုရုံးကြလတံ့။” (မဿဲ ၂၄:၂၆-၃၁) ဟုဆိုခဲ့သည်။

ခရစ်တော်ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာခါနီး၌နေသည်မှောင်သွားမည်။ ထိုအခါ ခရစ်တော်သည်ဘုန်းတန်ခိုးနှင့်လင်း၍ကြွလာသောကြောင့်၊ နေထွက်သကဲ့ သို့ဖြစ်မည်။ နေထွက်သောအခါနေရာတိုင်း၌လင်းသောကြောင့်မသိဘဲမရှိနိုင်သကဲ့သို့၊ ခရစ်တော်ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာသောအခါဖြစ်မည်။ ခရစ်တော်သည်နေကဲ့သို့ထွက်မည့်အရာကိုဓမ္မဟောင်း၌လည်းဤသို့တွေ့ရသည်၊ “မီးဖို၌မီးလောင်သကဲ့သို့လောင်သောနေ့ရက်ကာလသည်ရောက် လိမ့်မည်။ မာနကြီးသောသူနှင့်ဒုစရိုက်ကိုပြုသောသူအပေါင်းတို့သည် အမှိုက်​ခြောက်ဖြစ်လိမ့်မည်။ သူတို့အရင်းအဖျားမျှမကျန်ကြွင်းစေခြင်းငှါ ထိုနေ့ရက်သည်လောင်လိမ့်မည်၊ ဟုကောင်းကင်ဗိုလ်​ခြေအရှင်ထာဝရ ဘုရားမိန့်တော်မူ၏။ ငါ၏နာမတော်ကိုကြောက်ရွံ့သောသင်တို့၌ကား၊ တရားတော်နေမင်းသည်၊ အနာပျောက်စေသောအတောင်တို့နှင့်ပေါ်ထွန်း တော်မူမည်။ သင်တို့သည်ထွက်သွား၍တင်းကုပ်၌နွားသငယ်သကဲ့သို့ခုန်ကြလိမ့်မည်။ ထိုသို့ငါစီရင်သောနေ့ရက်၌သူတို့သည်သင်တို့ ခြေဘဝါးအောက်၌မြေမှုန့်ကဲ့သို့ဖြစ်ကြလိမ့်မည်၊ ဟုကောင်းကင်ဗိုလ်​ခြေအရှင်ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။” (မာလခိ ၄:၁)။

မီးဖို၌မီးလောင်သကဲ့သို့လောင်သောနေ့ရက်သည်၊ ဘေးဒဏ်ကြီးကာလကို ဆိုလိုသည်။ ယခုမာနကြီးသောသူနှင့်ဒုစရိုက်ပြုသောသူတို့သည်ဘေးဒဏ်ကြီးကာလ၌၊ အမှိုက်​ခြောက်ကဲ့သို့ဖြစ်၍အရင်းအဖျားမျှမကျန်လောင်လိမ့်မည်။ ဆိုလိုသည်မှာသူတို့၏သမိုင်းနှင့်နာမည်များပင်မကျန်ဘဲသေဆုံးကြမည်။ ဘုရားကိုကြောက်ရွံ့သောဣသရေလလူများသည်၊ ဘေးဒဏ်ကြီး ကာလ၌ဘုရား၏ကွယ်ကာမှုကြောင့်ကျန်ကြွင်း၍၊ ခရစ်တော်ဒုတိယအ ကြိမ်နေမင်းကြီးကဲ့သို့ကြွလာသောအခါ၊ နွားတင်းကုပ်၌နွားသငယ်ကဲ့သို့ ခုန်ကြလိမ့်မည်။ နွားတင်းကုပ်၌နွားသငယ်များသည် ကြိုးနှင့်ချည်နှောင်ခြင်းမပြုသောကြောင့်ခုန်ပေါက်တတ်ကြသည်။ ဆိုလိုသည်မှာလွတ်လပ်ခြင်းနှင့်ဝမ်းမြောက်ခြင်းကိုဖေါ်ပြသည်။

အိပ်ပျော်ကြ

လူများသည်မည်ကဲ့သို့အိပ်ပျော်နေကြသနည်း။ ဤလောကအရာများကို ရှာဖွေခြင်း၊ ဇာတိအလိုဆန္ဒများကိုလိုက်ခြင်းဖြင့်၊ အိပ်ပျော်နေကြသည်။ များစွာသောသူများသည်၊ အလုပ်လုပ်ဘို့သာလျှင်အဓိကထား၍၊ ငွေရှာခြင်းအားဖြင့်အိပ်ပျော်နေကြသည်။ အလုပ်လုပ်သောကြောင့်ပင်ပန်း၍ ဝိညာဉ်ပိုင်းအတွက်အချိန်မပေးနိုင်၊ စိတ်မဝင်စားနိုင်ကြခြင်းသည်အိပ်ပျော်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကျောင်းသားများလည်း၊ ကျောင်းစာကိုအဓိကထားခြင်းအားဖြင့်၊ ဝိညာဉ်ပိုင်း၌လုံးဝမနိုးဘဲအိပ်ပျော်နေကြသည်။ အချို့သော သူများသည်နိုင်ငံရေး၊ လူမျိုးရေးကိုလိုက်စားခြင်းများဖြင့်၎င်း၊ အပျော် အပါးလိုက်စားခြင်းအားဖြင့်၎င်း၊ ဝိညာဉ်ရေးရာ၌နှိုး၍မရနိုင်လောက်အောင်၊ တခေါခေါအိပ်ပျော်နေကြသည်။ များစွာသောသူများသည်မူးယစ်ဆေးဝါးသုံးစွဲ၊ အရက်သေစာများသောက်ကျူးခြင်း၊ အားကစားလိုက်စားခြင်း၊ မိန်းမယောက်ျားလိုက်စားခြင်းများအားဖြင့်၊ အိပ်ပျော်နေကြသည်။ ထိုသူများထက်အသိရခက်သောအိပ်ပျော်သူများမှာ၊ ကယ်တင်ခြင်းသို့မရောက်၊ သမ္မာတရားမသိသော်လည်း၊ ဘုရားတရားလိုက်စားခြင်း၊ ဘုရားကိုချီးမွမ်းသီချင်းဆိုခြင်း၊ တရားဟောနေသူ၊ အမှုတော်ဆောင်များဖြစ် သည်။ ထို့အပြင်ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်သော်လည်း၊ လောကအရာကို တပ်မက်သောအမှုတော်ဆောင်များလည်းအိပ်ပျော်နေကြသည်။ အိပ်ပျော် သောအခါအိပ်မက်မက်တတ်ကြသည်။ အိပ်မက်ထဲ၌ခံစားချက်များရှိပြီး၊ နိုးလာသောအခါဘာမျှမရှိသကဲ့သို့၊ ယခုလိုက်စားရှာဖွေအရသာခံသောအရာများလည်း၊ ခရစ်တော်ကြွလာသောအခါ၊ အိပ်မက်ကဲ့သို့အကုန်ပျောက်ပျက်သွားကြမှာဖြစ်သည်။ ထိုသို့အိပ်ပျော်နေသောသူများက၊ ခရစ်တော်ကြွလာမည့်အရာကိုဂရုမစိုက်၊ သိလည်းမသိ၊ ပြောလျှင်လည်း ပြက်ယယ်ပြုခြင်းများသာပြုလုပ်ကြသည်။ ထိုသူများကိုခရစ်တော်ကချီဆောင်သွားမည်မဟုတ်။ သင်သည်အိပ်ပျော်နေပါသေးသလော။

မေးခွန်းများ

၁။ ငါတို့ကိုကယ်တင်သောကျေးဇူးတော်သည်၊ ဘာကိုဆိုလိုသနည်း။ ……………………………………

၂။ ငါတို့ယုံကြည်သောနေ့ရက်သည်၊ ဘယ်အချိန်ကိုဆိုလိုသနည်း။ ………………………………………

၃။ “ညအချိန်ကုန်လု၍” ဟူသောအရာသည်ရုပ်လောကလော၊ ဝိညာဉ်လောကကိုဆိုလိုသလော။ …………………………………………..

၄။ အလင်းသည်မည်သူနည်း။ …………………………………………..

၅။ အလင်း၏အလုပ်သည် ………………………………………….. ဖြစ်သည်။

၆။ အဘယ်ကြောင့်ယုံကြည်သူများသည်အလင်းဖြစ်နိုင်သနည်း။……………….

ရ။ ခရစ်တော်ကညကိုဘယ်နှစ်ပိုင်းပိုင်းထားသနည်း။ ……………………………

၈။ အသင်းတော်သမိုင်း၌ညဦးအချိန်သည်အဘယ်အချိန်ဖြစ်သနည်း။ …………………….

၉။ ယုံကြည်သူများမအိပ်ဘဲနေခြင်းသည်အဘယ်အရာကိုဆိုလိုသနည်း။……………………….

၁၀။ အသင်းတော်သမိုင်း၌သန်းခေါင်အချိန်သည်အဘယ်ချိန်ဖြစ်သနည်း။…………………….

၁၁။ အသင်းတော်အိပ်မောကျနေခြင်းသည်ဘာကိုဆိုလိုသနည်း။ ………………………………….

၁၂။ ကြက်ဦးတွန်ချိန်တွင်မည်ကဲ့သို့သောကြက်များသာတွန်တတ်သနည်း။……………………..

၁၃။ အသင်းတော်သမိုင်း၌ကြက်ဦးတွန်ချိန်သည်အဘယ်အဘယ်ချိန်နည်း။…………………..

၁၄။ ဝိညာဉ်ပိုင်းကြက်ဖကြီးများ၏နာမည်များဖေါ်ပြပါ။ ………………………….

၁၅။ ဝိညာဉ်ပိုင်းကြက်ဖကြီးများ၏အဓိကကျမ်းပိုဒ်များသည်အဘယ်အရာနည်း။……….

၁၆။ နံနက်အချိန်သည်ဝိညာဉ်ပိုင်း၌မည်သည့်အချိန်မှမည်သည့်အချိန်ထိဖြစ်သနည်း။

၁ရ။ မိုးသောက်ကြယ်သည်မည်သူနည်း။…………….. အဘယ်ကြောင့်နည်း။ …………………………………………..

၁၈။ နေမင်းကြီးသည်အဘယ်သူနည်း။………….

၁၉။ မီးဖို၌မီးလောင်သကဲ့သို့လောင်သောနေ့ရက်သည်ဘာကိုဆိုလိုသနည်း။…………..

၂၀။ ခရစ်တော်ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာသောအခါ၊ လူတိုင်းသိမြင်မည်လော။…………………….. အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ……………………………………

၂၁။ ဝိညာဉ်ပိုင်း၌မည်သူများအိပ်ပျော်နေကြသနည်း။ ………………………….

၂၂။ ဘုရားတရားလိုက်စားသောသူများလည်းအိပ်ပျော်နေကြပါသလား။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ …………………………………………..

၂၃။ အိပ်ပျော်သူများကိုချီဆောင်ပါမည်လော။ …………………………………….

၂၄။ သင်သည်အိပ်ပျော်နေပါသလား။ …………………………………………..

.

^

အဘယ့်ကြောင့်ချီဆောင်သနည်း

အချို့သောသူများနှင့်ဆရာများကချီဆောင်ခြင်းရှိတော့မည်မဟုတ်ဟုဆို ကြသည်။ ထိုသူများသည်ချီဆောင်ခြင်း၌ပါဝင်မည်မဟုတ်သောကြောင့်၊ ထိုသို့ဆိုရခြင်းဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာ၌ဧနောက်နှင့်ဧလိယတို့သာလျှင်ချီဆောင်ခဲ့ဘူးသည်။ လူအများချီဆောင်ခြင်းသည်မရှိဘူးသေးချေ။ အချို့သောသူများကချီဆောင်ခြင်း၌ပါဝင်ဘို့ရန်ဒုတိယမွေးဘွားရုံဖြင့်မရ၊ အသောက်အစားအနေအထိုင်၊ အကျင့်အကြံသန့်ရှင်းမှသာလျှင်ပါဝင်မည်၊ဟုဟောပြောကြသည်။ ထို့ကြောင့်ချီဆောင်ခြင်းသည်မည်သူများအတွက်ဖြစ်၍၊ မည်သူတို့ပါဝင်မည်ကိုလေ့လာကြပါစို့။

ဘုရား၏အိမ်တော်သားများသိမ်း
ဘေးဒဏ်ကြီးကာလသည်ဘုရားသခင်က၊ ဤလောကသို့အမျက်ဒေါသမီးသွန်းလောင်းချိန်ဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာ၌၊ “မီးဖို၌မီးလောင်သကဲ့သို့လောင်သောနေ့ရက်ကာလသည်ရောက်လိမ့်မည်။ မာနကြီးသောသူနှင့်ဒုစရိုက်ကိုပြုသောသူအပေါင်းတို့သည်မှိုက်​ခြောက်ဖြစ်လိမ့်မည်။ သူတို့အရင်းအဖျားမျှမကျန်ကြွင်းစေခြင်းငှါ၊ ထိုနေ့ရက်သည်လောင်လိမ့်မည်၊ ဟုကောင်းကင်ဗိုလ်​ခြေအရှင်ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။” ဟုရေးထားသည် (မာလခိ ၄:၁)။ ထိုမီးလောင်သောနေ့သည်၊ ဘေးဒဏ်ကြီးကာလကိုဆိုလိုသည်။ တဖန်၊ “လောကီဘုရင်၊ မှူးမတ်၊ စစ်သူကြီး၊ သူဌေး၊ သူကြွယ်၊ ခွန်အားကြီးသောသူမှစ၍ကျွန်များ၊ လူလွတ်များအပေါင်းတို့သည်မြေတွင်း၌၎င်း၊ တောင်ပေါ်မှာရှိသောကျောက်များ၌၎င်း၊ ပုန်းရှောင်လျက်နေ၍၊ ထိုတောင်များ၊ ကျောက်များတို့ကိုခေါ်လျက်၊ ငါတို့အပေါ်သို့ကျကြပါ။ ပလ္လင်ပေါ်မှာထိုင်တော်မူသောသူ၏မျက်နှာနှင့်သိုးသငယ်၏အမျက်တော်ကိုကွယ်ကာ၍၊ ငါတို့ကိုဖုံးအုပ်ကြပါ။ အမျက်တော်ထင်ရှားသောနေ့ကြီးရောက်ပါပြီတကား။ အဘယ်သူသည်ခံရပ်နိုင်မည်နည်းဟုပြောဆိုကြ၏။” ဟုရေးထားသည် (ဗျာ ၆:၁၅-၁ရ)။

ထိုသို့ဘုရားသခင်သည်၊ မြေကြီးပေါ်သို့အမျက်ဒေါသလောင်းချိန်တွင်၊ သူ၏အိမ်တော်သားများကို၊ လောကသားများနှင့်အတူအမျက်တော်ခံစားစေချင်မည်မဟုတ်။ အပြစ်ကြီးလှသောသောဒုံနှင့်ကောမောရမြို့များမီးနှင့်မရှို့မှီတွင်၊ ​ဖြောင့်မတ်သောလောတ၏မိသားစုကို၊ ကောင်းကင်တမန်နှစ်ပါးအားဖြင့်ကယ်နှုတ်ခဲ့သည်။ ထို့နည်းတူဘုရားသခင်သည်၊ ဘေးဒဏ်ကြီးကာလမတိုင်မှီတွင်၊ သူ၏အိမ်တော်သားများကို၊ ဤလောကမှကောင်းကင်သို့၊ ဘေးလွတ်ဘို့ရန်ချီဆောင်သွားမှာဖြစ်သည်။ ပေါလုက၊ “အမျက်တော်ကိုခံစေခြင်းငှါဘုရားသခင်သည်ငါတို့ကိုခန့်ထားတော်မူသည်မဟုတ်။ ငါတို့သခင်ယေရှုခရစ်အားဖြင့်ကယ်တင်ခြင်းကိုခံရစေခြင်းငှါခန့်ထားတော်မူ၏။” ဟုရေးထားသည် (၁ သက် ၅:၉)

ထို့ကြောင့်ချီဆောင်ခြင်း၌ပါဝင်မည့်သူများသည်ဘုရားသားများ၊ သူ၏အိမ်တော်သားများသာလျှင်ဖြစ်သည်။ အကျင့်ကောင်းသောကြောင့်၊ အသောက်အစားသန့်ရှင်းသောကြောင့်၊ ဘုရားတရားကြိုးစားသောကြောင့်မဟုတ်။ အိမ်ပြောင်းရွှေ့သောအခါ၊ မြို့ရွာပြောင်းသောအခါ၊ နိုင်ငံခြားသို့ပြောင်းသွားသောအခါ၊ ကိုယ့်မိသားစုကိုသာလျှင်ခေါ်သွားတတ်ကြသည်။ ထိုသို့ပြောင်းရွှေ့သောအခါ၊ ချစ်စရာကောင်းသောခလေးတိုင်းကိုခေါ်သွားလေ့မရှိချေ။ မိသားစုအိမ်ပြောင်း၊ ရွာပြောင်း၊ နေရာပြောင်းသောအခါသန့်ရှင်းသူ၊ အလုပ်လုပ်နိုင်သူ၊ အသုံးဝင်သောသူများသာလျှင်ပြောင်းရသည်မဟုတ်။ ကိုယ့်ဟာကိုယ်မသန့်ရှင်းနိုင်သောခလေးများ၊ အလုပ်မလုပ်နိုင်၊ ကိုယ်လက်အင်္ဂါချို့တဲ့သောမိသားစုဝင်များလည်းပြောင်းရသည်။ မိဘများအိမ်ကောင်းအိမ်သန့်ငှါးသောအခါ၊ နံရံ၌ရေးခြစ်တတ်သောခလေးများကိုထားခဲ့၍မပြောင်း၊ သူတို့မပါလျှင်လုံးဝမပြောင်းကြချေ။ အဘယ်ကြောင့်ခလေးများနှင့်အင်္ဂါချို့တဲ့သောသူများလည်းပြောင်းရသနည်း။ မိသားစုဝင်ဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ချီဆောင်ခြင်း၌ပါဘို့ရန်မှာ၊ ဘုရား ၏အိမ်တော်သားများဖြစ်ဘို့သာလျှင်လိုအပ်သည်။ အသက်တာသန့်ရှင်းဘို့သည်လိုအပ်သည်။ ဘုရား၏အလိုတော်လည်းဖြစ်သည်။ အသက်တာမသန့်ရှင်းသူများသည်၊ ချီဆောင်ခြင်း၌ပါဝင်မှာဖြစ်သော်လည်း၊ ဘုရား၏ချီး မွမ်းခြင်းမခံဘဲမျက်နှာပူမည့်သူများဖြစ်သည်။

မွေးဖွားခြင်းအားဖြင့်သာလျှင်
အဘယ်သူမျှအကျင့်ကောင်းသောကြောင့်၊ လှသောကြောင့်၊ ချစ်စရာကောင်းသောကြောင့်မိဘ၏သားသမီးမဖြစ်ရပါ။ မိသားစုဝင်ဖြစ်ဖို့ရန်မှာ၊ မိဘအထဲမှမွေးဖွားဘို့လိုသည်။ မည်မျှပင်အရုပ်ဆိုးသော်လည်း၊ ကိုယ်လက်အင်္ဂါချို့တဲ့သော်လည်း၊ နားမထောင်ဆိုးသွမ်းသော်လည်း၊ မိခင်ထဲမှမွေးဖွားလာလျှင်မိသားစုဝင်ဖြစ်ရသည်။ မိဘနှစ်ပါး၏ အသွေးအသားမှမွေးဖွားသောသူတိုင်းသည်၊ မိသားစုဝင်များဖြစ်ကြသည်။
ဒုတိယမွေးဖွားခြင်းအားဖြင့်
ထိုနည်းတူဘုရား၏သားသမီးဖြစ်ဘို့ရန်မှာ၊ ဝိညာဉ်အားဖြင့်ဒုတိယအကြိမ်မွေးဖွားဘို့လိုသည်။ သို့ဖြစ်လျှင်မည်ကဲ့သို့ဘုရားသားသမီးအဖြစ်မွေးဖွားရမည်နည်း။ မွေးဖွားခြင်းသည်ခလေး၏လုပ်ဆောင်ခြင်း၊ ကြိုးစားခြင်းလုံးဝမပါချေ။ မိခင်ကဝမ်း၌ကိုးလလွယ်၍၊ အချိန်တန်သောအခါမွေးဖွားလိုက်သည်။ ဘုရားသားသမီးအဖြစ်မွေးဖွားဘို့ရန်၊ ကျမ်းစာကဤသို့ဆိုထား သည်၊ “ထိုသူကိုလက်ခံသမျှသောသူတည်းဟူသော၊ ကိုယ်တော်ကိုယုံကြည်သောသူတို့အား၊ ဘုရားသခင်၏သားဖြစ်ရသောအခွင့်ကိုပေးတော်မူ၏။ ထိုသားတို့မူကား၊ လူမျိုးနှင့်စပ်ဆိုင်၍ဖွားသောသားမဟုတ်။ မေထုန်သံဝါသအားဖြင့်ဖွားသောသားမဟုတ်။ လူအလိုအလျောက်ဘွားသောသားမဟုတ်။ ဘုရားသခင်ဖွားတော်မူသောသားဖြစ်သတည်း။” (ယော ၁:၁၂-၁၃) ဘုရားသားဖြစ်ခြင်းသည်ထိုသူတည်းဟူသော၊ သခင်ယေရှုခရစ်ကိုယုံကြည်လက်ခံခြင်းအားဖြင့်ဖြစ်သည်ဟု၊ အထက်ပါကျမ်းပိုဒ်ကဆိုထားသည်။ ခရစ်ယာန်တိုင်းသခင်ယေရှုခရစ်ကိုယုံကြည်လက်ခံသည်ဟုခံယူကြသည်။ သို့ဖြစ်လျှင်အားလုံးသည်ဘုရားသားများဖြစ်ကြသလော၊ မဖြစ်ပါ။ သို့ဖြစ်လျှင်မည်ကဲ့သို့ဖြစ်မည်နည်း။
ဘုရားကမွေးဖွားစေ
မွေးဖွားခြင်းသည်အကျင့်ပြောင်းလဲခြင်း၊ ကောင်းသောအရာကိုကြိုးစား လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့်မဟုတ်ပါ။ မွေးဖွားနိုင်ဘို့ရန်မှာမိခင်ဝမ်း၌အရင်ရှိရသည်။ ထိုနည်းတူဒုတိယမွေးဖွားနိုင်ဘို့ရန်ခရစ်တော်အထဲ၌ရှိရသည်။ လူတိုင်းမိခင်ဝမ်းမှမွေးသောအခါအာဒံသား၊ အပြစ်သား၊ စာတန်သားအဖြစ်မွေးဖွားကြသည်။ မည်သူမျှဘုရားသားအဖြစ်မမွေးကြပါ။ သူ၏သားမဟုတ်သောလူသားများကို၊ ဘုရားသခင်ကသူ၏အိမ်တော်၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံသို့ဝင်ခွင့်မပြုပါ။ ကောင်းကင်၊ ဘုရားအိမ်တော်သို့ဝင်နိုင်ဘို့ရန်၊ ဘုရားသားအရင်ဖြစ်ရမည်။ ဘုရားသခင်ကသူ၏သားအဖြစ်မွေးဖွားနိုင်ရန်၊ အာဒံသားဖြစ်သောလူသားများကိုသခင်ယေရှုအထဲ၌ထည့်လိုက်သည်။ ကျမ်းစာက၊ “ထိုဘုရားသခင်အားဖြင့်သင်တို့သည်ယေရှုခရစ်၌တည်နေကြ၏။” ဟုဆိုသည် (၁ ကော ၁:၃၀)။ ထိုသို့ယေရှုခရစ်၌ထည့်ခြင်းကိုယုံကြည်ခြင်းဖြင့်လက်ခံရမည်။ အဘယ်ကြောင့်ဘုရားသခင်က၊ လူကိုယေရှုခရစ်၌ထည့်သနည်း၊ ရေတွက်သနည်းဟူမူကား၊ အာဒံသား၊ စာတန်သား၊ အပြစ်သားဖြစ်နေလျှင်ဘုရားနှင့်မဆိုင်ပါ၊ ဘုရားစကားကိုလည်းနားမထောင်နိုင်ပါ။ ထိုကြောင့်အာဒံသား၊ စာတန်သား၊ အပြစ်သားမှအဆုံးသတ်ဘို့ရန်၊ ယေရှုခရစ်ထဲ၌ထည့်၍၊ သူနှင့်အတူလက်ဝါးကပ်တိုင်၌အသေရိုက်ထားလိုက်သည် (ရော ၆:၆၊ ဂလာ ၂:၂၀)။ ထိုသို့သေသွားပြီးနောက်သင်္ချိုင်းထဲ၌မြှုပ်နှံလိုက်သည် (ရော ၆:၄)။ ထိုအရာကိုဗတ္တိဇံဟုခေါ်သည်။ ထိုနောက်ယေရှုခရစ်ထမြောက်တော်မူသောအခါ၊ အသစ်သောအသက်တာဖြင့်ထမြောက်လာသည်။ ထိုသို့ထမြောက်လာသောသူသည်လူသစ်ဖြစ်၍ (ရော ၆:၄၊ ၂ ကော ၅:၁ရ) ဘုရားသခင်၏သားဖြစ်သည်။ ထိုအရာသည်လူ၏လုပ်ဆောင်ချက်အားဖြင့်မဟုတ်၊ လူ့အလိုအားဖြင့်လည်းမဟုတ်။ ဘုရားသခင်ကယေရှုခရစ်အားဖြင့်လုပ်ဆောင်သောအရာဖြစ်သည် (၂ ကော ၅:၁၈၊ ယော ၁:၁၃)။ ထိုသို့ဘုရားသခင်ကယေရှုခရစ်အားဖြင့်၊ မွေးဖွားစေခြင်းကိုယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်လက်ခံရမည်။
ခန္ဓာနှင့်ဝိညာဉ်မွေးခြင်းနှိုင်းယှဉ်ချက်
ကိုယ်ခန္ဓာမွေးဖွားသောအခါ၊ မိခင်သာအနာခံစား၍ခလေးသည်ဘာမျှမသိပါ။ ဝိညာဉ်ပိုင်းမွေးဖွားသောအခါ၌လည်းခရစ်တော်သာလျှင်အနာခံ၍၊ လူသည်ဘာမျှမခံစားပါ။ ခန္ဓာမွေးသောအခါမိခင်သာသွေးသွန်သကဲ့သို့ ဝိညာဉ်ပိုင်းမွေးသောအခါ၊ ခရစ်တော်သာလျှင်သွေးသွန်ရသည်။ ခန္ဓာကိုယ်အရင်မွေး၍နောက်မှသိရသကဲ့သို့၊ ဝိညာဉ်မွေးခြင်းသည်လည်းအရင်ဖြစ် ၍နောက်မှသိရသည်။ မိခင်မရှိလျှင်ခန္ဓာမမွေးနိုင်သကဲ့သို့၊ ခရစ်တော်မရှိလျှင်ဝိညာဉ်ပိုင်းမမွေးနိုင်ပါ။ ခန္ဓာပိုင်းမွေးသောသူများသာလျှင်၊ ဤလော ကသို့ဝင်နိုင်သကဲ့သို့၊ ဝိညာဉ်ပိုင်းမွေးသောသူများသာလျှင်၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံဝင်စားသောအခွင့်ရှိသည်။ ခန္ဓာပိုင်းမွေးသောအခါ၊ ခလေးလေးအဖြစ်မွေး၍မသန့်ရှင်း၊ အလုပ်လည်းမလုပ်နိုင်၊ ကြီးထွားဘို့လိုသကဲ့သို့၊ ဝိညာဉ်ပိုင်းမွေးသောအခါ၊ ဝိညာဉ်ခလေးလေးဖြစ်၍၊ သန့်ရှင်းခြင်းလည်းမရှိ၊ အလုပ်လည်းမလုပ်နိုင်၊ ကြီးထွားဘို့လိုသည်။ ခန္ဓာကိုယ်မွေးသောအခါ၊ မိဘပိုင်သောအရာအားလုံးကိုခလေးကပိုင်သည်။ မိဘပိုင်သမျှသည်ခလေးကမသိတတ်၊ အသုံးမပြုတတ်သေးသော်လည်းသူ၏အမွေဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူဘုရားသခင်၏မိသားစု၌၊ ခရစ်တော်အားဖြင့်မွေးဖွားလာသော အခါ၊ ဘုရားပိုင်သမျှသောအရာများကိုသားကအမွေအဖြစ်ပိုင်သည်။ ထိုကြောင့်ငယ်ရွယ်သည်ဖြစ်စေ၊ ကြီးသည်ဖြစ်စေ၊ သန့်ရှင်းသည်ဖြစ်စေ၊ ညစ်ညူးသည်ဖြစ်စေ၊ အဖဘုရားနိုင်ငံသည်၊ ဝိညာဉ်အားဖြင့်မွေးသော သူများ၏အမွေဖြစ်သည် (ရော ၈:၁ရ)။
ကောရိန္သုသင်းသားများ
ကောရိန္သုအသင်းသားများလည်းမသန့်ရှင်းကြချေ။ ဇာတိနှင့်အသက်ရှင်၍ဝိညာဉ်၌ခလေးများဖြစ်ကြသည် (၁ ကော ၃:၁-၃)။ သို့သော်ပေါလုကသူတို့လည်း၊ ချီဆောင်ခြင်း၌ပါမည်အကြောင်း၊ ဤသို့ရေးထားသည်၊ “နောက်ဆုံးသောတန်ပိုးမှုတ်သောအခါ၊ တခဏခြင်းတွင်မျက်စိတမှိတ်၌၊ ငါတို့ရှိသမျှသည်ပြောင်းလဲခြင်းသို့ရောက်ရကြမည်။ ထိုတန်ပိုးမှုတ်ချိန်ရောက်သောအခါ၊ သေလွန်သောသူတို့သည်၊ မပုပ်နိုင်သောအဖြစ်၌တည်လျက်ထမြောက်၍၊ ငါတို့ရှိသမျှသည်၊ ပြောင်းလဲခြင်းသို့ရောက်ရကြမည်။” (၁ ကော ၁၅:၅၁-၅၂)။ ထို့ကြောင့်ချီဆောင်ခြင်း၌ဘုရား၏အိမ်တော်သား တိုင်း၊ သားသမီးတိုင်း၊ မည်သည့်အရွယ်ဖြစ်စေ၊ မည်သည့်အ​ခြေအနေတွင် ရှိပါစေ၊ ပါဝင်သွားမှာ ဖြစ်သည်။ အကယ်၍မပါပါက၊ အိမ်တော်သားမစစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။
သန့်ရှင်းရသည်
ချီဆောင်ခြင်း၌ပါဝင်မှာစိတ်ချသောကြောင့်၊ ကိုယ်လုပ်ချင်သောအရာကို လုပ်ဘို့မဟုတ်ချေ။ သားသမီးများသည်မိဘ၏မျက်နှာဖြစ်သည်။ သားသမီး ကောင်းလျှင်မိဘမျက်နှာရသည်၊ မကောင်းလျှင်မိဘမျက်နှာအိုးမဲသုတ်ရာရောက်သည်။ ထို့ကြောင့်ဝိညာဉ်ပိုင်း၌ခလေးဖြစ်နေလျှင်ညစ်ညူး၍၊ အဖဘုရား၏မျက်နှာကိုညစ်ညူးစေကြသည်။ ခလေးများသည်ကြမ်းပျဉ်ပေါ်၌ တွေ့သမျှကိုပါးစပ်ထဲ၌ထည့်တတ်သည်။ ထို့နည်းတူဝိညာဉ်ပိုင်းမွေးဖွားရုံသာမွေး၍၊ မကြီးထွားသောခလေးများသည်၊ ညစ်ညူးသောအရာများကိုမရွံမရှာလုပ်နေကြမှာဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်ပိုင်းညစ်ညူးစေသောအရာများကို၊ ပေါလုကဤသို့ရေးထားသည်၊ “ဇာတိပကတိအကျင့်တို့သည်ထင်ရှားကြ၏။ ထိုအကျင့်တို့မူကား၊ သူ့မယားကိုပြစ်မှားခြင်း၊ မတရားသောမေထုန်၌မှီဝဲခြင်း၊ ညစ်ညူးစွာကျင့်ခြင်း၊ ကိလေသာလွန်ကျူးခြင်း၊ ရုပ်တုကိုကိုးကွယ်ခြင်း၊ သူတပါးကိုပြုစားခြင်း၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်း၊ ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်း၊ အမျက်ထွက်ခြင်း၊ ငြင်းခုံခြင်း၊ အချင်းချင်းကွဲပြားခြင်း၊ သင်းခွဲခြင်း၊ သူ့အကျိုးကိုငြူစူခြင်း၊ လူအသက်ကိုသတ်ခြင်း၊၊ ယစ်မျိုးကိုသောက်ကြူးခြင်း၊ ပွဲလုပ်ခြင်းမှစ၍ထိုသို့သောအကျင့်ပေတည်း။” (ဂလာ ၅:၁၉-၂၁)။ အထက်ဖေါ်ပြပါတို့ကိုလုပ်ချင်၊ လုပ်နေသေးလျှင်သင်သည်၊ ဝိညာဉ်ခလေးသို့မဟုတ်၊ ဝိညာဉ်ပိုင်း၌မမွေးသေးသော၊ ဇာတိလူဖြစ်ကြောင်းထင်ရှားသည်။
ချီဆောင်ခြင်း၌ခလေးအဆင့်များမည်
ဘုရားသခင်၏သားသမီးအများစုသည်၊ ခလေးအဆင့်ဖြင့်ချီဆောင်ခြင်းခံရမှာဖြစ်သည်။ ထိုအရာသည်ဝမ်းနည်းစရာကောင်းသည်။ အချိန်ကြာလာသောအခါ၊ ဝိညာဉ်၌ကြီးထွားရင့်ကျက်သောသူများဖြစ်သင့်သည်။ ကြီး ထွားရင့်ကျက်သောသူများသည်မိဘ၏အလုပ်ကိုကူညီတတ်သကဲ့သို့၊ ဝိညာဉ်ပိုင်းကြီးထွားရင့်ကျက်သောသူများသည်၊ ဘုရားခိုင်းသောအလုပ် များကိုလုပ်၍၊ သန့်ရှင်းသောအသက်တာဖြင့်အသက်ရှင်ကြမှာဖြစ်သည်။ ချီဆောင်ခြင်း၌ပါသည်သာမက၊ ခလေးဘဝဖြင့်မဟုတ်၊ ကြီးထွားရင့်ကျက်သောအသက်တာဖြင့်ပါဝင်သောသူများဖြစ်ကြပါစို့။

မေးခွန်းများ

၁။ ဘေးဒဏ်ကြီးကာလသည်ဘုရား၏………………လောင်းအချိန်ဖြစ်သည်။

၂။ ဘုရား၏အမျက်တော်ကိုဘုရား၏အိမ်တော်သားများခံစားစေမည်လား။……………….

၃။ သောဒုံမြို့မှမည်သူကိုဘုရားကကယ်ခဲ့သနည်း။ …………………………………..

၄။ ဘုရား၏အိမ်တော်သားမည်ကဲ့သို့ဖြစ်ရမည်နည်း။ ……………………………….

၅။ မိသားစုဝင်ဖြစ်ဘို့ရန်လှဘို့၊ တော်ဘို့၊ ချစ်စရာကောင်းဘို့လိုပါသလား။……………

၆။ ဘုရားသားသမီးဖြစ်ဘို့ကြိုးစား၍ရပါသလား။ …………………………..

ရ။ ဘုရားသားသမီးမဖြစ်မှီမည်သူ၏သားသမီးဖြစ်ကြသနည်း။ ……………

၈။ ဘုရားကမည်သူ့အထဲ၌ထည့်သနည်း။………………………………………….

၉။ ခရစ်တော်၌ထည့်ခြင်းသည်ဘာဖြစ်ဘို့ ဖြစ်သနည်း။ ……………………

၁၀။ မည်သည့်အချိန်၌ဘုရားသားဖြစ်ရသနည်း။……………………………..

၁၁။ ဘုရားသားဖြစ်ခြင်းသည်……………..က……………အားဖြင့်လုပ်ဆောင် ချက်ဖြစ်သည်။

၁၂။ ခန္ဓာကိုမွေးဖွားခြင်းနှင့်ဝိညာဉ် မွေးဖွားခြင်းများနှိုင်းယှဉ်၍ရေးထားပါ။ …………………………………………………………………………………………………………………………………………..

၁၃။ ကောရိန္သုအသင်းသားများသည်မည့်သည့်အရွယ်ဖြစ်ကြသနည်း။ …………………….

၁၄။ ကောရိန္သုအသင်းသားများသည်ချီဆောင်ခြင်း၌ပါမည်လော။……………..

၁၅။ ချီဆောင်ခြင်း၌ဝိညာဉ်ခလေးများပါပါမည်လော။…………… အဘယ် ကြောင့်နည်း။………………

၁၆။ ခလေးများသည်မည်သူ၏မျက်နှာဖြစ်သနည်း။……………………………

၁ရ။ ခလေးသည်တွေ့သမျှကို………၌ထည့်တတ်သည်။

၁၈။ ဝိညာဉ်………………….များလည်းအပြစ်မျိုးစုံလုပ်တတ်သည်။

၁၉။ မိဘအလုပ်ကို …………………………သူများကသာလျှင်ကူညီတတ်သည်။

၂၀။ ဘုရားခိုင်းသောအလုပ်ကို…………………… သူများကသာလျှင်လုပ်တတ် ကြသည်။

.

^

စစ်သားများနောက်တန်းပြန်

လောက စစ်သား များသည်ရှေ့တန်း၌စစ်တိုက်သည်ဖြစ်စေ၊ မတိုက်သည် ဖြစ်စေတသက်လုံးမနေရပါ။ နောက်တန်းရှိတပ်ရင်းသို့ပြန်သွားတတ်ကြသည်။ ထို့နည်းတူယေရှုစစ်သားများလည်း၊ ရှေ့တန်းတည်းဟူသောဤလောကမှကောင်းကင်ဌါနချုပ်သို့ပြန်သွားဘို့လိုသည်။ ထိုသို့ပြန်သွားမည့် အချိန်သည်ချီဆောင်ခြင်းနေ့ရက်၌ဖြစ်သည်။

ယေရှုခရစ်ထံ၌ကောင်းသောစစ်သူရဲ
ယေရှုခရစ်ကိုယုံကြည်သောသူတိုင်းသည်၊ ယေရှုစစ်သားများဖြစ်ကြောင်း ပေါလုကရေးထားသည်။ ပေါလုကသူ၏ဝိညာဉ်သားတိမောသေထံ၊ “ငါ့သား၊ သင်သည်ယေရှုခရစ်၌ရှိသောကျေးဇူးတော်အားဖြင့်ခိုင်ခံ့ခြင်းရှိလော့။ သက်သေခံအများရှိသည်နှင့်ငါ့ထံ၌ကြားရပြီးသောအရာတို့ကို၊ သစ္စာနှင့်ပြည့်စုံ၍သူတပါးတို့ကိုသွန်သင်ခြင်းငှါ၊ တတ်စွမ်းနိုင်သောသူတို့၌ အပ်ပေးလော့။ ထိုသို့အလိုငှါသင်သည်၊ ယေရှုခရစ်ထံ၌ကောင်းသော စစ်သူရဲကဲ့သို့၊ ဆင်းရဲဒုက္ခကိုသည်းခံလော့။ စစ်သူရဲမည်သည်ကား၊ မိမိကို စစ်သူရဲအရာ၌ခန့်ထားသောသူကိုနှစ်သက်စေခြင်းငှါ၊ လောကီမှုရေးနှင့် ပြွမ်းနှောရှုပ်ထွေးခြင်းကိုပယ်ရှားတတ်၏။” (၂ တိ ၂:၁-၄) ဟုစာရေးခဲ့သည်။

ပေါလုကတိမောသေသည်ယေရှုစစ်သားဖြစ်၍၊ သူ့ကိုစစ်သူရဲအရာ၌ခန့်ထားသောသူသည်ယေရှုဖြစ်သောကြောင့်၊ ယေရှုနှစ်သက်စေခြင်းငှါလောကီမှုရေးနှင့်ပြွမ်းနှောရှုပ်ထွေးခြင်းမပြုဘို့သတိပေးထားသည်။ ယုံကြည်သူတိုင်းသည်ယေရှု၏စစ်သားများဖြစ်ကြသည်။ သို့သော်မိမိကိုယ်ကိုစစ်သားဖြစ်မှန်းမသိကြဘဲ၊ ရိက္ခာကိုသာထုတ်ချင်ကြသည်။ ယခုမှစ၍ ကိုယ်ကိုကိုယ်စစ်သားဖြစ်ကြောင်းသိ၍၊ စစ်တိုက်ကြပါစို့။

တိုက်ဘို့အမိန့်ပေး                                                                                        ပေါလုက၊ “ငါ့သားတိမောသေ၊ သင့်ကိုရည်မှတ်၍ဟောပြောခဲ့ပြီးသောအနာဂတ္တိစကားကိုသင်သည်အမှီပြု၍၊ ယုံကြည်ခြင်းကို၎င်း၊ ကိုယ်ကိုကိုယ်သိသောစိတ်ကြည်လင်ခြင်းကို၎င်း၊ စွဲလမ်း၍ကောင်းသောစစ်ကို တိုက်စေခြင်းငှါ၊ ထားခဲ့ပြီးသောထိုအနာဂတ္တိစကားနှင့်အညီ၊ အထက်ငါဆိုခဲ့ပြီးသောပညတ်ထားခြင်းအခွင့်ကိုသင်၌ငါအပ်ပေး၏။” (၁ တိ ၁:၁၈) ဟူ၍ ၎င်း၊ “ယုံကြည်ခြင်းနှင့်ဆိုင်၍ကောင်းစွာသောတိုက်လှန်ခြင်းကိုပြုလော့။” (၁ တိ ၆:၁၂) ဟူ၍၎င်း၊ စစ်တိုက်ဘို့ရန်မှာကြားခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာသူသည်ရန်သူနယ်မြေ၌၊ လူများကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်ဘို့ရန်ကူညီနေသောကြောင့်၊ စာတန်ကတိုက်ခိုက်မှာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ယုံကြည်သူတိုင်း လည်း၊ ရန်သူစာတန်ကိုတိုက်ခိုက်ဘို့လိုအပ်သည်။

ပေါလုကိုယ်တိုင်လည်းတိုက်
ပေါလုသည်တိမောသေကိုသာစစ်တိုက်ခိုင်းသည်မဟုတ်၊ သူကိုယ်တိုင်လည်းတိုက်ခိုက်ကြောင်းဤသို့ရေးထားသည်၊ ကောင်းစွာသောတိုက်လှန်ခြင်းကိုငါပြုပြီ။ ပြေးရသောလမ်းကိုအဆုံးတိုင်အောင်ပြေးပြီ။ ယုံကြည်ခြင်းတရားကိုစောင့်ရှောက်ပြီ။” (၂ တိ ၄:ရ)။ ကောရိန္သုသင်းတော်ထံ၌ လည်းဤသို့ရေးထားသည်၊ “သေလွန်သောသူတို့သည်ထမြောက်ခြင်းမရှိလျှင်၊ ဧဖက်မြို့၌လောကီဝေါဟာရအားဖြင့်၊ အထက်ကငါသည်သားရဲတို့နှင့်တိုက်သော်လည်း၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ စားကြကုန်အံ့၊ သောက်ကြကုန်အံ့၊ နက်ဖြန်သေရကြမည်။” (၁ ကော ၁၅:၃၂)။ ပေါလုသည်ဧဖက်မြို့၌သားရဲတို့နှင့်တိုက်သည်ဟုဆိုသည်။ သူပြောသောသားရဲသည် တိရစ္ဆာန်သားရဲကိုပြောသည်မဟုတ်၊ သူဟောပြောသောသမ္မာတရား ကယ်တင်ခြင်းအကြောင်းကိုမကြိုက်နှစ်သက်သောကြောင့်၊ သူ့ကို တိုက်ခိုက်သောယုဒလူများကိုဆိုလိုသည်။ ဧဖက်မြို့သည်အာရှိပြည်၌ရှိသည်။ ထိုမြို့၌သူတို့ခံရသောအရာကိုဤသို့ရေးထားခဲ့သည်၊ “ညီအစ်ကိုတို့၊ အာရှိပြည်၌ငါတို့ခံရသောဆင်းရဲခြင်းတည်းဟူသောအသက်မလွတ်နိုင်ဟု ထင်ရ၍၊ မခံနိုင်အောင်အတိုင်းထက်အလွန်လေးသောဆင်းရဲခံရကြောင်းကိုသင်တို့မသိဘဲနေစေခြင်းငှါငါတို့အလိုမရှိ။ ငါတို့သည်မိမိကိုယ်ကိုအစဉ်မကိုးစားဘဲ၊ သေသောသူတို့ကိုထမြောက်စေတော်မူသောဘုရားသခင်ကို ကိုးစားမည်အကြောင်းသေစေ၊ ဟုစီရင်ခြင်းကိုကိုယ်တိုင်ခံရသကဲ့သို့ဖြစ် ၏။ ထိုဘုရားသခင်သည်ငါတို့ကိုထိုမျှလောက်ကြီးစွာသောသေဘေးမှကယ်လွှတ်တော်မူပြီ။ ယခု၌လည်းကယ်လွှတ်တော်မူသေး၏။” (၂ ကော ၁:၈-၁၀)။ ထို့ကြောင့်ပေါလုသည်တိမောသေကိုစစ်တိုက်ဘို့ပြောသောအ ခါ၊ သူကိုယ်တိုင်လည်းတိုက်ခဲ့ကြောင်းတွေ့ရသည်။
သခင်ယေရှုလည်းတိုက်
သခင်ယေရှုသည်ဤလောကသို့လူဇာတိခံ၍ဆင်းကြွခဲ့စဉ်၊ နေ့တိုင်းရန် သူများနှင့်တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ ယောဟန်က၊ “သူသည်မိမိဒေသအရပ်သို့ ကြွလာသော်လည်း၊ မိမိလူမျိုးတို့သည်သူ့ကိုလက်မခံဘဲနေကြ၏။” (ယော ၁:၁၁)ဟုရေးခဲ့သည်။ တဖန်၊ “ယုဒလူတို့ကလည်း၊ သင်သည်ရှမာရိလူဖြစ် ၏။ နတ်ဆိုးစွဲသောသူလည်းဖြစ်၏၊ ဟုငါတို့ပြောသောစကားသည် လျောက်ပတ်သည်မဟုတ်လောဟုဆိုကြ၏။” (ယော ၈:၄၈)။ ဆက်၍ဖတ်လျှင်၊ “ထိုအခါယုဒလူတို့သည်ကိုယ်တော်ကိုခဲနှင့်ပစ်ခြင်းငှါတဖန် ကျောက်ခဲတို့ကိုကောက်ယူကြ၏။ ယေရှုကလည်း၊ ငါသည်ငါ့ခမည်းတော်၏အခွင့်နှင့်ကောင်းသောအမှုအများတို့ကိုသင်တို့အားပြပြီ။ ထိုအမှု တို့တွင်အဘယ်မည်သောအမှုကြောင့်ငါ့ကိုခဲနှင့်ပစ်ကြမည်နည်း၊ ဟုမေးတော်မူလျှင်၊ ယုဒလူတို့က၊ ကောင်းသောအမှုကြောင့်ခဲနှင့်ပစ်မည်မဟုတ်။ သင်သည်လူဖြစ်လျက်ပင်ဘုရားသခင်ဖြစ်ယောင်ဆောင်၍၊ ဘုရားသခင်ကို လွန်ကျူးသောစကားကြောင့်ခဲနှင့်ပစ်မည်ဟုဆိုကြ၏။” (ယော ၁၀:၃၁-၃၃) “နတ်ဆိုးစွဲသောလူကန်းလူအတယောက်ကိုအထံတော်သို့ဆောင်ခဲ့ကြလျှင်၊ ထိုလူကန်းလူအသည်မျက်စိမြင်၍စကားပြောနိုင်အောင်ကယ်မတော်မူ၏။ လူအစုအဝေးအပေါင်းတို့သည်မိန်းမောတွေဝေ၍၊ ဤသူသည်ဒါဝိဒ်၏ သားတော်ဖြစ်လိမ့်မည်လော၊ ဟုပြောဆိုကြ၏။ ၂၄ ဖာရိရှဲတို့သည် ကြားလျှင်၊ ဤသူသည်နတ်ဆိုးမင်းဗေလဇေဗုလကိုအမှီပြု၍ သာနတ်ဆိုးတို့ကိုနှင်ထုတ်သည်ဟုဆိုကြ၏။” (မဿဲ ၁၂:၂၂-၂၄)

ယေရှုကလည်း ယုဒလူများကို၊ “သင်တို့သည် သင်တို့၏ အဘ တည်းဟူသောမာရ်နတ်မှဆင်းသက်ကြ၏။ သင်တို့ အဘ၏ အလိုသို့လည်း လိုက်တတ်ကြ၏။ မာရ်နတ်သည် ရှေ့ဦးစွာ မှစ၍ လူအသက်ကို သတ်သောသူ ဖြစ်၏။ သူ၌ သစ္စာ တရားမရှိသောကြောင့် သစ္စာ တရား၌ မတည်မနေ။ သူသည် မုသာစကားကို ပြော သောအခါ မိမိပကတိအတိုင်း ပြော၏။ မုသာစကား၌ ကျင်လည်သောသူ ဖြစ်၏။ မုသာ၏ အဘလည်း ဖြစ်၏။” (ယော ၈:၄၄) ဟုဆိုသည်။ တဖန် ယေရှုက၊ “အချင်းမြွေဆိုးအမျိုးတို့၊ သင်တို့သည် အဆိုး ဖြစ်လျက် ကောင်းသော စကားကို အဘယ်သို့ ပြောနိုင်မည်နည်း။ စိတ်နှလုံးအပြည့်ရှိသည် အတိုင်း နှုတ်မြွက်တတ်၏။” (မ ၁၂:၃၄) ဟုဆိုသည်။ အဘယ်ကြောင့်သခင်ဘုရားနှင့် ယုဒလူတို့သည်၊ အမြဲတန်းထိုကဲ့သို့ တိုက်ခိုက် ကြသနည်း။ ရန်သူ ဖြစ်ကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံး၌ယေရှုကိုသတ်လိုက်ကြသည်။ ယေရှုသည်ရန်သူနယ်မြေမှာဇိမ်ခံဘို့မလာဘဲစစ်တိုက်ခဲ့သည်။

ယုံကြည်သူများ
ယေရှုကို ယုံကြည်သူများသည် ယေရှု စစ်သားများဖြစ်ကြကြောင်း ပေါလုကဧဖက် အသင်းတော် ထံဤသို့ ရေးထားသည်၊ “ငါတို့သည် အသွေးအသားရှိသော ရန်သူတို့နှင့် ဆိုင်ဗြုင်တိုက်လှန််ရကြသည် မဟုတ်။ အထွဋ်အမြတ်တို့နှင့်၎င်း၊ အာဏာစက်တို့နှင့်၎င်း၊ လောကီမှောင်မိုက်၌ အစိုးတရ ပြုလုပ်သော မင်းတို့နှင့်၎င်း၊ မိုဃ်းကောင်းကင်၌ နေသော နတ်ဆိုးတို့နှင့်၎င်း၊ ဆိုင်ဗြုင်တိုက်လှန်ရကြ၏။” (ဧဖက် ၆:၁၂)။ သို့ဖြစ်၍ ယုံကြည်သူများသည်၊ ရန်သူနယ်မြေမှာနေ့တိုင်း စစ်တိုက်သင့်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ “ယေရှုက၊ ငါ၌ ဆည်းကပ်လိုသောသူ ဖြစ်လျှင် ကိုယ်ကိုကိုယ်ငြင်းပယ်ရမည်။ ကိုယ်လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ထမ်း၍ ငါ့နောက်သို့ လိုက်ရမည်။ ၂၅ အကြင်သူသည် မိမိအသက်ကို ကယ်ဆယ်ခြင်းငှါ အလိုရှိ၏၊ ထိုသူသည် အသက် ရှုံးလိမ့်မည်။ အကြင်သူသည် ငါ့ကြောင့်အသက် ရှုံး၏၊ ထိုသူသည် အသက်ကို တွေ့လိမ့်မည်။” (မဿဲ ၁၆:၂၄-၂၅) ဟုဆိုခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ စစ်တိုက်ရာတွင် အသက် ရှုံးနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် အသက် မနှမျောဘို့ အရှုံးခံဘို့ ပြောခြင်း ဖြစ်သည်။ “သင်တို့ သွားလေသည် အရာမှာ၊ တောခွေးစုထဲသို့ သိုးသငယ် တို့ကို စေလွှတ် သကဲ့သို့ သင်တို့ကို ငါစေလွှတ်၏။” (လုကာ ၁၀:၃) ဟုလည်း ဆိုသည်။ တဖန်၊ “သင်တို့ သွား၍ လူမျိုးတကာတို့ကို ငါ့တပည့် ဖြစ်စေလျက်၊ ခမည်းတော်၊ သားတော်၊ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ နာမ၌ဗတ္တိဇံကိုပေးကြလော့။” (မဿဲ ၂၈:၁၉) ဟူ၍ ၎င်း၊ “သင်တို့ အပေါ်သို့ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဆင်းသက်သောအခါသင်တို့သည်တန်ခိုးကိုခံရ၍၊ ယေရုရှလင်မြို့မှစသော ယုဒပြည်၊ ရှမာရိပြည်၊ မြေကြီးစွန်းတိုင်အောင် ငါ၏သက်သေ ဖြစ်ကြလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။” (တမန် ၁:၈) တန်ခိုးသည် အဘယ်ကြောင့်လိုသနည်း။ ရန်သူကို တိုက်ဘို့ရန် လိုအပ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ယုံကြည်သူများသည်ကောင်းကြီးခံစား၍ ဇိမ်ခံနေဘို့ မဟုတ်၊ ကိုယ်အလိုဆန္ဒကိုလုပ်ဘို့ မဟုတ်၊ သခင်ဘုရားခိုင်းသောစစ်ကိုတိုက်ဘို့ဖြစ်သည်။
ရန်သူသိဘို့လို
စစ်တိုက်သောအခါရန်သူကိုကောင်းစွာသိဘို့ လိုသည်။ ရန်သူကိုကြိုမသိထားလျှင်ဆုံးရှုံးဘို့များသည်။ ယုံကြည်သူယေရှုစစ်သားများ၏ရန်သူကို ပေါလုကဤကဲ့သို့ရေးပြီးသတိပေးသွားသည်၊ “ငါတို့သည်အသွေးအသားရှိသောရန်သူတို့နှင့်ဆိုင်ပြိုင်တိုက်လှန်ရကြသည်မဟုတ်။ အထွဋ်အမြတ်တို့နှင့်၎င်း၊ အာဏာစက်တို့နှင့်၎င်း၊ လောကီမှောင်မိုက်၌အစိုးတရပြုလုပ်သော မင်းတို့နှင့်၎င်း၊ မိုးကောင်းကင်၌နေသောနတ်ဆိုးတို့နှင့်၎င်း၊ ဆိုင်ပြိုင်တိုက်လှန်ရကြ၏။” (ဧဖက် ၆:၁၂)။ ရန်သူသည်အသွေးအသားမရှိ၊ နတ်ဆိုးတို့ဖြစ်သောကြောင့်ဇာတိလက်နက်ဖြင့်တိုက်၍မရနိုင်ချေ။ ယုံကြည်သူများအသုံးပြုတတ်သောလက်နက်များမှာ၊ ကျမ်းစာကျောင်းဆင်းဘွဲ့၊ အင်္လိပ်စာတတ်ခြင်း၊ ငွေ၊ လူအင်အား၊ စည်းကမ်းရှိခြင်း၊ ကြိုးစားခြင်း၊ လူ့ဥာဏ်များ၊ လောကီပညာများ၊ အဆောက်အဦးနှင့်ကားများ၊ အီလက်ထောနစ်ပစ္စည်းများ၊ နည်းပညာများဖြစ်သည်။ ထိုအရာများအားဖြင့်စာတန်ဝိညာဉ်ဆိုးများကိုလုံးဝမနိုင်နိုင်ချေ။ ထိုအရာများကိုကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်ဖာရိရှဲများ၊ ဇဒ္ဒုကဲများ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်များကအသုံးပြု၍မအောင်မြင်ခဲ့ကြချေ။
သုံးရမည့်လက်နက်
ယေရှုစစ်သားများ၏အကြီးမားဆုံး၊ အထိရောက်ဆုံးသောလက်နက်သည် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်ဖြစ်သည်။ စာတန်ကိုတိုက်ခိုက်သောအခါ၊ လူ့အစွမ်းအစများမကိုးစားဘဲ၊ ထာဝရဘုရားကိုသာကိုးစားရမည်။ ကျမ်းစာ၌ ထာဝရဘုရားသည်ငါတို့၏ခွန်အားဗလ၊ အစွမ်းသတ္တိဖြစ်ကြောင်းဤသို့ ရေးထားသည်။ “ထာဝရဘုရားသည်ငါ၏ခွန်အားဗလ၊ ငါ၏အကွယ်အ ကာဖြစ်တော်မူ၏၊၊ ငါ့နှလုံးသည်ထိုဘုရားကိုကိုးစား၍ငါ့ကိုစောင့်မတော်မူသောကြောင့်၊ ငါ့နှလုံးသည်ရွှင်လန်းလျက်ရှိ၏၊၊ သီချင်းဆိုလျက်ဂုဏ်တော်ကိုငါချီးမွမ်းမည်။” (ဆာ ၂၈:ရ) “ဘုရားသခင်သည်ငါတို့ ခိုလှုံရာဖြစ်၍ ခွန်အားကိုပေးတော်မူ၏၊၊ ဘေးရောက်သည်ကာလအထူးသဖြင့်ကူမတော်မူကြောင်းထင်ရှားလျက်ရှိ၏၊၊ ” (ဆာ ၄၆:၁) “အရှင်ထာဝရဘုရားသည် ငါ၏အစွမ်းသတ္တိဖြစ်တော်မူ၏။” (ဟဗက္ကုတ် ၃:၁၉) “ထာဝရဘုရားသည် ငါ့အစွမ်းသတ္တိ၊ ငါသီချင်းဆိုကြောင်း၊ ငါ့ကိုကယ်တင်သောအရှင်ဖြစ်တော်မူ၏။” (ထွက် ၁၅:၂) “မစိုးရိမ်နှင့်။ ငါသည်သင့်ဘက်မှာရှိ၏။ မကြောက်နှင့်။ သင်၏ဘုရားသခင်ငါသည်သင့်ကိုခိုင်ခံ့စေမည်။ သင့်ကိုစောင့်မမည်။ ငါ့သစ္စာလက်ျာလက်ဖြင့်ထောက်ပင့်မည်။ သင့်၌အမျက်ထွက်သောသူတို့သည်ရှက်ကြောက်ခြင်းနှင့်မျက်နှာပျက်ခြင်းရှိကြလိမ့်မည်။ သင်၌ရန်ပြုသောသူတို့သည်အဘယ်မျှမဟုတ်သကဲ့သို့ဖြစ်၍၊ ရှင်းရှင်းပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်ကြလိမ့်မည်၊၊ သင်နှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုသောသူတို့ကိုသင်သည် ရှာ၍မတွေ့ရ၊၊ သင့်ကိုစစ်တိုက်သောသူတို့သည်အဘယ်မျှမဟုတ်သကဲ့သို့ ၎င်း၊ အနတ္တသက်သက်ကဲ့သို့ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား၊ သင်၏ ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားက၊ မစိုးရိမ်နှင့်။ ငါမစမည်ဟုသင့်အားဆိုလျှက်၊ သင်၏လက်ျာလက်ကိုကိုင်မည်။” (ဟေရှာယ ၄၁:၁၀-၁၃)

ဤကျမ်းပိုဒ်များသည်သိဘို့သက်သက်မဟုတ်၊ တရားဟောရာတွင်သာသုံးဘို့မဟုတ်၊ ရန်သူစာတန်နှင့်သူ၏လူများကိုတိုက်ခိုက်ရာတွင်ခိုလှုံအားကိုး ဘို့ရာဖြစ်သည်။ လူသည်တရားဟောရာတွင်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားကျောင်းမှာ ဖြစ်စေ၊ ဘုရားအားကိုးဘို့ပြောကြသော်လည်း၊ တကယ်လက်တွေ့ရန်သူ၏ တိုက်ခိုက်ခြင်းခံသောအခါ၊ ထာဝရဘုရားကိုအားမကိုးတော့ဘဲလူကို သာလျှင်အားကိုးတတ်ကြသည်။ “ထာဝရဘုရား၌ခိုလှုံခြင်းသည်လူကိုကိုးစားခြင်းထက်သာ၌ကောင်း၏၊၊ ထာဝရဘုရားကိုခိုလှုံခြင်းသည်မင်းကိုကိုးစားခြင်းထက်သာ၍ကောင်း၏၊၊ လူအမျိုးအပေါင်းတို့သည်ငါ့ကိုဝိုင်းကြသော်လည်း၊ ထာဝရဘုရား၏နာမတော်အားဖြင့်သူတို့ကိုပယ်ဖြတ်ရ၏၊၊ ငါ့ကိုဝိုင်းကြ၏၊၊ ဝိုင်းသော်လည်းထာဝရဘုရား၏နာမတော်အားဖြင့်သူတို့ကို ပယ်ဖြတ်ရ၏၊၊ ပျားများကဲ့သို့ငါ့ကိုဝိုင်း၍အုံကြသော်လည်း၊ ဆူးပင်ကိုလောင်သောမီးကဲ့သို့ငြိမ်းကြ၏၊၊ ထာဝရဘုရား၏နာမတော်အားဖြင့်သူတို့ကိုပြယ်ဖြတ်ရ၏၊၊” (ဆာ ၁၁၈:၈-၁၂) ပေါလုက၊ “ညီအစ်ကိုတို့၊ သခင် ဘုရားအားဖြင့်၎င်း၊ တန်ခိုးတော်အရှိန်အားဖြင့်၎င်း၊ ခိုင်ခန့်ခြင်းရှိကြလော့။” (ဧဖက် ၆:၁၀) ဟုဆိုထားသည်။

ဘုရားတပ်ဆင်ပေးသောလက်နက်
စစ်တိုက်သောအခါအသုံးပြုမည့်လက်နက်များကို၊ စေခိုင်းသူကတပ်ဆင်ပေးရသည်။ ပေါလုက၊ “အဘယ်သူသည်ကိုယ်စရိတ်ကိုသုံး၍စစ်မှုကို ထမ်းရသနည်း။” (၁ ကော ၉:ရ) ဟုဆိုသည်။ ထို့ကြောင့်လက်နက်ကိုလည်း ဘုရားကိုယ်တိုင်ကတပ်ဆင်ပေးကြောင်းဤသို့ရေးထားသည်၊ “မာရ်နတ်၏ ပရိယာယ်တို့ကို ဆီးတားနိုင်မည်အကြောင်း၊ ဘုရားသခင်ပြင်ဆင်တော်မူသောလက်နက်စုံကိုဝတ်ဆောင်ကြလော့။ အကြောင်းမူကား၊ ငါတို့သည် အသွေးအသားရှိသောရန်သူတို့နှင့်ဆိုင်ပြိုင်တိုက်လှန်ရကြသည်မဟုတ်။ အထွဋ်အမြတ်တို့နှင့်၎င်း၊ အာဏာစက်တို့နှင့်၎င်း၊ လောကီမှောင်မိုက်၌ အစိုးတရပြုလုပ်သောမင်းတို့နှင့်၎င်း၊ မိုးကောင်းကင်၌နေသောနတ်ဆိုးတို့နှင့်၎င်း၊ ဆိုင်ပြိုင်တိုက်လှန်ရကြ၏။ ထိုကြောင့်ခဲယဉ်းဆိုးယုတ်သောနေ့ရက်ကာလ၌ဆီးတားနိုင်သဖြင့်၊ ကိစ္စအလုံးစုံတို့ကိုပြီးစီး၍ခံရပ်နိုင်မည်အ ကြောင်း၊ ဘုရားသခင်ပြင််ဆင်တော်မူသောလက်နက်စုံကိုယူဆောင်ကြလော့။ သစ္စာတည်းဟူသောခါးပန်းကိုစည်းလျက်၊ ​ဖြောင့်မတ်ခြင်းပါရမီ တည်းဟူသောရင်အုပ်တန်ဆာကိုဝတ်ဆင်လျက်၊ ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သောဧဝံဂေလိတရားကိုဟောပြောအံ့သောငှါ၊ ပြင်ဆင်သောအဖြစ်တည်းဟူသော​ခြေစွပ်ကို စွပ်လျက်ခံရပ်ကြလော့။ မာရ်နတ်ပစ်ခတ်သောမီးစက်လက်နက်ကိုကာသတ်နိုင်သော၊ ယုံကြည်ခြင်းတည်းဟူသောလွှားကိုလည်း ခပ်သိမ်းသောလက်နက်တို့အပေါ်မှာထပ်ဆင့်၍ယူဆောင်ကြလော့။  ကယ် တင်ခြင်းတည်းဟူသောသံခမောက်လုံးကို၎င်း၊ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ် တည်းဟူသောဝိညာဉ်တော်၏ဓါးကို၎င်းယူကြလော့။” (ဧဖက် ၆:၁၁-၁၆) ဘုရားတပ်ဆင်ပေးသောလက်နက်များမှာ
သစ္စာတည်းဟူသောခါးပန်း
သစ္စာသည်သမ္မာတရားကိုဆိုလိုသည်။ သမ္မာတရားသည်ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်၊ အကြံတော်ကိုဆိုလိုသည်။ ပေါလုက၊ “သင်မူကား၊ ဝန်ခံ တော်မူသောသူ၊ ရှက်ကြောက်စရာအကြောင်းမရှိဘဲ၊ သမ္မာတရားကို မှန်ကန်စွာပိုင်းခြားတတ်သောဆရာသမားဖြစ်လျက်၊ ဘုရားသခင့်ရှေ့၌ ကိုယ်ကိုကိုယ်ဆက်သခြင်းငှါကြိုးစားအားထုတ်လော့။” (၂ တိ ၂:၁၅)ဟုတိမောသေကိုမှာကြားခဲ့သည်။ သမ္မာတရားတည်းဟူသောဘုရားသခင်၏ အကြံတော်နားမလည်ဘဲ၊ ကိုယ့်အကြံကိုအသုံးပြု၍ဘုရားအမှုတော်ဆောင်လျှင်လည်း၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေမည်။ ပေါလုလည်း၊ ရှောလုဘဝ၌ဘုရားဘက်၌စိတ်အားကြီး၍အလွန်ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း ခရစ်တော်က၊ “အဘယ်ကြောင့်ငါ့ကိုညှဉ်းဆဲသနည်း” (တမန် ၉:၄) ဟုဆိုခဲ့သည်မဟုတ်လော။ ခရစ်တော်ကသူ့ကိုညှဉ်းဆဲခြင်းသည်၊ “ဒုတ်ချွန်ကိုခြေနှင့်ကျောက်လျှင်ခက်လှသည်၊” (တမန် ၂၆:၁၄) ဟုဆိုသည်။ ထို့ကြောင့် စာတန်နိုင်ဘို့ရန်သမ္မာတရားကိုသိရမည်။ ယောဟန်က၊ “သင်သည်သမ္မာတရား၌ကျင်လည်သည်အတိုင်း၊ သင်၌ရှိသောသမ္မာတရား၏အကြောင်းကို၊ ညီအစ်ကိုတို့သည်လာ၍သက်သေခံကြသောအခါ၊ ငါသည်အလွန်ဝမ်း မြောက်ခြင်းရှိ၏။ ငါ၏သားသမီးတို့သည်၊ သမ္မာတရား၌ကျင်လည်သည်ကိုငါကြား၍ဝမ်းမြောက်ခြင်းထက်၊ သာ၍ဝမ်းမြောက်ခြင်းမရှိ။” (၃ ယော ၃-၄) ဟုဆိုခဲ့သည်။ ​
ဖြောင့်မတ်ခြင်းပါရမီတည်းဟူသောရင်အုပ်တန်ဆာ
စစ်သား များသည်ရင်အုပ်တန်ဆာကိုဝတ်ဆင်တတ်ကြသည်။ အကြောင်းမှာရင်အုပ်သည်ကိုယ်ခန္ဓာ၌အပစ်မှတ်အကျယ်ဆုံးနေရာဖြစ်သောကြောင့်၊ ရန်သူကရင််အုပ်ကိုပစ်မှတ်ထားတတ်သည်။ ဝိညာဉ်ရေးရာ၌၊ ​ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည်အလွန်အရေးကြီးသည်။ ဘုရားပေးသောဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် ယေရှုခရစ်ကိုယ်တိုင်ဖြစ်သည် (၁ ကော ၁:၃၀)။ ခရစ်တော်သည်ဘုရားရှေ့၌ငါတို့၏​ဖြောင့်မတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော်လူများကထိုအရာကိုမမြင်နိုင်ချေ။ လူရှေ့မှာဖြောင့်မတ်နိုင်ဘို့ရန်မှာငါတို့၏ကျင့်ကြံပြုမူခြင်းများဖြစ်သည်။ ကျင့်ကြံပြုမူခြင်းမမှန်ပါက၊ စာတန်လူများကထိုအားနည်းချက်ကိုထောက်၍၊ တိုက်ခိုက်သောအခါဆုံးရှုံးမှုဖြစ်လာနိုင်သည်။ ထိုကျင့်ကြံပြုမူခြင်းလည်းဇာတိအားဖြင့်ကြိုးစားအားထုတ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အုပ်စိုးခြင်းအားဖြင့်ရရှိသောဖြောင့်မတ်ခြင်းဖြစ်ရမည်။ ထို​ဖြောင့်မတ်ခြင်းရှိသောသူကိုရန်သူကမည်သို့မျှဒုက္ခမပေးနိုင်ချေ။
ဧဝံဂေလိတရားဟောပြောရန်ပြင်ဆင်သောခြေစွပ်
ဧဝံဂေလိဟောပြောခြင်းသည်ယေရှုစစ်သားများ၏ခြေစွပ်လက်နက် ဖြစ်သည်။ ယနေ့ယုံကြည်သူအများစုသည်ဧဝံဂေလိတရားကိုဟောပြောခြင်းမရှိသောကြောင့်၊ ရန်သူ၏အနိုင်ကျင့်ခြင်းကိုခံနေကြသည်။ သို့သော် လည်းထိုအရာကိုမသိကြသောကြောင့်ဧဝံဂေလိဟောဘို့ပြောသောအခါ၊ အမျိုးမျိုးဆင်​ခြေပေးတတ်ကြသည်။ ဧဝံဂေလိဟောခြင်းသည်၊ တရား ဟောဆရာများ၏လုပ်ဖြစ်သည်၊ ငါမဟောတတ်ဘူး၊ မအားဘူး၊ ကျမ်းစာ နားမလည်ဘူးဟူ၍အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြကြသည်။ ဧဝံဂေလိသည်သခင်ယေရှုက၊ အပြစ်သားများကိုကယ်တင်ခြင်းအကြောင်းဖြစ်၍ရိုးရိုးလေး ဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်တော်ကအသုံးပြုလျှင်လူများပြောင်းလဲမှာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ဧဝံဂေလိဟောပြောခြင်းသည်စာတန်ကိုတိုက်ခိုက်ခြင်း၊ စာတန် လက်ထဲမှလူများကိုလုယူခြင်းဖြစ်သောကြောင့်အလွန်အရေးကြီးသည်။
ယုံကြည်ခြင်းတည်းဟူသောလွှား
ယုံကြည်ခြင်းသည်လွှားနှင့်နှိုင်းယှဉ်ထားသည်။ မာရ်နတ်ပစ်ခတ်သော မီးစက်လက်နက်ကိုလွှားတည်းဟူသောယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်ကာသတ်နိုင်သည်။ မာရ်နတ်ကလူများကိုအသုံးပြုပြီး၊ အတင်းပြောခြင်း၊ အပြစ် တင်ခြင်း၊ ခြိမ်း​ခြောက်ခြင်း၊ ပျက်ယယ်ပြုခြင်းများပြုလုပ်သောအခါ၊ ယုံကြည်ခြင်းရှိလျှင်လုံးဝစိတ်ဓါတ်မကျဘဲ၊ ခရစ်ယာန်အသက်တာကို ဆက်လက်ရပ်တည်နိုင်မှာဖြစ်သည်။ ဤယုံကြည်ခြင်းသည်ကယ်တင်ခြင်းကိုယုံကြည်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ စစ်တိုက်ရာတွင်ဘုရားသခင်အားဖြင့်အောင် မြင်မည်ဟူသောယုံကြည်ခြင်းဖြစ်သည်။ ယုံကြည်ခြင်းသည်ကိုယ်ကိုယ်ကို ယုံခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားကိုယုံကြည်အားကိုးခြင်းဖြစ်သည်။ များစွာသော ယုံကြည်သူများအဘယ်ကြောင့်ဆုံးရှုံးကြသနည်း၊ အဘယ်ကြောင့်အမှုမဆောင်နိုင်သနည်းဟူမူကား၊ ဘုရားကိုမယုံကြည်၊ လောကကိုစွဲလန်းပြီး၊ ဇာတိနှင့်အသက်ရှင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဘုရားနှင့်အမြဲမိဿဟာယဖွဲ့၍၊ အလိုတော်ဆောင်ရွက်သောသူတို့သည်ဘုရားကိုလည်း၊ ယုံကြည် အားကိုးရဲသည်။ အောင်မြင်မှုလည်းရရှိကြသည်။
ကယ်တင်ခြင်းသံခမောက်လုံး
ဤကယ်တင်ခြင်းသည်ယုံကြည်ခါစမှာရှိသောအရာမဟုတ်ဘဲ၊ နေ့စဉ် အသက်တာတွင်စာတန်မာရ်နတ်နှင့်တိုက်ခိုက်ရာတွင်ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကိုဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ ကယ်တင်ခြင်းသုံးမျိုးရှိသည်။ အပြစ်တရားစီရင်ခြင်းမှယေရှုခရစ်အသေခံခြင်းဖြင့်ကယ်တင်ခဲ့ပြီ။ နေ့စဉ် အသက်တာတွင်အပြစ်သွေးဆောင်ခြင်းမှကယ်တင်နေဆဲဖြစ်သည်။ ချီဆောင်ခြင်းနေ့၌အပြစ်လောကမှကယ်တင်ဦးမှာဖြစ်သည်။ လက်ဝါး ကပ်တိုင်တွင်ဝိညာဉ်ကယ်တင်ခဲ့ပြီ။ နေ့စဉ်အသက်တာတွင်စိတ်ပိုင်းနှင့်ခန္ဓာပိုင်းကိုမိမိ၏ယုံကြည်ခြင်း အပေါ်မူတည်၍ ကယ်တင်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ချီဆောင်ခြင်း နေ့၌ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် စိတ်ကို အပြီး အပိုင် ကယ်တင်၍ လုံးဝ ဖျားနာခြင်း၊ စိတ်ပျက်ဆင်းရဲခြင်းရှိတော့မည် မဟုတ်။ ယခုလောက၌ အသက် ရှင်စဉ်တွင် ဘုရားသခင်က၊ အပြစ် သွေးဆောင်ခြင်းနှင့် ခန္ဓာစိတ် ပြသနာမှ ကယ်တင်ဘို့ရန် ဘုရား ထံချဉ်းကပ်ဘို့ လိုသည်။
နှုတ်ကပတ် တည်းဟူသောဝိညာဉ်တော်၏ထား
အထက်၌ ဖေါ်ပြသော စစ်လက်နက်များမှာ၊ ကိုယ်ကိုကိုယ်ကာကွယ်ဘို့ အသုံးပြုမည့် ခံစစ်လက်နက်များ ဖြစ်သည်။ နှုတ်ကပတ်တော် တည်းဟူသောဝိညာဉ်တော် ထားသည် တိုက်စစ်လက်နက် ဖြစ်သည်။ ထားကိုင်ထားလျှင် ရန်သူကအနီးကပ်မတိုက်ခိုက် ရဲချေ။ အကြောင်းရန်သူကို ထားနှင့် ခုတ်သတ်နိုင်သည်။ ထို့နည်းတူ နှုတ်ကပတ်တော်သည် စာတန် ကကြောက်သော လက်နက် ဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာက၊ “ဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တရားတော်သည် အသက် ရှင်ခြင်း၊ တန်ခိုးနှင့် ပြုပြင်ခြင်း၊ သန်လျက် တကာတို့ထက် ထက်ခြင်း နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍၊ အသက်နှင့် စိတ် ဝိညာဉ်ကို၎င်း၊ အရိုးဆစ်နှင့် ခြင်ဆီကို၎င်းပိုင်းခြား၍ ထုတ်ချင်းခွင်းတတ်၏။ စိတ်နှလုံးအကြံ အစည်များ ကိုလည်း သိမြင်တတ်၏။” (ဟေ ၄:၁၂) ဟုဆိုထားသည်။ ယေရှုလည်း စာတန်ကို နှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့် အနိုင်ယူခဲ့သည် (မ ၄:၁-၁၁)။ နှုတ်ကပတ်တော်ကို မှန်ကန်စွာ ပိုင်းခြား နားလည်၍၊ အသက်တာ၌ ကျင်လည်သော သူကို စာတန် ကမည်သို့ မျှမထိခိုက်နိုင်သည် သာမက၊ စာတန်ကို အောင်မြင် နိုင်သည်။

မေးခွန်းများ

၁။ ပေါလုကတိမောသေကို ဘာလုပ်ခိုင်းသနည်း။ ……………………………………..

၂။ ပေါလုကိုယ်တိုင်သည် စစ်တိုက်ပါသလော။ …………………………………………………………………………….

၃။ ယေရှုလည်း စစ်မည်ကဲ့သို့ တိုက်ခဲ့သနည်း။ ……………………………………………………………

၄။ ယုံကြည်သူများသည် ယေရှု…………………….များဖြစ် ကြသည်။

၅။ ငါတို့၏ ရန်သူသည် မည်ကဲ့သို့သောအရာ ဖြစ်သနည်း။ ………………………………………………………….

၆။ ယေရှု စစ်သား များ၏ အကြီးမားဆုံး သော လက်နက်သည် …………………………………….. ဖြစ်သည်။

ရ။ ဟဗက္ကုတ် ၃:၁၉ကို ရေးပါ။ ……………………………………………………………………………

၈။ ခါးပန်းသည် ဘာကို ဆိုလိုသနည်း။………………………………………………

၉။ ​ဖြောင့်မတ်ခြင်း ဘယ်နှစ်မျိုး…………………. ရှိသနည်း။ ဘုရားရှေ့၌ ……………………………. အားဖြင့် ​ဖြောင့်မတ်နိုင်သည်။

၁၀။ လူရှေ့၌ မည်ကဲ့သို့ ​ဖြောင့်မတ်ရမည်နည်း။ …………………………………………………………………………….

၁၁။ ​ခြေစွပ်သည် မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။……………………………………..

၁၂။ လွှားသည် မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။……………………………………..

၁၃။ ကယ်တင်ခြင်း သုံးမျိုး ဖေါ်ပြပါ။ ………………………………………………………………

၁၄။ ဝိညာဉ် တိုက်ပွဲ၌ စာတန်ကို ထိုးစစ်ဆင်နိုင်သော လက်နက်သည်……………… ဖြစ်သည်။

၁၅။ ချီဆောင်ခြင်းသည် ယေရှု စစ်သား များ………………………..ပြန်ချိန် ဖြစ်သည်။

.

^

သံတမန် ဖွဲ့ရုပ်သိမ်း

တနိင်ငံနှင့် တနိင်ငံစစ်တိုက် သောအခါ၊ သံတမန် အဖွဲ့များကို ကြိုတင် ရုပ်သိမ်းတတ် ကြသည်။ ဘေးဒဏ်ကြီး ကာလသည် ကောင်းကင်နှင့် မြေကြီး စစ်ပွဲ၊ မြေကြီးသား အချင်းချင်းစစ်ပွဲ၊ ကောင်းကင် စစ်ပွဲများ ဆင်န$​ဲသည့်အချိန် ဖြစ်သည်။ မြေကြီးသည် ဘုရားသခင်က ဖန်ဆင်း၍၊ အာဒံထံ၌ အုပ်စိုးဘို့ရန် အပ်နှံခဲ့သည်။ ကျမ်းစာက၊ “အချင်းတို့၊ များပြားစွာ မွေးဘွားကြလော့။ မြေကြီးကို ပြည့်စေ၍ နိုင်ကြလော့။ ပင်လယ်ငါးတို့ကို၎င်း၊ မိုဃ်းကောင်းကင် ငှက်တို့ကို၎င်း၊ အသက် ရှင်၍ မြေပေါ်မှာ လှုပ်ရှားတတ်သော တိရစ္ဆာန် အပေါင်းတို့ကို၎င်း၊ အုပ်စိုးကြလော့ဟု မိန့်တော်မူ၍၊ သူတို့ကို ကောင်းကြီး ပေးတော်မူ၏။” (က ၁:၂၈)။ သို့သော် အာဒံနှင့် ဧဝတို့ ကဤလောက အုပ်စိုးခြင်း အခွင့်ကို၊ စာတန် ထံသို့ ကောင်းမကောင်း သိ​ကျွမ်းရာအပင်၏ အသီးကို စားဘို့ ပြောခြင်းကို နားထောင်ခြင်းအားဖြင့် ရောင်းလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤလောကသည် စာတန်က ယပိုင်ဆိုင်အုပ်စိုးကြောင်း၊ ကျမ်းစာ၌ ဤသို့ တွေ့ရသည်၊ “မာရ်နတ်သည် ယေရှုကို မြင့်လှသောတော် ပေါ်သို့ ဆောင်သွား၍၊ ဤလောက၌ ရှိသမျှသော တိုင်းနိုင်ငံတို့ကို တခဏခြင်းတွင် ပြညွှန်၍၊ ၆ ဤဘုန်းတန်ခိုး အာနုဘော် ရှိသမျှကို ငါ၌ အပ်ခဲ့ပြီ။ ငါသည် ပေးလိုသောသူ အားပေးရသည် ဖြစ်၍ ကိုယ်တော် အားပေးပါမည်။ ငါ့ကိုကိုးကွယ်လျှင် ဤအလုံးစုံတို့သည်ကိုယ်တော်၏ ဥစ္စာ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု လျှောက်လေ၏။” (လု ၄:၅ -ရ)။ ထိုသို့ ပြော သောအခါ ယေရှုက စာတန် ထံ၌၊ သူသည် မအုပ်စိုးကြောင်း မပိုင်ကြောင်းကို မချေပခဲ့သောကြောင့် ဤလောကသည် စာတန် ကပိုင်ကြောင်း ဝန်ခံခြင်း ဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် ယေရှုက၊ ” ယခုတွင် ဤလောကသည် တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရ၏။ ယခုတွင် ဤလောကကို အစိုးရသော မင်းသည် ပြင်သို့ နှင်ထုတ်ခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်။” (ယော ၁၂:၃၁) ဟူ၍ ၎င်း၊

“ဤလောကကို အစိုးရသော မင်းသည် လာဆဲ ဖြစ်၏။ လာသော်လည်း ငါ၌ အဘယ်အခွင့်အရာကို မျှ မတွေ့ရ။” (ယော ၁၄:၃၀) ဟုဆိုသည်။ ထို့ကြောင့် ဤလောကသည် စာတန် ကပိုင်ကြောင်း ထင်ရှားသည်။

ပေါလုကလည်း၊ “ထိုသို့ မယုံကြည်သော သူတို့ကား၊ ဘုရားသခင်၏ ပုံသဏ္ဍာန်တော် တည်းဟူသောခရစ်တော်၏ ဘုန်းအသရေနှင့် ပြည့်စုံသော ဧဝံဂေလိ တရား၏ အရောင်သည် အလင်းကို မပေးစေခြင်းငှါ၊ ဤလောကကို အစိုးရသော ဘုရားသည် သူတို့၏ ဥာဏ်မျက်စိကို ကွယ်စေ၏။” (၂ ကော ၄:၄)ဟု ရေးထားသည်။ ထိုသို့ ဤလောကသည် စာတန် ကပိုင်သောကြောင့် ဘုရား အတွက် ရန်သူနယ်မြေ ဖြစ်သည်။ ဤလောကသား များသည် စာတန်၏ လူများ ဖြစ်ကြောင်း ဤသို့ ရေးထားသည်၊ “လောကီသား အပေါင်းတို့သည် မာရ်နတ်၏ လက်၌ ရှိကြသည်ကို၎င်းငါတို့ သိကြ၏။” (၁ ယော ၅:၁၉)။ လောကီသား များသည် စာတန် ကချယ်လှယ် နေကြောင်း ပေါလုကဤသို့ ရေးထားသည်၊ “သင်တို့သည် အထက် ကလောကီတရားသို့ လိုက်၍ အာကာသကောင်းကင်၏ တန်ခိုးကို အစိုးရသော မင်း တည်းဟူသောငြင်းဆန်သော သူတို့၌ ချယ်လှယ်သော ဝိညာဉ်၏ အလိုနှင့် အညီ၊ ဒုစရိုက်အပြစ် တို့၌ ကျင်လည်ကြ၍၊ ထိုဒုစရိုက်အပြစ်၌ သေလျက် ရှိနေသော သင်တို့ကို ပင် ဘုရားသခင်သည် အသက် ရှင်စေ တော်မူပြီ။” (ဧဖက် ၂:၁-၂)။

လောကသား များသည် စာတန်၏ ​ကျွန်ခံ နေကြကြောင်း၊ ဤသို့ တွေ့ရသည်၊ “ထိုသူငယ်တို့သည် အသွေးအသားနှင့် ဆက်ဆံကြသောကြောင့်၊ ခရစ်တော်သည် အသေခံ တော်မူသော အားဖြင့်၊ သေခြင်း တရားကို အစိုးရသောသူ တည်းဟူသောမာရ်နတ်၏ တန်ခိုးကို ချိုးဖဲ့ဖျက်ဆီးခြင်း ငှါ၎င်း၊ သေဘေးကို ကြောက်၍ တသက်လုံး​ကျွန်ခံရသော သူတို့ကို ကယ်လွှတ်ခြင်း ငှါ၎င်း၊ ထိုသူငယ်တို့၏ နည်းတူ အသွေးအသားကို ဆောင်ယူ တော်မူ၏။” (ဟေဗြဲ ၂:၁၄-၁၅) ဣသရေလ များသည် စာတန်၏ သားများဖြစ်ကြောင်း ယေရှု ကဤသို့ ဆိုသည်၊ “သင်တို့သည် သင်တို့၏ အဘ တည်းဟူသောမာရ်နတ်မှဆင်းသက်ကြ၏။ သင်တို့ အဘ၏ အလိုသို့လည်း လိုက်တတ်ကြ၏။” (ယော ၈:၄၄)။

ထို့ကြောင့် လူသားများသည် ဘုရား၏ ရန် သူများ ဖြစ်ကြသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်က လူသားများကို ချစ်သနားသောကြောင့်၊ ရန်သူ စာတန် လက်မှသားတော် ယေရှုခရစ် အသေခံ စေခြင်းအားဖြင့် သူနှင့် ရန်ငြိမ်းရသော အခွင့်ကို ပေးပြီ။ ပေါလုက၊ “ရန်သူ ဖြစ်လျက် ပင် ဘုရားသခင်၏ သားတော် အသေခံ တော်မူခြင်း အားဖြင့်၊ ငါတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် မိဿဟာယဖွဲ့ခြင်း ကျေးဇူးတော်ကို ခံရသည် မှန်လျှင်၊ ” (ရော ၅:၁၀) ဟူ၍ ၎င်း၊

“ဘုရားသခင်သည် ယေရှုခရစ် အားဖြင့် ငါတို့၏ ရန်ကို ငြိမ်းစေ၍ ကိုယ်တော်နှင့် မိဿဟာယဖွဲ့စေ တော်မူ၏။ ထိုမိဿဟာယတရားကို ဟောရသော အခွင့်အရာကို ငါတို့၌ အပ် ပေးတော်မူ၏။ ၁၉ ထိုတရားဟူမူကား၊ ဘုရားသခင်သည် ခရစ်တော် အထဲ၌ ရှိနေလျက်၊ လောကီသား တို့၏ အပြစ်များကို မှတ်တော် မမူ၊ ရန်ကို ငြိမ်းစေ၍ ကိုယ်တော်နှင့် မိဿဟာယဖွဲ့စေ တော်မူ၏။” (၂ ကော ၅:၁၈-၁၉)။ ထိုသို့ ဘုရားသခင်သည် လူသားများ၏ အပြစ်ကို လွှတ်၍ သူနှင့် မိဿဟာယဖွဲ့ဘို့၊ အလိုရှိသည်။ ဆက်၍ ပေါလုက၊ “ထိုမိဿဟာယတရားကိုလည်း ငါတို့၌ အပ် ပေးတော်မူ၏။ ၂၀ ထိုကြောင့်ငါတို့သည် ခရစ်တော်၏ သံတမန် ဖြစ်ကြ၏။” (၂ ကော ၅:၂၀)။

လူလူချင်းကြားရန်ငြိမ်းစေရန်
၁၃ သင်တို့သည် အထက် ကဝေးလျက် ရှိသော်လည်း၊ ယခုမှာ ယေရှုခရစ်၌ ဖြစ်၍ အသွေးတော် အားဖြင့် အနီးသို့ ရောက်ကြပြီ။ ၁၄-၁၅ အဘယ်သို့ နည်းဟူမူကား၊ ထိုသခင်သည် ငါတို့၏ ရန်ငြိမ်းခြင်း အကြောင်း ဖြစ်တော်မူ၏။ ဝိနည်းအထုံးအဖွဲ့နှင့် စပ်ဆိုင်သော ပညတ်တရား တည်းဟူသောရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း၏ အကြောင်းကို ကိုယ်ခန္ဓာတော်တွင် ပယ်ရှင်း တော်မူ သဖြင့်၊ ပိုင်းခြားလျက် ရှိသော စပ်ကြားအုတ်တန်တိုင်း နံရံကို ဖြိုးဖျက်၍ လူမျိုးနှစ်စုတို့ကို တစုတည်း ဖြစ်စေ တော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ရန်ကို ငြိမ်းစေပြီးလျှင်၊ ၁၆ကိုယ်တော်၌ ထိုလူစုနှစ်စုတို့ကို လူသစ်တဦးတကိုယ်တည်း ဖြစ်စေခြင်းငှါ ပြင်ဆင်၍၊ တလုံးတဝတည်း ဖြစ်ပြီးသော ထိုလူနှစ်စုတို့ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်တော် အားဖြင့် ရန်ကို သတ်ဖြတ်လျက်၊ ဘုရားသခင်နှင့် မိဿဟာယဖွဲ့စေမည်အကြောင်း တည်း။ ၁၇ ထိုခရစ်တော် သည်လည်း ကြွလာ၍၊ ဝေးလျက် ရှိသော သင်တို့ အား၎င်း၊ နီးလျက် ရှိသော ငါတို့ အား၎င်း၊ ရန်ငြိမ်းခြင်း တရား တည်းဟူသောဧဝံဂေလိ တရားကို ဟော တော်မူ၏။ ၁၈ ထိုသို့ ခရစ်တော် အားဖြင့် ငါတို့ နှစ်ဦးသည် စိတ် ဝိညာဉ် တလုံးတဝတည်း ဖြစ်၍၊ ခမည်းတော် ထံသို့ တိုးဝင်ရမည့် အခွင့်ကို ရကြပြီ။ (ဧဖက် ၂:၁၃-၁၈)

ယုံကြည်သူများသည် ခရစ်တော်၏ သံတမန်များဖြစ် ကြသည်။ သံတမန် အလုပ်သည် နိုင်ငံအချင်းချင်းငြိမ်းချမ်းပြေလည်ဘို့ရန် ဆက်သွယ် ပြောဆိုဘို့ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ခရစ်တော်၏ သံတမန်များလည်း၊ ဘုရားနှင့် လူများရန်ငြိမ်းခြင်း အကြောင်းကို ပြောပြဘို့ရန် တာဝန် ပေးထားသည်။ သံတမန် များသည် အစိုးရကစားနပ်ရိက္ခာအားလုံးတာဝန် ယူ သကဲ့သို့၊ ယေရှု၏ သံတမန် များလည်း စားနပ်ရိက္ခာများကို အပြည့်အဝ ပေးထားသည်။

သို့သော် ယုံကြည်သူများသည် မိမိတို့ တာဝန်ကို မသိကြ။ လူများ ထံဘုရားနှင့် ရန်မ ဖြစ်တော့ဘဲ ရန်ငြိမ်းခြင်း တရားကို ပြောပြဘို့ရန် ဖြစ်သည်။ သံတမန် အလုပ်သည် ရန်ဖြစ်နေသော သူများ ကြားရန်ငြိမ်းခြင်း အကြောင်း ပြောဘို့ ဖြစ်သောကြောင့် မလွယ်ကူပါ၊ ရင်လေးစရာ ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်လူများသည် ဘုရား အကြောင်း မကြားချင် ကြသနည်းဟူမူကား၊ သူတို့သည် ဘုရား၏ ရန် သူများ ဖြစ်ကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ မည်သို့ ပင် ခက်ခဲသော်လည်း၊ သံတမန်သည် မိမိကို စေခိုင်းသော ဘုရား ပေးထားသော တာဝန်ကို ဆောင်ရွက်ရမှာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သံတမန် များသည် မိမိတို့ တာဝန်ကို ဆောင်ရွက်သည်ထက် ဤလောကကို အုပ်စိုးသော စာတန်၏ လူများနှင့် မိဿဟာယဖွဲ့ နေကြသည်။ စာတန်ကို တိုက်မည့် အစား၊ သူပေးထားသော ဤလောကကို ချစ်ခြင်း၊ ယပိုင်ဆိုင်ခြင်းဖြင့် သံအမတ်အလုပ်ကို မလုပ်နိုင်ကြသည်ကို ဝမ်းနည်းစွာ တွေ့မြင်နေရသည်။

မည်သူ့ပင် ဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ သံအမတ်များကို ရုပ်သိမ်းတော့မည်။ အကြောင်းမူကား ဘေးဒဏ်ကြီး ကာလသည် စစ်ပွဲများစွာ တိုက်ရသောအချိန် ဖြစ်သည်။ ယေဇ ၃၈-၃၉၌ ဖေါ်ပြသော ဂေါဂမာဂေါဂစစ် (ဗျာ ၆:၅-၆)၊ ကောင်းကင် စစ် (ဗျာ ၁၂)၊ အာမေဂဒုန်စစ် (ဗျာ ၁၆၊ ၁၉)၊ များတိုက်ကြမှာ ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့ စစ်ပွဲများ တိုက်ကြမှာ ဖြစ်သောကြောင့်၊ ခရစ်တော်သည် သူ၏ သံတမန်များကို၊ စစ်မတိုက်မှီတွင် ကောင်းကင်သို့ ခေါ်ဆောင်သွားမှာ ဖြစ်သည်။ ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်သွားသော ယုံကြည်သူများသည်၊ ခရစ်တော်၏ သံတမန်များဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်သည် သူ၏ သံတမန် အဖွဲ့ကို သာလျှင် ရုပ်သိမ်းမှာ ဖြစ်သောကြောင့် ချီဆောင်ခြင်း၌ ပါဝင်မည့် သူသည်၊ ခရစ်တော်၏ သံအမတ်များ ဖြစ်ဘို့ လိုသည်။

မေးခွန်းများ

၁။ နိုင်ငံနှစ်နိုင်ငံစစ်မတိုက်မှီဘာလုပ်တတ်ကြသနည်း။ ……………………………………………………..

၂။ ဤလောကသည် မည်သူကအုပ်စိုးသနည်း။ ……………………………………………………..

၃။ လောကသား များသည် မည်သူ၏ ​ကျွန် ဖြစ်ကြသနည်း။ ……………………………………………………..

၄။ လူသားများသည် မည်သူ၏ ရန်သူ ဖြစ်ကြသနည်း။……………………………………………………..

၅။ ဘုရားသခင်က သူ၏ ရန်သူ လူသားများကို ခရစ်တော်အားဖြင့် ဘာလုပ်သနည်း။……..

၆။ ဘုရားသခင်သည် လူသားများနှင့် ဘာလုပ်ချင် သနည်း။ …………………………………………………..

ရ။ ရန်ငြိမ်းခြင်း အရာကို မည်သူတို့အား ပြောခိုင်းသနည်း။ ……………………………………………………..

၈။ ယုံကြည်သူများသည် ခရစ်တော်၏ ဘာ ဖြစ်ကြသနည်း။ …………………………………………………..

၉။ ချီဆောင်ခြင်း၌ မည်သူတို့ ပါဝင်မည်နည်း။……………………………………………………..

၁၀။ သင်သည် ခရစ်တော်၏ သံတမန် ဖြစ်ပါသလော။ ……………………………………………………..

.

^

အလုပ်သမားများအိမ်ပြန်

ချီဆောင်ခြင်းသည် အလုပ်သမားများ တနေကုန် အလုပ်လုပ်၍၊ ညမိုးချုပ်လာသောကြောင့် အိမ်ပြန်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယုံကြည်သူများသည်၊ ခရစ်တော်၏ ဥယဉ်တည်း ဟူသော၊ ဤလောက၌ အလုပ်လုပ်သော သူများ ဖြစ်ကြသည်။ ထိုအရာနှင့် ပတ်သက်၍ ခရစ်တော် ကဤသို့ ဥပမာပေးဟောပြောသွားခဲ့သည်။ ​

ကျွန်ကောင်းနှင့်ကျွန်ဆိုး (မ ၂၄:၄၅-၅၁)
“အရှင်သည်မိမိအိမ်သူအိမ်သားအပေါင်းတို့အားအချိန်တန်လျှင် အစားအသောက်တို့ကိုဝေဖန်စေခြင်းငှါအအုပ်အချုပ်ခန့်ထား၍၊ သစ္စာနှင့် ၎င်း၊ သတိပညာနှင့်၎င်း၊ ပြည့်စုံသော​ကျွန်ကားအဘယ်သူနည်း။ ၄၆ အကြင်​ကျွန်သည်ဤသို့ပြုလျက်နေသည်ကိုအရှင်သည်ပြန်လာ၍တွေ့၏၊ ထို​ကျွန်သည်မင်္ဂလာရှိ၏။ ၄၇ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ အရှင်သည်မိမိဥစ္စာရှိသမျှတို့ကိုထို​ကျွန်၌အပ်လိမ့်မည်။ ၄၈ သို့မဟုတ်မူကား၊ အကြင်​ကျွန်ဆိုးကင့ါအရှင်လာခဲလိမ့်မည်၊ ဟုစိတ်ထဲ၌အောက်မေ့သည်နှင့်၊ ၄၉ ​ကျွန်ချင်းတို့ကိုရိုက်ပုတ်လျက်သေသောက်ကြူးသောသူတို့နှင့်တကွစားသောက်လျက်နေ၏။ ၅၀ ထို​ကျွန်မကြည့်မမျှော်သောနေ့ရက်၊ မကြားမသိသောအချိန်နာရီ၌သခင်သည်ရောက်လာလျှင်၊ ၅၁ ထို​ကျွန်ကိုပြင်းပြစွာကွပ်မျက် ဆုံးမ၍ငိုကြွေးခြင်း၊ အံသွားခဲကြိတ်ခြင်းရှိရာအရပ်၌လျှို့ဝှက်သောသူတို့နှင့်တကွနေရာချလတံ့။” (မဿဲ ၂၄:၄၅-၅၁)

သခင်ယေရှုကအထက်ပါဥပမာကိုပေးချိန်တွင်အသင်းတော်သည် မစတင်သေးချေ။ ထို့ကြောင့်ထိုဥပမာသည်ဣသရေလများကိုဆိုလိုခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော်နောက်ပိုင်းအသင်းတော်၌ပါဝင်မည်ယုံကြည်သူများကိုလည်းဆိုလိုသည်။ အဓိကသွန်သင်ချင်သောအရာသည်သစ္စာရှိ၍ သတိပညာနှင့်ကိုယ့်ကိုအပ်နှံထားသောအလုပ်ကိုလုပ်ဘို့ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော ​ကျွန်ကိုမင်္ဂလာရှိသောကျွန်ဟုခေါ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့လည်းမင်္ဂလာရှိသော ​ကျွန်ဖြစ်ဘို့လိုသည်။ ​ကျွန်ဆိုးမူကားအရှင်လာခဲလိမ့်မည်ဟုစိတ်ထဲ၌ အောက်မေ့သဖြင့်၊ ​ကျွန်ချင်းတို့ကိုရိုက်၍သေသောက်ကြူးသောသူတို့နှင့် စားသောက်နေသည်ဟုဆိုသည်။ ယနေ့ခရစ်ယာန်အများစုလည်းထို​ကျွန်ဆိုးကဲ့သို့၊ သတိမထား၊ သခင်ယေရှုလာမည့်အချိန်ကိုမမျှော်၊ ကိုယ့်တာဝန်ကိုမလုပ်ဘဲ၊ လောကသားများနှင့်အတူသေသောက်ကြူးနေကြသည် မဟုတ်လော။ သင်သည်ထိုသို့သောသူဖြစ်သင့်ပါသလော။ မင်္ဂလာရှိသော ​ကျွန်ဖြစ်ဘို့ကြိုးစားကြပါစို့။

အခြားပြည်သို့သွားသောလူ (မ ၂၅:၁၄-၃၀)
“ဥပမာကား၊ လူတဦးသည်အခြားသောပြည်သို့သွားမည်ဟုအကြံရှိလျက်၊ မိမိငယ်သားတို့ကိုခေါ်၍မိမိဥစ္စာများကိုအပ်ပေး၏။ သူတို့သည်အသီးအ သီးအစွမ်းသတ္တိရှိသည်အတိုင်း၊ တဦး၌ငွေအခွက်ငါးဆယ်၊ တဦး၌အခွက်နှစ်ဆယ်၊ တဦး၌အခွက်တဆယ်ကိုအပ်ပေးပြီးမှချက်ခြင်းသွားလေ၏။  အခွက်ငါးဆယ်ကိုခံသောသူသည်သွား၍ကုန်သွယ်ခြင်းကိုပြုသဖြင့်၊ အခြားသောအခွက်ငါးဆယ်ကိုအမြတ်ရလေ၏။ ထိုနည်းတူ၊ အခွက်နှစ်ဆယ်ကိုခံသောသူသည်လည်း၊ အခြားသောအခွက်နှစ်ဆယ်ကိုအမြတ်ရလေ၏။ အခွက်တဆယ်ကိုခံသောသူမူကား၊ သွား၍မြေ၌တွင်းတူးပြီးလျှင် အရှင်၏ငွေကိုဝှက်ထားလေ၏။ ကာလကြာမြင့်ပြီးမှထိုငယ်သားတို့၏ အရှင်သည်လာ၍၊ သူတို့ကိုစာရင်းယူလေ၏။ အခွက်ငါးဆယ်ကိုခံသော သူသည်ချဉ်းကပ်၍၊ အခြားသောအခွက်ငါးဆယ်ကိုဆက်လျက်၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည်အ​ကျွန်ုပ်၌အခွက်ငါးဆယ်ကိုအပ်ပေးတော်မူ၏။ အခြားသောအခွက်ငါးဆယ်ကိုအ​ကျွန်ုပ်အမြတ်ရပါပြီ၊ ဟုလျှောက်လေ၏။  အရှင်ကလည်း၊ သာဓု၊ သစ္စာရှိသောငယ်သားကောင်း။ သင်သည်အမှု ငယ်၌သစ္စာစောင့်လေပြီ။ များစွာသောအမှုအခွင့်ကိုသင်၌ငါအပ်ပေးမည်။ သင်၏သခင်နှင့်အတူစည်းစိမ်ကိုဝင်စားလော့ဟုမိန့်တော်မူ၏။ အခွက်နှစ်ဆယ်ကိုခံသောသူသည်လည်းချဉ်းကပ်၍သခင်၊ ကိုယ်တော်သည်အ​ကျွန်ုပ် ၌အခွက်နှစ်ဆယ်ကိုအပ်ပေးတော်မူ၏။ အခြားသောအခွက်နှစ်ဆယ်ကိုအ​ကျွန်ုပ်အမြတ်ရပါပြီဟုလျှောက်လေသော်၊ အရှင်က၊ သာဓုသစ္စာရှိသော ငယ်သား ကောင်း။ သင်သည်အမှုငယ်၌သစ္စာစောင့်လေပြီ။ များစွာသောအမှုအခွင့်ကိုသင်၌ငါအပ်ပေးမည်။ သင်၏သခင်နှင့်အတူစည်းစိမ်ကိုဝင် စားလော့ဟုမိန့်တော်မူ၏။                                                                              အခွက်တဆယ်ကိုခံသောသူသည်လည်းချဉ်းကပ်၍ သခင်၊ ကိုယ် တော်သည်ခဲယဉ်းသောသူဖြစ်သည်နှင့်၊ ကိုယ်မစိုက်မပျိုးသောအရပ်၌ ရိတ်၍၊ ကိုယ်မဖြန့်မကြဲသောအရပ်၌စုသိမ်းတတ်သည်ကိုအ​ကျွန်ုပ်သိ၍၊ ကြောက်သောကြောင့်၊ အခြားသို့သွား၍ကိုယ်တော်၏ငွေအခွက်တဆယ်ကိုမြေ၌ဝှက်ထားပါပြီ။ ယခုကိုယ်တော်၏ဥစ္စာရှိပါသည်ဟုလျှောက်၏။ အရှင်ကလည်း၊ ဆိုးညစ်ပျင်းရိသောငယ်သား၊ ငါသည်ကိုယ်မစိုက်မပျိုးသောအရပ်၌ရိတ်၍၊ ကိုယ်မဖြန့်မကြဲသောအရပ်၌စုသိမ်းသည်ကိုသင်သိသည်မှန်လျှင်၊ ငါ့ငွေကိုပွဲစားလက်သို့အပ်ရမည်။ ထိုသို့အပ်လျှင်၊ ငါပြန်လာသောအခါငွေရင်းနှင့်အတိုးကိုရနိုင်၏။ ထိုကြောင့်အခွက်တဆယ်ကိုထိုသူ၏လက်မှနှုတ်ကြ၊ အခွက်တရာရှိသောသူကိုပေးကြ။  အကြောင်းမူ ကား၊ အကြင်သူသည်ရတတ်၏၊ ထိုသူ၌ကြွယ်ဝပြည့်စုံစေခြင်းငှါပေးဦးမည်။ အကြင်သူသည်ဆင်းရဲ၏၊ ထိုသူ၌ရှိသမျှကိုပင်နှုတ်လိမ့်မည်။  အသုံးမရသောထိုငယ်သားကိုငိုကြွေးခြင်း၊ အံသွားခဲကြိတ်ခြင်းရှိရာ၊ ပြင်အရပ်မှောင်မိုက်ထဲသို့နှင်ထုတ်ချလိုက်ကြဟုစီရင်တော်မူ၏။” (မဿဲ ၂၅:၁၄-၃၀)

အထက်ပါဥပမာ၌အခြားသောပြည်သို့သွားသောလူတဦးသည်၊ သခင်ယေရှုကိုယ်တိုင်ဖြစ်သည်။ အခြားသောပြည်သည်ကောင်းကင်နိုင်ငံဖြစ် သည်။ ​ကျွန်များသည်သခင်ယေရှုကိုယုံကြည်သူများဖြစ်သည်။ သူတို့သည် မိမိတို့အရည်အချင်းအတိုင်းငွေခွက်များကိုအပ်နှံခြင်းခံရသည်။ အခွက်ငါးဆယ်နှင့်နှစ်ဆယ်ရသောသူများသည်၊ သခင်၏ဥစ္စာကိုတိုးပွားအောင်လုပ်ကြသောကြောင့်သခင်က၊ သာဓု၊ သစ္စာရှိသောငယ်သားကောင်းဟုချီးမွမ်းခြင်းခံသည်သာမက၊ သူ့သခင်နှင့်အတူစည်းစိမ်ခံစားရသောအခွင့်ကိုပေး သည်။ အနည်းငယ်သောအမှု၌သစ္စာစောင့်သောကြောင့်၊ များစွာသောအမှု အခွင့်ကိုသူတို့၌အပ်ဦးမည်ဟုသခင်ကဆိုသည်။ ​ကျွန်ုပ်တို့လည်းဤလော ကခဏအသက်ရှင်စဉ်တွင်၊ သခင်ဘုရားကများစွာတိုးပွားစေလိုသည်။ ဤလောကမှကောင်းကင်တက်မည့်အရာသည်ဝိညာဉ်များသာလျှင်ဖြစ်သည်။ အခြားသောအရာများသည်၊ အားလုံးပျောက်ပျက်သွားမည့်အရာများဖြစ်သောကြောင့်လိုချင်တောင့်တစရာမရှိချေ။

ထို့ကြောင့်ဘုရားကအပ်နှံသောကယ်တင်ခြင်းသမ္မာတရားအားဖြင့်၊ အခြားသောသူများကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်ရန်ပြောပြသင့်သည်။ ဘဏ္ဍာငွေများလည်းရတတ်သောအခွင့်ပေးလျှင်၊ ပျောက်ဆုံးသောဝိညာဉ်များကယ်တင်ခြင်းလုပ်ငန်း၌ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသင့်သည်။ လောကသည်ဇိမ်ခံမည့်နေရာနှင့်အချိန်မဟုတ်သေးချေ။ ဘုရားကအစွမ်းအစပေးသည့်အတိုင်းလုပ်ဆောင်ကြပါစို့။

ငွေအခွက်တစ်ဆယ်ရသောသူသည်၊ သူ၏သခင်ကိုအပြစ်တင်ပြီးမှ၊ ငွေအခွက်တဆယ်ကိုမြေ၌ဝှက်ထားသည်ဟုဆိုသည်။ ယနေ့သင်သည်ဘုရား ပေးထားသောအရာများကိုမြေ၌ဝှက်ထားပါသလား။ မြေ၌ဝှက်ထားခြင်း ဆိုသည်မှာ၊ ပျက်စီးမည့်အရာအတွက်ငွေသုံးခြင်း၊ အချိန်နှင့်အစွမ်းကိုသုံးခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုငယ်သားကိုသခင်ကဆိုးညစ်ပျင်းရိသောငယ်သား၊ ဟုဆိုသည်။ ယနေ့ယုံကြည်သူအများစုသည်၊ ထိုအုပ်စုထဲ၌ပါဝင်နေကြသည်။ မိတ်ဆွေ၊ ဆိုးညစ်ပျင်းရိသောငယ်သားမဖြစ်ချင်ပါနှင့်။ အကျိုးဘာမျှမရှိပါ။ သခင်ခိုင်းသောအရာကိုလုပ်ကြရအောင်။ ထိုဆိုးညစ်ပျင်းရိသောငယ် သားကိုငိုကြွေးခြင်း၊ အံသွားခဲကြိတ်ခြင်းရှိရာ၊ ပြင်အရပ်မှောင်မိုက်ထဲသို့ နှင်ထုတ်ချလိုက်ကြဘို့ပြောခြင်းအရာမှာ၊ ကယ်တင်ခြင်းနှင့်ရော၍စဉ်းစား သောအခါရှုပ်ထွေးသွားတတ်သည်။ ထိုငယ်သားသည်သခင်ကိုပင်လျှင်၊ အပြစ်မြင်၍စွတ်စွဲရဲသောကြောင့်သခင်ကိုယုံကြည်အားကိုးသောသူ မဟုတ်ကြောင်းထင်ရှားသည်။

၁၀ မြို့အုပ် ၅ မြို့အုပ် (လုကာ ၁၉:၁၁-၂ရ)
“ထိုအခါယေရှုရှလင်မြို့အနီးသို့ရောက်တော်မူ၍၊ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံ တော်သည်ချက်ခြင်းပေါ်ထွန်းမည်၊ ဟုလူများထင်မှတ်သောကြောင့်၊ ပရိသတ်အလယ်၌ထပ်၍မိန့်တော်မူသောဥပမာကား၊ အမတ်တယောက်သည်မင်းကြီးအရာကိုခံလို၍မိမိပြည်သို့ပြန်လာမည်၊ ဟုအကြံရှိလျက်ဝေးသောပြည်သို့သွား၏။ မသွားမှီမိမိငယ်သားတကျိပ်ကိုခေါ်၍၊ ငွေတပိဿာစီအပ်ပေးလျက်ငါပြန်၍မလာမှီတိုင်အောင်ကုန်သွယ်ခြင်းအမှုကိုပြုကြလော့၊ လဟုမှာထားလေ၏။ ပြည်သားအချို့တို့သည်ထိုအမတ်ကိုမနာလို ၍၊ ထိုသူ၏အအုပ်အချုပ်ကိုငါတို့မခံလိုပါ၊ ဟုတမန်ကိုသူ့နောက်သို့စေ လွှတ်ကြ၏။ ထိုအမတ်သည်မင်းကြီးအရာကိုခံ၍ပြန်လာတော်မူ သော အခါ၊ ငွေခံသောငယ်သားတို့သည်အသီးသီးအဘယ်မျှလောက်အမြတ်ရသည်ကိုသိခြင်းငှါ၊ သူတို့ကိုခေါ်ချေဟုအမိန့်တော်ရှိ၏။                                      ပထမသူသည်လာ၍၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်ပေးသောငွေတပိဿာအားဖြင့်အခွက်တဆယ်အမြတ်ရပါပြီဟုလျှောက်လျှင်၊ သခင်က၊ သာဓု၊ ငယ် သားကောင်း၊ သင်သည်အမှုငယ်၌သစ္စာစောင့်လေပြီ။ မြို့ဆယ်မြို့ကိုအုပ် စိုးလော့၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ဒုတိယသူသည်လာ၍သခင်၊ ကိုယ်တော်ပေးသောငွေတပိဿာအားဖြင့်ငါးပိဿာအမြတ်ရပါပြီဟုလျှောက်လျှင်၊  သခင်က၊ သင်သည်မြို့ငါးမြို့ကိုအုပ်စိုးလော့ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ၂၀ အခြားသော သူသည် လာ၍၊ သခင်၊ အ​ကျွန်ုပ်သည် ပဝါ၌ ထုတ်ထားသောကိုယ်တော်၏ ငွေတပိဿာရှိပါ၏။ ကိုယ်တော်သည် ခဲယဉ်းသောသူ ဖြစ်သည် နှင့်၊ ၂၁ကိုယ် မသိုမထားသော ဥစ္စာကို သိမ်းယူ၍၊ ကိုယ်မစိုက်မပျိုးသော လယ်၌ ရိတ်တတ်သည်ကို အ​ကျွန်ုပ်ထောက်၍ ကိုယ်တော်ကို ကြောက်ပါသည်ဟု လျှောက်လျှင်၊ ၂၂ သခင်က၊ ဆိုးညစ်သော ငယ်သား၊ သင်၏ စကားကို သာလိုက်၍ သင်၏ အမှုကို ငါစီရင်မည်။ ငါသည် ခဲယဉ်းသော သူဖြင်လျက်ကိုယ် မသိုမထားသော ဥစ္စာကို သိမ်းယူ၍၊ ကိုယ်မစိုက်မပျိုးသော လယ်၌ ရိတ်သည်ကို သင်သိသည် မှန်လျှင်၊ ၂၃ ငါ့ငွေကို ပွဲစားလက်သို့ အဘယ်ကြောင့်မအပ်သနည်း။ ထိုသို့ အပ်လျှင် ငါပြန်လာသောအခါ ငွေရင်းနှင့် အတိုးကို ရနိုင်သည်ဟု မိန့်တော်မူပြီးသော်၊ ၂၄ အခြွေအရံတို့ အား၊ ငွေတပိဿာကို သူ့လက်မှနှုတ်ကြ။ အခွက်တဆယ်ရှိသောသူ အားပေးကြဟု မိန့်တော်မူ၏။ ၂၅ အခြွေအရံတို့ ကလည်း၊ သခင်၊ ထိုသူ၌ အခွက်တဆယ်ရှိပါ၏ဟု လျှောက်ကြလျှင်၊ ၂၆ ငါဆိုသည်ကား၊ အကြင်သူသည် ရတတ်၏၊ ထိုသူ အားပေးဦးမည်။ အကြင်သူသည် ဆင်းရဲ၏၊ ထိုသူ၌ ရှိသမျှကို ပင်နှုတ်လိမ့်မည်။ ၂၇ ထိုမှတပါးငါ၏ အအုပ်အချုပ်ကို မခံလိုသော ငါ့ရန်သူတို့ကို ခေါ်ခဲ့ကြ။ ငါ့ရှေ့မှာ သတ်ကြဟု စီရင် တော်မူသည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။” (လုကာ ၁၉:၁၁-၂ရ)

အထက်ပါ ဥပမာသည် မဿဲ ၂၅:၁၄-၃၀ ထဲမှဥပမာနှင့် ခပ်ဆင်ဆင် ဖြစ်သည်။ ဤဥပမာ၌ လူတဦး မဟုတ်ဘဲ၊ အမတ်တယောက်သည် မင်းကြီး အရာကို ခံဘို့ မိမိပြည်သို့ ပြန်သွားသည်ဟုဆိုသည်။ ထိုအမတ်သည် သခင်ယေရှု ပင် ဖြစ်သည်။ မိမိပြည်သည် ကောင်းကင် ဖြစ်သည်။ သူသည် လူ့ဇာတိခံခဲ့စဉ်ကဘုရင်အဖြစ် မွေးဘွားခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏ လူများ ကလက်မခံသောကြောင့် မိမိပြည်သို့ ပြန်သွား၍၊ ရှင်ဘုရင်အဖြစ် ပြန်လာမှာ ဖြစ်သည်။ ပြည်သား အချို့တို့သည် ထိုအမတ်ကို မနာလို၍၊ ထိုသူ၏ အအုပ်အချုပ်ကို ငါတို့ မခံလိုပါဟု တမန်ကို သူ့နောက်သို့ စေလွှတ်သော သူတို့သည်၊ ဣသရေလ လူများ ဖြစ်သည်။ သူတို့ ကလက်မခံသော လည်း၊ ခရစ်တော်သည် ရှင်ဘုရင် ဖြစ်မှာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှုကို မဆန့်ကျင် ကြဘို့ အရေးကြီးသည်။

အမတ်ကငယ်သား တကျိတ် (ဆယ်ယောက်)ကို ခေါ်၍ ငွေတပိဿစီအပ်ပေးသည်။ ထိုငယ်သား တို့သည် အမြတ်ရရှိဘို့ရန် ပြုလုပ် ကြဘို့ ဖြစ်သည်။ ပဌမ ငယ်သား ကကိုယ်တော် ပေးသော ငွေတပိဿာအားဖြင့် အခွက်တဆယ်အမြတ်ရပါပြီဟု လျှောက်လျှင်၊ သခင်က၊ သာဓု၊ ငယ်သား ကောင်း၊ သင်သည် အမှု ငယ်၌ သစ္စာ စောင့်လေပြီ။ မြို့ဆယ်မြို့ကို အုပ်စိုးလော့ဟုဆိုသည်။ ထိုငယ်သားသည် ခရစ်တော် ရှင်ဘုရင်အဖြစ် ပြန်လာ၍ အနှစ်တစ်ထောင်အုပ်စိုး သောအခါ၊ မြို့ဆယ်မြို့ကို အုပ်စိုးခွင့် ပေးမှာ ဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူ ဒုတိယလူလည်း အမြတ်ငါးပိသာရရှိသောကြောင့် မြို့ငါးမြို့အုပ်စိုးရသော အခွင့်ပေးမှာ ဖြစ်သည်။ ဤအရာအားဖြင့် ယနေ့ ယုံကြည်သူများ၏ လုပ်ဆောင်မှုသည် အချည်းနှီးမ ဖြစ်ကြောင်း၊ အနှစ်တစ်ထောင်ကာလ၌ မြို့အုပ်များ ဖြစ်မှာ ဖြစ်သောကြောင့်၊ ကြိုးစား၍ သခင်ဘုရား အတွက် အလုပ်လုပ်ဘို့ လိုအပ်သည်။ သင်သည် ထိုငယ်သား နှစ်ယောက်ကဲ့သို့ လုပ်ဆောင်သောသူ ဖြစ်ပါသလော။ အခြားသော ငယ်သားသည် အလုပ်မလုပ်ဘဲ၊ ကိုယ်တော်သည် ခဲယဉ်းသောသူ ဖြစ်သည် နှင့်၊ ကိုယ် မသိုမထားသော ဥစ္စာကို သိမ်းယူ၍၊ ကိုယ်မစိုက်မပျိုးသော လယ်၌ ရိတ်တတ်သည်ကို အ​ကျွန်ုပ်ထောက်၍ ကိုယ်တော်ကို ကြောက်ပါသည် စွပ်စွဲရဲသည်။ ပျင်းရိသော သူများသည် သူတပါးကို အပြစ် တင်တတ်သည်။ ယနေ့ ယုံကြည်သူ အများစုလည်း သခင်ဘုရား ခိုင်းသောအရာ ကို မလုပ်ချင်ဘဲ၊ လုပ်ခိုင်းသော သူတို့ကို အပြစ် မြင်တတ် ကြသည်။ သင်သည် ထိုငယ်သား ကဲ့သို့ဖြစ်နေပါသလား။

ဘုရားသခင်သည် ကြိုးစားသော သူကို သာ၍ ပေးကာ၊ ပျင်းရိသော သူကို ရှိသမျှ ပင် ယူ၍ ရှိသော သူကို ပေးတတ်ကြောင်း သခင်ယေရှု ကပြောသွားသည်။ ယခုခေတ် တွင် ဘုရားနှင့် ဆန့်ကျင် သောကြောင့် ပျင်းရိသော သူကို သနား၍၊ ကြိုးစားသော သူ၏ ဥစ္စာများကို လုယူကာပျင်းရိသော သူများကို ပေးဝေတတ်သည်။ ဆင်းရဲ သူတိုင်းသည် မပေးသင့်ချေ။ ကိုယ်လက်အင်္ါချို့တဲ့သောကြောင့် ဒုက္ခ ိတများကို ကူညီသင့်သော်လည်း၊ ကိုယ်လက်အင်္ါ ပြည့်စုံရက်သားနှင့် ပျင်းရိသော သူများကို မကူညီသင့်ချေ။ ယနေ့ ကမ္ဘာကို ပျက်စေသော သူများသည် ထိုပျင်းရိသော သူများကို သနားသော သူများ ဖြစ်သည်။ ထိုသူများက၊ လူ့အခွင့်အရေးဟူ၍ ၎င်း၊ လူမှု အဆင့်အတန်းခွဲခြားသည် ဟူ၍ ၎င်း၊ အမျိုးမျိုး နာမည်ပေး၍ အပြစ် မြင် ကြသည်။ ချမ်းသာသော သူများ ကဖိနှိပ်မှု များကိုမူတိုက်ဖျက်ရမှာ ဖြစ်သည်။ အနှစ်တစ်ထောင်ကာလ တွင်၊ ခရစ်တော်နှင့်အတူ မြို့ရွာများကို အုပ်ချုပ်သောသူ ဖြစ်ဘို့၊ ယခု ချီဆောင်ခြင်း မတိုင်မှီသခင်ဘုရား၏ စကား နားထောင်ပြီး သူခိုင်းသော အလုပ်ကို လုပ်ကြပါစို့။

^